PSİKOPAT LİSELİ 2!

Selim Kaydını Mı Aldırmış?

Bu kitap 2017 yılının sonuna doğru yazılmaya başlanmıştır.

Evet arkadaşlar ikinci kitapla hepinize merhaba...
İyi okumalar.

♥♥♥♥♥

2 hafta sonra...

Defne'nin ağzından;

Uçağı kaçırdım, belki de arkasından İngiltere'ye gitmeliydim ama beni durduran içimdeki sinirdi. Beni dinlemeliydi. Ne olursa olsun yine de beni dinlemeliydi. Neler olduğunu bana sormalıydı. Ama o kaçmayı tercih etti. Bensiz bir hayatı tercih etti.

Şu anda yere oturmuş dizlerimi kendime çekmiş ellerim çenemde okulun bahçe kapısına doğru bakıyordum. Gelir belki diye. Evet hâlâ onu bekliyorum. Aradan iki hafta geçmişti. Ama ne gelen vardı ne de giden. Ne de çalan telefonum? Seven adam gider mi?

Gözlerimden akan yaşı elimin tersiyle silmemle çalan zilin sesini duymam bir olmuştu. Telefonumu cebimden çıkarıp ekran kilidini açtığımda ne bir arayan ne bir mesaj atan vardı.. Sanki ölmüşüm benden haberleri yok. Bana ulaşabilecekleri bir telefonum yokmuş gibi.

*Nasılsın?
diye sordu biri. Kafamı çevirip baktığımda bunun Beril olduğunu görmüştüm. Diğer yanıma oturan Ekim'i de farketmem geç olmamıştı.

Cidden nasıldım ben? Bu soruyu duymayalı uzun zaman olmuştu. Ama verebileceğim bir cevabım yoktu. İyi miydim hayır çünkü gitmesi beni kötü etkilemişti. Üzgün müydüm hayır çünkü beni dinlemedi ve güvenmedi. Peki ya pişman mıyım o da hayır uçağı kaçırmış olabilirim ama o da gitmemeliydi.

+Bilmiyorum.
dedim kafamı iki yana sallayarak. Ellerimi tekrar çeneme koymuş kapıya doğru bakıyordum.

°Geleceğini nereden biliyorsun?
diye sordu Ekim. Kapıdan gözlerimi ayırıp Ekim'e döndüm.

+Seven insan ne yapar eder gelir. Bahanelerle zaman harcamaz. Ama sevmemişse onu gördüğü yerde yolunu değiştirir.
dedim ve derin bir nefes alarak dediğim cümleleri düşünürken seven insan ne yapar eder gelir düşüncesine takılı kalmıştım. O zaman Selim beni sevmiyor mu? Şimdiye kadar gelmemesi beni sevmediği anlamına mı geliyor?

Ayağa kalkmak için ayaklandığımda Beril;
*Seni umursamayan birini sevmekten vazgeç!
dediğinde ister istemez geri tekrar oturdum ve onu dinlemeye başladım yine ellerim çenemde kapıya bakarken;
*Çünkü vazgeçmezsen daha çok seversin! Ve sevdikçe kırılır insan.. Sevdikçe yanar canı.. Ona karşı hissettiğin şey ne kadar büyükse umursanmayışın o kadar dokunur sana...
dedi o kadar içli söylüyordu ki sanki üzülen oymuş gibi. Sanki bütün acıları çeken oymuş gibi. Belki de dediklerinde haklıydı, derin bir nefes aldı ve kaldığı yerden devam ederek:

*Her gidişine ne kadar göz yumabilirsin ki? Ya da her dönüşünde ne kadar hiçbir şey olmamış gibi davranabilirsin? Unutma ki seni kaybetmek istemeseydi zaten gitmezdi... Peki seni gözden çıkarmış birini sen neden bekleyesin ki? Sana da yazık değil mi be güzelim?
diye sordu. Belki de dediklerinde sonuna kadar haklıydı. Sevseydi gitmezdi. Ama o gitti beni de sevmemiş demek ki.. Ekim koluma girerek;

°Hadi kalk bakalım bu kadar ders yeter. Yarın profesör Beril bize tekrar ders verir.
dedi dalgaya vurmak istercesine. Onunla birlikte ayağa kalktım. Beril de yanımıza gelirken Ekim de hayat dersi vermeye başlamıştı.

°O gitmekle eylem yaptıysa sen de unutmakla devrim yap.. Önüne bak artık..
dediğinde neler yapacağımı gerçekten çözememiştim. Ama yapmam gereken şey Selim'i unutup yoluma bakmak..