Aria

70 7 4
                                    

 Eve girdiğimde hala Victor'ı düşünüyordum.Acaba gitmesi gereken yere başına bir bela gelmeden gidebilmiş miydi?Sonuç olarak ben yapmam gerekeni yaptım gerisini o düşünsün.Gökyüzüne baktığımda güneşin doğmak üzere olduğunu fark ettim.Bütün gücümle kapıyı yumrukladım.Meredith bana milyon tane soru soracaktı.Aklımda bir senaryo oluşturmaya çalışırken kapı açıldı.Ama kapıyı açan Meredith değildi.Babamdı.

"İçeri gel."

Kendimi toparlayarak içeri girdim.Babam arkamdan kapıyı kapatırken ben gözlerimi tavana dikerek senaryolar yaratmaya başladım.Babam Meredith değildi.Gözlerimin içine baktığı anda yalanımı anlardı.

"Meredith bana bazı şeyler söyledi."

Kafamı çevirip ona baktım."Arkadaşımdan laf mı aldın?"

"Beni mecbur bıraktın."

Babamın tam karşısında durdum ve gözlerinin içine bakarak ona meydan okudum."Sende beni bir çok şeye mecbur bıraktın."

Duygusuz bir sesle,"Hiç uzatmayacağım konuyu.Avım nerede?"

Ağzım şaşkınlıktan bir karış açık kaldıktan sonra başımı iki yana salladım.Sinirden ellerimi yumruk yapıp sıktığımı daha yeni fark ettim."Avın mı?Onun adı Victor!"

Derin nefesler alıp verirken çılgına dönmüş gibiydim babamsa sakin ve soğukkanlılıkla bana bakıyordu."Ayrıca onu bir katilden kurtardım."dedim.

Soğuk bir sesle,"Sende bir katilsin."dedi.

"Evet senin sayende baba."

Yüzümü ellerime gömüp acıyla hıçkırdım."Keşke bende Diana gibi kaçsaydım.Ama yapamadım çünkü seni bırakamadım."

"Üzgünüm Aria."

Babam yanıma gelip bana sarılınca karşı koymadım.Ondan ne kadar nefret etsem de kaçamazdım işte.Anneme olan şeylerden sonra ben onu yalnız bırakamazdım.

Elimin tersiyle akan burnumu silmeye çalışırken,"Kafesteki insanlara ne olacak?"diye sordum.Ağladığım için sesim boğuk çıkıyordu.

Kafamı okşarken,"İkimizinde dinlenmeye ihtiyacı var.Git biraz uyu."dedi.

Başımı tamam anlamında sallayarak odama döndüm.Odama giden uzun koridordan geçerken gözüm annemin portresine takıldı.Sanki gözleri beni takip ediyordu.Ve uyuyana kadarda takip etti.Beni o geceye götürdü.

"Annem hala kan içmiyor mu?"

Karnavaldan dolayı Diana'nın sesini zar zor duymuştum."Evet."

Blake beni kendine çekip yüzüme düşen bir parça saçı geri itti."Kafanı boşaltmaya ihtiyacın var."

Yüzüme bir tebessüm yayıldı."Korku trenine ne dersiniz?"

Diana başını iki yana salladı."Bence artık eve gitsek iyi olur."

Annemi evde yalnız bırakmak hiç akılıca değildi zaten.Başımla onaylayıp Blake'e veda ettim.

Arabayı Diana kullanmak isteyince onu kırmadım.Biz çift yumurta ikiziydik ama ben Diana'dan on beş dakika önce doğmuştum.Ben kapımızın önünde indim Diana arabayı park edip geleceğini söyledi.Onsuz eve girmek istemiyordum çünkü annem kan içmiyordu ve kan içmeyenler kanatlı yaratıklara dönüşürmüş diye bir şey duymuştum.Masallardan mı ibaret olduğunu bilmiyorum.Ama gerçekse ve annem onlardan birine dönüşmüşse artık çok geçti.Kartı kapının dokunmatik yerine tuttum.Kapı klik sesiyle açıldı.İçeriye girip kapıyı arkamdan kapattım etraf fazla karanlıktı.

Kızıl Vampir -Gece Keşfi 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin