รสเลือดคาวคลุ้งไปทั่วปาก พร้อมกับที่สัมผัสหนักหน่วงจากกำปั้นพุ่งตรงเข้ามาในโสตประสาทของเขาอีกครา แรงชกตรงเข้าแก้มอย่างจังนั้นทำเอาเขายืนไว้แทบไม่อยู่ โลหิตสีแดงเริ่มซึมเพิ่มออกมา เช่นเดียวกับรอยช้ำที่ปรากฏบนใบหน้า
แม่งเอ๊ย
ดวงตาสีน้ำตาลตวัดขึ้นมองคนต้นเหตุด้วยแววตาแข็งกร้าว มือหนากำแน่นจนเกร็งสั่น แต่ทว่าเมื่อได้มองหน้าอีกฝ่ายอย่างเต็มตา เขากลับเลือกที่จะหยุดอารมณ์ทุกอย่างลง ...
เมื่อได้เห็นใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยน้ำตา
"... ปีเตอร์ " ชายหนุ่มว่าเสียงแผ่ว ดวงตาที่เคยแข็งกร้าวบัดนี้กลับอ่อนลง ... ด้วยความรู้สึกผิด "ฉัน-"
"คุณทำแบบนี้ไปทำไม ?" เด็กหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ หยาดน้ำสีใสหยดลงมาเป็นสายเปื้อนใบหน้าขาว ดวงตาแดงก่ำจ้องตรงมายังเวดไม่วางตา เป็นสายตาที่เปี่ยมล้นด้วยความเกลียดชังสิ้นดี
เวดเลือกที่จะหลบตา แรกเริ่มเดิมทีเขารู้สึกลิงโลด ทว่าตอนนี้เขากลับรู้สึกเหมือนทุกอย่างกำลังแตกสลายไปในพริบตา "ฉัน ..."
"ผมถามว่าคุณทำแบบนี้ไปทำไมไง !"
กำปั้นอีกหมัดซัดเข้าที่ใบหน้าอีกซีกของเวดเข้าอย่างจัง ... เจ็บชิบหาย ชายหนุ่มถ่มเลือดในปากลงกับพื้นก้อนใหญ่ ไม่เคยคิดเคยฝันมาก่อนว่าเนิร์ดอย่างปีเตอร์ ปาร์คเกอร์มันจะหมัดหนักได้ถึงขนาดนี้
เห็นติ๋ม ๆ แบบนี้แท้ ๆ
"คุณหลอกผม" ปีเตอร์กล่าวเสียงต่ำ ภายใต้น้ำเสียงนั้นราวกับมีความโกรธแค้นปะทุอยู่ภายใน และมันก็เริ่มระเบิดออกมาแล้วเสียด้วย "คุณหลอกผมว่าเอ็มเจเลื่อนนัด คุณหลอกผมมาที่นี่ คุณทำลายมัน ทำลายความรู้สึกของเธอที่มีต่อผม"
YOU ARE READING
ONESHOT: TH
Short Storyรวมเรื่องสั้นภาษาไทยนานาชนิด อุดมด้วยออริจินัล - ไปจนถึงแฟนฟิคชั่น
