Ένα Σχολείο Τρελοκομείο

Κεφαλαιο 17

~Αννα~
Αφού το κουδούνι χτύπησε συναντήσαμε την Ναταλία στο διάδρομο.
- Τι σου είπε ο ψυχολόγος? την ρώτησε κοροϊδευτικά η Αλεξία.
- Με έδιωξε με τις κλωτσιές. Μάλλον αυτός χρειάζεται ψυχολόγο.
- Του έβγαλες την πίστη του ανθρώπου για να σε διώξει με τις κλωτσιές. της απάντησα.
- Αφήστε τον αυτόν. Άλλο θέμα. Έχετε δει καθόλου τα αγόρια?
- Οχι γιατί? ρώτησε η Αλεξία.
- Είστε το απόγευμα να τους πούμε να πάμε στην πισίνα ή καμιά βόλτα? μας ρώτησε η Ναταλία.
- Να σου θυμίσω ότι έχουμε και διαβασματα? της είπα.
- Θα τα τελειώσουμε στο τσακ μπαμ. μας απάντησε.
- Καλά θα δούμε. της είπα.
- Δεν πάμε να κάτσουμε κάπου γιατί σε λίγο χτυπάει κουδούνι και θα πρέπει να πάμε στις τάξεις? είπε η Αλεξία.
- Ναι ναι. απάντησε η Ναταλία.
Αφού πήγαμε και κάτσαμε σε ένα παγκάκι δεν προλάβαμε να κάτσουμε και χτύπησε το κουδουνι.
- Πάμε πάλι μέσα για μάθημα. ειπα.
Μόλις μπήκαμε στην τάξη ο χρόνος κύλησε σαν το νερό που κυλάει στο ρυακι. Έτσι πέρασαν όλες οι ωρες του μαθήματος και έφτασε το μεσημέρι.
- Κορίτσια πάμε να φάμε έχω πεθάνει της πείνας. ειπε η Ναταλία.
- Πήγαινε εσύ εγώ...πρέπει...να πάω κάπου..θα έρθω σε λίγο...τα λέμε!! της είπα βιαστικά και έφυγα.
- Και..εγώ..πρέπει...να πηγαίνω...θα τα πούμε στο δωμάτιο μας...ειπε η Αλεξία.
- Μα καλά που πάτε εσείς οι δυο?? είπε η Ναταλία.
Αφού έφυγα εγώ και η Αλεξία η Νάταλι άρχισε μας ακολουθεί χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι. Ξαφνικά ακούμε μια φωνή πίσω μας.
- Εδώ έρχεστε τόσο καιρό? Γιατί δεν μου το είπατε??
Ήταν η Ναταλία. Μας είχε ακολουθήσει.
- Γιατί... πήγα να μιλήσω αλλά άρχισε να μιλάει η Αλεξία.
- Την έφερα εδώ και επειδή της άρεσε.Ερχόμαστε κάθε μέρα . Και δεν στο λέγαμε επειδή θα μας κορόιδευες.
- Σε λέσχη βιβλίων?? είπε η Ναταλία.
- Ναι μας αρέσουν τα βιβλία Ναταλία. πεταχτηκα. Ίσως πρέπει να έρχεσαι και εσύ.
- Ξέρεις ότι τα βιβλία δεν είναι ο τύπος μου οποτε... μας είπε η Ναταλία.
- Θα σε βοηθήσει πολύ στα μαθήματα. ειπε η Αλεξία.
- Και πάλι όχι ευχαριστώ. Τώρα πάω στα αγόρια να τους πω ότι το απόγευμα θα πάμε στην πισίνα και αν θέλουν να έρθουν και αυτοί και δεν σηκώνω καμία κουβέντα. ειπε η Ναταλία.
Δεν προλάβαμε να μιλήσουμε. Είχε ήδη φύγει.
- Πάμε στο δωμάτιο να διαβάσουμε γιατί δεν θα προλάβουμε. ειπε η Αλεξία.
Εγώ εγνεψα καταφατικα και αρχίσαμε να τρέχουμε για το δωμάτιο μας. Ύστερα από κανένα πενταλεπτο φτάσαμε. Κλείσαμε γρήγορα την πόρτα και στρωθηκαμε στο διάβασμα. Μετά από κανένα τέταρτο ήρθε η Ναταλία.
- Λοιπόν στις 5:30 να είστε έτοιμες. Θα πάμε βόλτα με τα αγόρια. μας είπε η Ναταλία.
- Εντάξει εξάλλου εγώ τελειώνω σε μιάμιση ώρα το πολύ. ειπε η Αλεξία.
- Και εγω. ειπα.
Μετά από μιάμιση ώρα διαβασματος εγώ και η Αλεξία τελειώσαμε. Τώρα αν η Ναταλία διάβασε δεν είχαμε ιδέα.
- Κορίτσια είστε έτοιμες?? ρώτησε η Ναταλία.
- Ναι. ειπα.
- Και εγω. ειπε η Αλεξία.
Αφού βάλαμε κάτι από πάνω ( μην κυκλοφορουμε με τα μαγιό σε όλο το σχολείο) πήγαμε προς την πισίνα.