Een lach...🔪

1.

Ik begon vast met schrijven van een afscheidsbrief aan mijn ouders.

Brief aan mijn ouders:

Hallo lieve papa en mama,

Als jullie deze brief lezen ben ik er waarschijnlijk niet meer.

Ik wil niet dat jullie je schuldig gaan voelen, want het was toch al te laat voor mij. Ik heb al vaker over zelfmoord nagedacht, en ik deed ook aan snijden. Het voelde voor mij als een verlossing. De enige manier om echt te kunnen lachen.

Ik ben de laatste tijd nooit gelukkig geweest en ik zei dat alles goed ging, maar het ging helemaal niet goed met mij. Alle nachten heb ik wakker gelegen. Huilend op mijn bed met mijn mes in mijn hand.

Ik voelde me eenzaam, ondanks dat ik vrienden had.

Niemand kon zien hoe ik van binnen helemaal kapot ging, en hoe klote ik me voelde.

Ik ben blij dat het nu eindelijk allemaal voorbij is en dat ik eindelijk vaarwel kan zeggen tegen deze wereld, want dat is wat ik net gedaan heb. Ik ben van een flatgebouw afgesprongen...

Voorderest heb ik niks meer te zeggen, behalve dat ik van jullie hou.

,vaarwel.

Toen ik klaar was met schrijven deed ik de brief in een envelop en schreef er Papa en Mama op. Daarna verstopte ik de brief.