Hers (One-shot)

Untitled Part 1

"That dummy!" nanggagalaiti at nagtatagis an baga niyang usal saka tinadyakan ang pader na kanyang sinasandalan kani-kanina lang.

"Oh, ano na namang ginawa ng magaling mong bestfriend?"

Hindi niya pinansin ang katabi at sa halip na sumagot ay isang singhal ang kanyang pinakawalan.

Natawa si Jean, ang kaklase niya mula sa first section, saka nagkibit-balikat. "Huhulaan ko, ipinahiya na naman niya ang isa sa mga manliligaw mo, ano?" Bumungisngis pa ito bago muling nagsalita. "O baka naman tinambangan at binugbog na naman niya sila kahapon?" anito na sinundan pa ng nakakalokong tawa. She's making it sound like as if it's a 'usual' thing.

"Shut up, Jean!" magkasalubong ang kilay ko na saway dito. "Hindi na nakakatuwa ito! That jerk! Hinarang na niya lahat ng manliligaw ko! Akala ko no'ng una, pinagti-trip-an lang ako ng damuhong 'yun pero sobra na ito! he's literally bullying them! And what? He's hurting them physically for pete's sake! Hindi niya man lang naisip kung anong mangyayari sa kanya! Iniisip ba niyang isasalba ko siya? Hah! As if! Hindi ko na talaga siya maintindihan! Why would he go to such extent?! If it's one of his pranks, it isn't funny! He's going way overboard!"

Natawa lang si Jean sa'kin. "Balita ko nga, ipinatawag na raw siya sa Guidance Office, eh. Oh, well. Ask the culprit himself, Missy," she said in a sing-song voice as she waved her hand and left her alone in the hallway.

Napabuntong-hininga ako. Kaunting-kaunti na lang talaga at mapuputol na ang pisi ng kanyang pasensya. Nais man niyang sugurin ang talipandas na lalakin 'yon pero hindi niya ito mahagilap. Tila ba nakikipaglaro ito ng patintero sa kanya. Duda niya'y tinatago na naman ito ng mga babaero nitong mga kaibigan.

"Damn him! Just... ugghh!" Inis na ginulo niya ang kanyang buhok at impit na tumili dahil sa frustration. Natigil lamang siya nang pagmulat niya'y pinagtitinginan na pala siya ng mga taong dumadaan. Wala siyang nagawa kundi umalis at pumunta sa soccer field. Kailangan niya munang huminga dahil baka makapatay siya ng lalaking Spencer Clifford ang pangalan.

Pumunta siya sa madalas niyang tambayan. Mahangin kasi doon at may malaking puno na nagsisilbing lilim mula sa matinding sikat ng araw. Sumandal siya sa puno at puminkit-- upang mapamulat lang ulit dahil ang mukha ng nakakainis na lalaki ang pumapasok sa kanyang isipan.

Hindi niya talaga maintindihan ang damuhong iyon! Noong nakaraang linggo, ang sabi nito'y lalayo raw muna ito para naman daw may manligaw na raw sa kanya. Ang akala kasi ng mga ito'y mag-on sila pagkat lagi silang magkasama. Ito rin ang dahilan kaya pinangingilagan siya ng mga lalaki sa kanilang school. Sino nga ba namang magkakamaling ligawan siya? Takot lang ng mga ito sa damuho niyang bestfriend na anak lang naman ng major stockholder ng school na ito. Sus! Ang dami pa nitong sinabi! Ang totoo'y gusto lang nitong itaboy siya upang makapag-babae na ito. Mula kasi ng dumistansya ito'y samu't saring balita na ang nakakarating sa kanya na kesyo kung sino-sino na raw an pinapatulan nito saa loob at labas ng school.

Okay lang naman sa kanya 'yun. Hindi naman kasi talaga sila. He wanted to ditch her and hook up with women? Okay lang-- dapat. Pero hindi 'yun ang nararamdaman niya. It hurts her a lot! Just by thinking that he wanted to get her lost brings unbearable pain in her already. Naiinis siya. Sinanay kasi siya nito na laging nandiyan tapos bigla na lang siyang iiwan at iiwasan.

Kung tutuusin, isa lang naman siyang nobody. She just the usual girl you pass by the street. 'Yung tipong hindi binibigyan ng second look. Kaya nga nagsusumikap siya sa pag-aaral. Gusto niyang punan ang mga pagkukulang niya sa pisikal na anyo gamit ang talento at abilidad niya. She studied real hard. And soon after, all her efforts paid off. She was hailed as the Student Council's newest President. That's when she met him.