POV Zoe
Het is elf uur als ik met gaia aan het kookeiland zit. "zoe kom op nou ga mee" smeekt Gaia me, "Nee Gaia ik ga niet mee en nu moet ik gaan anders kom ik te laat op m'n werk ".
M'n eerste werk dag sinds 4 maanden, ik ben te blij dat ik weer mag werken. De eerste 2 maanden hier heb ik alleen maar door gebracht in m'n bed, niemand zag me, niemand hoorde me.
Ik sloot me af van alles en iedereen. ik loop de keuken uit de woon kamer in en pak me tas, ik steek me hoofd om de hoek "Gaia ik ben weg". "Zoe we praten hier nog over!" roept ze van uit de keuken "nee dat denk ik niet! " roep ik lachend terug en trek de deur achter me dicht.
Ik loop naar 't kleine zwarte Toyotatje aan de over kant. ik maak de deur open, stap in, start de auto en rij naar mn werk. Als ik bij een stoplicht aan kom. Zie ik dat er een file staat "ohjoh dit meen je niet" ik kijk op mijn mobiel en aan gezien ik over 10 minuten op m'n werk moet zijn en deze file sowieso dan nog niet voor bij is, besluit ik mijn baas te bellen en het verhaal uit te leggen.
25 minuten later
Als ik ein-de-lijk aan gekomen ben loop ik snel naar binnen. ik loop meteen door maar de hal gooi daar m'n tas in het kluisje trek snel m'n t-shirtje aan en loop dan naar de bar. Jasmin komt maar me toe lopen "waarom ben je zo laat?" fluisterd ze "ja er stond een file bij het park ik kon er niet door" fluister ik terug. Ze begint te lachen en loopt de keuken in, ik loop de keuken ook in als de baas binnen komt lopen.
"Zoe er staat iemand aan de bar" zegt hij nors "ben al weg" roep ik Nonchaland.
"wat mag het zijn" vraag ik aan de jongen "mag ik twee Cocktails van de dag en een Carpattio salade" antwoord hij.
Ik knik vriendelijk "dat word dan achtien dollar en vijf-en-twintig cent" de jongen overhandigt mij het geld "mag u weer plaats nemen, kom ik het zo bij u brengen" en ik geef hem een vriendelijke glimlach,
als de bestelling klaar is zet ik het op een dienblad en loop ik naar de tafel maar als ik me om draai om een servet te pakken, loop ik tegen iemand aan waar door het dienblad met een klap op de grond valt en ik ook, ik kijk op en kijk in twee zachte bruine ogen mijn hart gaat te keer als een gek hij blijft me aan kijken ik wil weg kijken maar het lukt niet "het spijt me zo ik zag je nie-" hij onderbreekt me "hee 't geeft niet, ik ben net zo goed fout!" Zegt hij snel en glimlacht even.
Oh god die glimlach, mijn hart klopt als een gek, hij helpt me overeind "Jasmin mag ik twee nieuwe Cocktails van de dag en een carpaccio salade " ze knikt en loopt de keuken in.
hij steekt z'n hand uit en zegt "Justin"ik kijk hem bedenkelijk aan en dan schud-z'n hand. "Zoe" en ik ga op m'n hurken zitten, ik pak de grote stukken glas voorzichtig op en leg ze op een hoopje. Justin hurkt voor me neer en doet 't zelfde. "Je hoeft me niet te helpen hoor" glimlach ik, "nah dat is volgens mij wel het minsten wat ik kan doen ik heb tenslotte die vlek in je shirt gemaakt" lacht hij en wijst naar de vlek op mijn shirt ik glimlach "daar hebben we een wasmachine voor" op dat moment komt Jasmin de keuken uit lopen met de bestellingen daar achter loopt m'n baas met een vuilniszak in zijn handen.
Hij komt op ons aflopen laat de zak naast me vallen ik kijk naar de zak en dan naar Frederick serieus deze man moet echt met vakantie ofzo. Hij kijkt naar Justin en dan naar mij en zegt dan ''Meneer dit hoeft u niet te doen daar is mijn personeel voor gaat u alstublieft zitten'' Justin gaat recht staan en kijkt Frederick aan "Nee ik kan makkelijk even helpen, Ik ben tegen haar aan gelopen" zonder ook nog maar te kijk pak ik de zak op en loop de keuken Frederik komt de keuken in gelopen.
''Zoe mijn kantoor NU!'' roept hij. ik laat de zak vallen en loop naar zijn kantoor ''dus wat is het probleem meneer?'' vraag ik hij kijkt me streng aan ''weet je wel wie die jongen man was?'' vraagt hij ik kijk hem bedenkelijk aan ''ja dat weet ik zei nog dat ie me niet hoefde te helpen "die jongen man is een van onze best klante zegt hij stem verheffend ''oh nou ja volgens mij liep meneer tegen mij aan en niet andersom maar goed'' zeg ik geïrriteerd ''nog een keer z'n fout en je ligt er uit'' ik kijk hem ongelovig aan. are u kidding me right now? ik besluit er verder niet op in te gaan ''ja meneer''antwoord ik en loop uit het kantoor
