philophobia ✧ taeyong

01

Chapter one
Autumn

4 years ago

"Rise and shine!" I opened my eyes immediately after hearing a very familiar voice. "Skieeee! Anong ginagawa mo dito?"

Skie is my bestfriend. I met him when I was only 5 years old but I can't remember why I met him.

I just can't remember what happened that time. Sabi ng parents ko ay dahil daw sa isang aksidente kaya hindi ko maalala kung paano kami nagkakilala pero atleast daw hindi ko siya nakalimutan.

"Miss mo na daw ako kaya pinuntahan kita dito." Sabi niya at kinindatan pa ako. Oh god Taeyong Skie Lee, you're making me crazy.

"At sino naman nagsabi sayo niyan?" Hinawakan niya ang kamay ko at ipinatong niya ito sa may bandang chest niya. "Puso ko."

Hinampas ko naman siya. "Baliw." Tumawa lang siya. "Literal na nababaliw na ata 'to." Bulong ko ngunit narinig niya ata kaya huminto siya sa pagtawa.

"Baliw na baliw sayo." Sabi niya at kumindat nanaman. Strike two. Hindi ako nakapagreact kaagad kaya nagulat ako nang tusukin niya ang tagiliran ko. "Yie kinikilig si Autumn!" Hinampas-hampas ko naman siya. Nagkilitian lang kami dun hanggang sa may kumatok sa pintuan at binuksan ito.

"Autumn, Skie, kain muna kayo. Naghanda ako ng breakfast sa baba." Pagtawag sa amin ni mommy.

"Tara na." Pagyayaya ko naman kay Skie. Tahimik lang kaming kumain ng almusal. Gutom na gutom eh hahaha.

-

Nandito kami ngayon ni Skie sa playground ng subdivision namin. Nasa swing lang kaming dalawa. Napakatahimik. Nakakapanibago.

Akala ko magdamag kaming mananahimik hanggang sa nagsalita si Skie. "Autumn, matagal ko na 'tong gusto sabihin sayo. Mawawalan na muna tayo ng communication sa isa't-isa." Tahimik lang akong nakikinig sa sinasabi niya. "Bestfriend is life, but my career is lifer. Hahaha."

Hinampas ko siya ng mahina dahil sa sinabi niyang iyon. "Ano ba kasi pinaparating mo?"

"Natanggap ako bilang trainee ng SMEnt. Magiging idol na ko! But..I need to be far from you when I start my training period."

Naluluha ko siyang niyakap ng mahigpit. "Hey, wag ka nga umiyak! I still have 1 year ano ka ba! Sa 1 year na yon, gusto kong ipakita sayo yung pagmamahal ko sayo. Not as a bestfriend, but as the girl I want to be with for the rest of my life."

Naguluhan ako sa sinabi niya kaya napakalas ako sa yakap ko sa kanya at nagtatakang tumingin sa kanya.

"I love you, Autumn."

I smiled. Hearing those words from him makes my heart flutter. "Skie, alam mo ba? Mahal din kita. Mahal na mahal." Ngumiti siya ng sobrang lapad at saka may kinuha sa bulsa niya.

Necklace. An infinity symbol. Isinuot niya ito sa akin. "Wag mo 'tong iwawala ha? This symbolizes our friendship and my love for you. It's infinite."

"Promise." I said and smiled sincerely.

-

8 months have passed already. We were happy. Sobrang sarap sa feeling. Yun pala sa umpisa lang yun.

As time passed by, nawawala na ang sweetness niya. He acts like he doesn't really care anymore. Sobra akong nasaktan. That's why I confronted him.

"Skie, ano bang problema?" Pagtatanong ko sa kanya ngunit nakatingin lang siya sa phone niya. Tinanong ko siya ulit ngunit hindi niya nanaman ako pinansin.

"Skie! Ano ba?!" Nainis na ako kaya tinabig ko yung phone niya. I know it's a bad thing to do pero nakakaubos na talaga ng pasensya. Tumingin siya sa akin.

Yung tingin niya..wala ka nang makikitang bakas ng pagmamahal. Wala na ba talaga?

"Look, Autumn, nagsasawa na ako. I don't know pero wala nang spark. All I can say is that I don't love you anymore. Kaya ako nagkakaganito para ikaw na yung kusang lumayo sa akin. Para hindi ka na masaktan kapag umayaw na 'ko." I can see sadness in his eyes. Unti-unti naman akong naluha sa sinabi niya. Ang sakit.

Pinunasan niya yung mga luhang nalabas sa mata ko. "Shh, don't cry. I'm sorry."

Ang sakit sakit. Hearing those words, parang pinapatay ako sa sakit. I'm speechless. Hindi ko alam kung saan ako nagkulang. Hindi ko alam. Hindi ko na alam.

"Let's end this. Ayoko na." Ayun lang ang tanging nasabi ko.

"I'm sorry, bestfriend." Sabi niya at hinalikan ako sa noo. "Til we meet again."

-
A/N:
Ayooo! New fanfic. Nainspire kaya gumawa ng story haha. Short story lang 'to. Votes and comments are highly appreciated!
--aestheticadmirer