"Excuse me!!!" Hai naku! Nangangalay na ang mga paa ko. Paanu ba naman kasi, e kanina pa kami tumatakbo. Naikot na ata namin ang buong campus.
"Marsh, biblisan mo! Maaabotan na niya tayo!"
"Teka lang! Pagod na talaga ako." Nakakaasar naman oh. Pawis na pawis na ako. Nanunuyo na rin ang lalamunan ko. I need water!!! Pero kailangan talaga naming tumakbo at baka mahuli kami ng mayabang na yun. Ito kasi ang nangyari... we messed up the presentation ngayon ng student government for the promotion of our school. At syempre, nagalit si Kalbo, este, Mr. Delgado pala, yung principal namin at nasalo lahat ng Student President ang mga sermon at galit ng principal. Hahaha! Buti nga sa kanya. Ang yabang-yabang kasi ng taong yun. Akala mo kung sinong neat kung manamit at makaayos ng buhok na parang artista. Pero yun, nalaman niya agad na kami ang gumawa nun. Ewan ko nga ba kung paano nya nalaman basta tumakbo nalang ako nong nagsitakbohan na ang mga kabarkada ko...hala, takbo dito, takbo doon. Di ko na nga alam kung anong oras na eh. Buti wala kami ngayong pasok dahil sa promotion program ng school ngayon. And so, nakatago kami sa likod ng building.
"AYOKO NA!!!" Napahiga na si Erica sa damuhan.
"oi tanga! Wag kang...h-humiga!" Sabay sipa ni Jasmin sa paa ni Erica.
"B-ba't ba k-kasi..di sya..tumi..tigil..sa pag-..habol sa atin?" Hoo! I need oxygen! I need water! I need massage! Namamaga na yung mga binti ko.
"Ewan ko nga sa Surot nay un...basta girls, wag na wag tayo magpapahuli. Kung hindi, matutuluya nang mawala yung greatest dream ko." Bigla naman akong naawa sa kay Jasmin. Pangarap niya talaga kasi na maging Valedictorian para makapag-aral siya sa North wood Medical College. At kung mahuli kami ng mayabang nay un, for sure baka masuspend kami or even worst, maexpel kami ng Kalbo nay un. Haixt... nakakaasar talaga.
"oh no! He's here!" For real? Di niya talaga kami titigilan?
"Come on, let's go to the cafeteria. We can camouflage there in the crowd." Sumunod kami sa kay Kira since siya ang magaling pagdating sa mga strategies. As what she had said, we are heading to the cafeteria but wait a minute! Ba't parang marami na ang humahabol sa amin? At teka lang... Nasaan na ang mga kasama ko? Palibhasa ang bagal ko kasing tumakbo. Pupunta narin ako sa caf at baka hinahanap na nila ako doon. Malapit na ako sa caf nang bigla ko nakita si Principal papunta na caf together with the Evaluators. So nagchange route nalang ako. Bahala na sila dun. I know di sila magpapahuli and so do i. Kahit mag-isa lang ako. Napapasok ako sa isang old music room at nagtago. YES!!! Sa wakas! I'm safe. Sumilip ako sa bintna to check if wala na yung mga officers but they are still there. Naguusap pa ata sila kung paano kami mahuli. Hahaha! Buti di pa nahuli yung mga girls. I know they are also hiding somewhere. Namamaga na mga paa ko so I took off my shoes and minasahe yung mga paa ko.
"Need some help?"
"Thanks but I'm f-." Naspeechless ako nang pagtingin ko sa lalake.
"P-president?"
OW.EM.JI.
(O.O) nahuli na ako! Wait lang, Paano niya naman nalaman na nandito ako?
