The Nerd is the Lost Rank 1 Gangster

Chapter 28

Aesha's POV

"Leader, nacheck namin lahat ng CCTV sa labas para makita ang pangyayari kung pano napunta ang bangkay ni Ty---"

Tinaas ko ang kamay ko para senyasan siyang tumigil sa pagsasalita niya. Pinutol ko kaagad ang sasabihin dapat ni Gray, ayoko lang marinig na patay na ang kaibigan ko.

"Magaling talaga ang Black Demon" tangi kong sambit

Pinacheck ko kasi sa kanya ang CCTV sa labas ng headquarters.

"The scene was delete Leader. Di ko po alam kung pano. Pero sa nakita po namin, may putol na oras." Pagpapaliwanag niya sa akin

Napasandal naman ako sa swivel chair ko. Pano naman ito nadelete?

"Inside job?" Tanong ko nalang

Umiling naman si Gray sa akin.

"No Leader. I think sila talaga ang gumalaw." Siguradong niyang sabi sa akin

So, how? Pano sila nakapasok sa head quarter namin?

Hindi ko na tinanong si Gray tungkol doon. Tumango nalang ako.

"So, how's Bea? Is she okay now?" Pag-iiba ko

Hindi ko pa kasi pinupuntahan si Bea sa pinapahingaan niyang kwarto dito sa aming head quarter.

"She's now okay, Leader. Tumahan na siya sa kakaiyak niya but she need to rest herself." Sabi ni Gray sa kanya

Tumango lang ako. At nagpautos na ipautos sa ibang tauhan namin ang pagdala ng pagkain dahil di pa ako kumakain. Tumango naman si Gray at tuluyan nang umalis sa opisina ko.

Maraming tanong ang bumabagabag sa akin ngayon simula nang nakita ko sita doon? Bakit niya nakita siya doon? Anong ginagawa niya doon? At bakit parang masaya pa ito? O di kaya kung nakita niya man ako, bakit di siya lumapit sa akin?

Naputol lang ang mga tanong ko sa isipan ko nang may kumatok sa pinto ng opisina ko.

"Pasok!"

Pumasok naman ang taga hatid ng mga pagkain sa opisina niya.

"Ito na miss." Sabi nito at inilatag niya ang dala-dalang tray ng pagkain at umalis na

Di na ako nagdalawang isip. Kumain na agad ako dahil gutom na gutom na talaga ako. Pagkatapos kong kumain, nagplano ako laban sa rival gang namin. How can he do this? Pumatay ng kasamahan niya? Kaibigan ko pa! Fuck him!

Natigilan ako sa mga iniisip ko ng may kumatok sa pintuan ko.

"Sino yan?"

Sumagot naman ang isang malumanay na boses. Siguro maid namin.

"Miss, nandito po si sir Zach."

Sinabi ko namang papasukin nalang. Pumasok naman si Zach at yumuko muna sa akin ang maid at umalis na din. Isinirado naman niya ang pintuan ng office ko.

"What brings you here?"

Kabado kong tanong sa kanya. Di ko alam kung bakit ako kinakabahan ngayon sa kanya.

"Wala naman. Namiss lang kita. Ako, di mo ba namiss princess?" Ngisi niya sa akin

Ngumiti naman ako sa kanya. Kinakabahan pa rin naman ako pero winawala ko sa sistema ko ang kabang nararamdaman ko.

"A-ah, namiss na-naman ki-kita." Ngiti ko sa kanya at tumayo akmang aalis sa opisina.

Gusto kong makaalis dito. May kung ano sa kanya ngayon, it's different from what I felt when he's around but still the presence is familiar to me. Maybe, naparanoid lang ako.

"Where are you going?"

Liningon ko siya. He's still wearing that grin. And it creeps me.

"I'll just visit Bea if she's okay now." Nanginginig ko parin pagsagot sa kanya.

Naglakad ako patungo sa pintuan. Pero bago ako makaabot doon ay hinawakan niya ang kamay ko. Natigilan naman ako. Iwan ko ba. Bakit nanginginig ako ngayong nandito siya?

"Bakit?"

I try to sound normal para hindi niya isipin na kinakabahan ako, na natatakot ako sa presensya niya.

"Sabay na tayo. Dalawin ko na din si Bea." At naglakad siya papuntang pintuan

Pero bago siya, umuna ng lakad ay ngumisi na naman siya. Yung ngisi niyang nakakapag tindig ng balahibo.

"Halika na." Aniya ng nasa pintuan na siya at hawak na niya ang hawakan para makalabas

Iwinaglit ko naman ang mga naiisip ko. Wala naman atang gagawing mali si Zach diba? Mahal naman niya ako. Diba?

Ngumiti ako sa kanya at sumunod sa kanya. Hinalikan naman niya ako sa pisnge ko. Nang nakalabas na ako ng opisina parang nawala agad ang kaba na naramdaman ko kanina sa loob.

Naglakad kami patungong kwartong pinapahingaan ni Bea. Pinihit ko ang hawakan ng pintuan.

"Beeeeeea" tili ko nang nakita kong nakahiga siya

Okay naman ata siya. Trip ko lang sumigaw.

"Yes?" Sabi niya sa malamig na boses

Pero ako, I know. Deep inside, she's crying for the lost of our friends.

"Are you okay, now?" Tanong ko sa kanya

Nginitian naman niya ako. But behind those smiles are the sadness.

"Ofcourse. I will be fine." Sabi niya

Tumango ako sa kanya

"Okay. Binisita lang naman kita dito. Aalis muna ako. I need to go to tita, to inform her. Or maybe, she knows already. She needs us. I'll just tell tita that you can't come. That you're not feeling well."

Tumango naman si Bea.

"I'll be there later. Sabihin mo nalang si tita na dadating ako. Hahabol ako." Sabi niya.

"Ano ang gagamitin mo?" Tanong ko sa kanya

Ngumisi naman siya.

"Ano pa nga ba?"

Oo nga naman. Dinala pala namin ang sasakyan namin.

"Okay. Mag-ingat. I'll tell tita nalang. Pahinga ka muna. Okay?"

Tumango naman siya. Lumapit ako sa kanya at hinalikan ko siya sa noo. No one will hurt or take my sister away. No one!

May kumatok sa pintuan at pinagbukasan ko total lalabas rin naman ako. And I saw Drake.

Ngisi kong liningon si Bea. Tinaasan naman niya ako ng kilay. Tumawa lang ako. Nakangiti akong linisan ang kwarto, nawala ang kaba.

But then again. Hinawakan ni Zach ang baywang ko at may binulong na nagpataas ng kabog ng dibdib ko bago magpaalam sa akin.

"Do you still remember Zeech, my princess? My firey one?"