HİÇBİRİ'leri

11.BÖLÜM: 3.Kişi

Gecenin bir yarısı okula doğru ilerliyorduk. Bunu neden yaptığımızı bilmiyorduk. Evet yedi kişiydik. Olan o kadar şeyden sonra gece okula gidiyorduk. Ben hiç istemesemde; okulun önüne geldik. Bahçe kapısı aralıktı. Önden Selim girdi. Arkadan Özgür,Yağmur ve diğerleri en son ise ben yavaş yavaş okulun önüne geldik. O an neden burada olduğumu düşünmeye başladım. Çok düşünmeme gerek yoktu çünkü biliyordum.
3 hafta önce:
Barışmamızın ardından ilk kez buluşuyorduk. Birlikte her zaman ki kafeye gittik. Yine Yağmur en son geldi ama yalnız değildi. Hayal ile Masalda vardı. O gün hep birlikte gezdik. Onlara alışıyorduk. Ama kafa kızlardı. Özgür biraz temkinliydi. Ama bu normaldi. O biraz soğuk biriydi. - soğuk derken kolay ısınamaz ama dostluk kurduğuda arkadaşından asla kopmaz.- o gün evlere dağıldıktan sonra bana bir arama geldi. Bilinmeyen numaradandı. Kalın bir ses: " şimdiye kadar yaptıklarınızı biliyorum. Ensenizdeyim." Bunu bir şaka olduğunu düşünmüştüm. Pazartesi günü Pelin yanıma geldi. "Melisa biz arkadaşız değil mi?" "Tabiki arkadaşız" "O zaman dürüstçe cevap ver siz beni gizli numaradan arayıp birşeyler söylediniz mi?" "Hayır bende sizden şüpheleniyordum." " sen yine de sizinkilere sor" "sorarım tabi Pelin ama sende sor" "tamam bay" "bay" bu konuşmadan sonra Özgürün yanına gittim. Bunları sorduğumda benim telefonuma mail geldi. Ama umursamadım dedi. "Neler oluyor?" "Biri bize kötü bir şaka yapıyor." "Sence kim yapıyor" "Bilmiyorum Melisa bizimkilerin yanına gidelim" bizimkilerin yanına gidip onlara mesaj gelip gelmediğini sorduk. Gelmişti. 13 kişiye aynı anda biraz tuhaftı. Tamam çok tuhaftı. Ama bu mesajları kim atıyordu.

İlk defa iki yıl sonra ilk defa Tuğbalarla aynı masaya oturma kararı aldık. Yarın öğle arası kantinde toplanacaktık. Benim içimde hala bir şüphe vardı. Bütün gün bunu düşündüm. Sanırım hepimiz bunu düşündük. Dersler sessizce geçiyordu. Öğretmenler bu işe sevinmiş olmalıydı. Yoksa... Yoksa onlar mı yapmıştı. Saçmalıyorum eve giderken Süm'ün ağzını bıçak açmadı. Birbirinize iyi akşamlar demek dışında hiç konuşmadık. Eve geldiğimde yorgundum. Sevgilime doğru koşar adım gittim ve yatağa 10 metre kala uyumaya başladım. Annem yemek için uyandırmasa uyumaya devam da ederdim. Yemeği yerken Pelinden gelen "beni tekrar aradılar" mesajı telefonumun çalmasıyla masadan kalkıp odama gittim.  Telefonu açtığımda kalın erkek sesi duymayı bekliyordum. Ama yanıldım yumuşak bir bayan sesi ile karşılaştım. "Yaptığınız her şeyi biliyorum ve bu sırları saklamaktan sıkıldım!" "A....alo!" Telefon suratıma kapanmıştı. Korkmaya başlamıştım. Yağmuru aradım ama "Aradığınız kişi şuan başka bir kişi ile görüşüyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz" diyen kadın sesi beni karşıladı. Süm arayacaktım ki annemin sesini duydum "Melisa hadi yemeğe gel" yemekte iştahım yoktu ve nedense hemen fark edildi.
"Neden yemiyorsun Melisa?" "Aç değilim anne" "Sen aç değilsin?" Diyip sahte bir kahkaha patlatan sinir oğlan kardeşimdi. Tekrar aç değilim dedim anneme teşekkür ettim ve odama döndüm. Yağmuru tekrar aradım. Telefonu açtı "Senide mi aradı?" "Evet neler oluyor Yağmur ben korkmaya başladım." "Hiçbir fikrim yok ama normal değil yarın sabah bizimlilerle detaylıca düşünelim." "Tamam o zaman gruba yazalım yarın sabah okuldan önce buluşuyoruz" "Aynen hadi iyi geceler!" "İyi geceler Yağmur" telefon kapatıp hemen gruba girdim.
Melisa
Yarın sabaha okula erken gelin konuşmamız lazım
Süm
Konu ne
Özgür
Tahminimde yanılmıyorsam bizi arayan kişi
Melisa
Yanılmıyorsun.
Seni kimse aramadı mı süm
Süm
Hayır ben daha yeni uya
1 dakika sonra
Şimdi telefonu kapattım
Neler olduğunu biliyorum hepiniz bunun bedelini ödeyeceksiniz.
Dedi ve kapattı.
Yağmur
Yarın sabah okuldan önce buluşuyoruz o zaman
Özgür
Dikkatli olun sizi izleyen birileri olabilir.
Selim
Paranoyaklaşmayın biri bize şaka yapıyor
Hem bu adam neyi biliyor
Biz ne yaptık
Melisa
Biz hiç bir şey yapmadık ki
Yağmur
Ben biraz ders çalışacağım bay
Özgür
Bay
Yarın sabah görüşürüz.