Not His Girl Best Friend

Prologue

I tried to straighten the mistakes I have done pero walang effect sa lalaking 'yon! It's not like ginusto ko 'yun and dapat nga siya 'yung lumapit sa akin, he should be the one making efforts cause he started all of this! If he didn't ignored me, eh 'di sana hindi ako namomorblema ngayon!

Teri: Nakapout ka na naman?! Stop that! Hindi ka cute kaya pwede ba!

Hindi ko siya pinansin, hello? I'm busy staring at someone---este staring at the blackboard pala.

Teri: Wala na, tunaw na. And kahit anong gawin mong titig sa kaniya, hinding hindi ka na niya papansinin cause you screwed everything you had! Bleeeh :P

I CAN'T TAKE THIS ANYMORE!

Me: Teri! You're so mean! :3 I hate you! Atsaka excuse me, hindi siya tinitignan ko! HINDI SIYA!

Teri: Well, the feeling is mutual, bitch. Kahit ikaila mo pa na hindi siya 'yung tinitignan mo, hindi mo maikakaila na siya ang tinitibok ng puso mo! Kaya tumigil ka na, masasaktan ka lang! WALANG POREBER!

She's so... Ugh! Paano ko siya natatagalan? Nag walk out na lang ako, hindi dahil sa naiinis na ako kay Teri but because he's with his girl now. I know walang something sa kanila, pero heck! Nasasaktan ako kapag tinitignan ko 'yung dati kong best friend na may kasama ng iba ngayon, plus the fact na may feelings ako sa kaniya, double kill, men! DOUBLE KILL!

Maria: Anne! Saan ka pupunta?

Me: Secret! I need air. Hahahaha!

Tumakbo ako after kong sumagot. I really need air. Like hello? Who wants to see your crush/ex-best friend na may kasamang ibang babae? That should be me! Ako dapat 'yun eh. I don't know his problem! He won't even talk to me! One day, we're cool and the next day? He started ignoring me! Ayoko namang manghula! Isa lang kasi iisipin ko, na may gusto siya sa akin kaya siya lumalayo. Ang assuming ko 'di ba? Eh ano pa bang ibang rason? W-A-L-A! Mapupurga na utak ko sa kakaisip kung anong nagawa ko! And worse, may iba na siyang kaclose, agad-agad. Its as if hindi siya affected, hello? Nandito ako oh? May aftershock sa nangyayari sa amin! UGH! He's making me insane!

Oo na, may crush na ako sa kaniya! Lecheness kasi mga classmates namin eh! Mga malisyoso at malisyosa! Atsaka ewan, noong hindi niya na ako pinansin, there! I realized na lumalandi na naman ako, worse, sa best friend ko pa! Pang-ilang beses na 'to nangyari?

Countless times!

Ayoko na siyang isipin!

Bumalik na ako sa room, tapos na 'yung I need air drama ko. Malapit na rin naman 'yung uwian eh! Atsaka maaga akong uuwi ngayon, baka pagalitan ako ni Mama! She needs me, walang ibang tao sa bahay kung hindi si Mama, you see, she's blind. Ako 'yung mata niya, memorize niya na 'yung bahay namin kahit wala ako dun but still as a daughter I need to guide her kahit nakakainis na minsan, wala akong freedom, wala. Wala akong tatay, he's not man enough to take his responsibility as a father, ang drama pero God knows where he is right now and I really don't care. Si Mama lang family ko.

When I was about to enter our room, I heard a familiar voice, his voice, Darren's voice. Hindi muna ako pumasok, nag eaves drop muna ako, hindi naman sa chismosa or what ha? 'Yun kasi 'yung nararamdaman kong dapat kong gawin.

"I don't like her. Hindi ko siya type. I don't treat her as a best friend also, siya lang 'yung nag-aassume, sumasama na lang ako sa kaniya cause I need her, she's famous after all."

N-no... H-hindi si D-da... D-darren 'yun... Parang may bumara sa lalamunan ko and I can feel tears forming inside of my eyes, ready to escape any minute now. NO! Hindi 'yun si Darren. Pinigilan ko 'yung emotions ko. Nakinig pa rin ako.

"Ang sama mo Darren! Tama ka, nakikilala ka dito sa Campus dahil kay Anne. Maybe next school year, mas kilala ka na kaysa sa kaniya. Kawawa naman si Anne."

"I don't care about her. Sanay naman 'yung masaktan. Tara na nga! May makarinig pang ibang tao diyan eh."

Nagtago ako noong papalabas na sila. Luckily, hindi nila ako nakita. Tama, si Darren nga 'yun, si Darren kasama si Shana, nagtatawanan. I smiled bitterly. Sa lahat ng magsasabi ng ganoong bagay sa akin? Siya pa talaga? Hahahaha! Bwiset! Ang sakit.

I just stayed at the corner of our room. Padilim na, ako na lang tao sa building, I guess? I don't care if pagalitan na naman ako ni mama. I need to cry here, right now and so I did. Sinisipon na nga kakaiyak. Ayaw pa rin maprocess sa utak ko. Of all people?!

Walang tigil 'ang pag-iyak ko. Until suddenly...

???: Uhm, here. Gamitin mo muna 'yan, I think you need that one.

Tinaas ko 'yung ulo ko and I saw an angel, joke lang! Nakakita ako ng isang lalaki, pero hindi ko kilala, baka transferee, I guess? Transferee? At the end of the school year?

Ewan ko, kinuha ko 'yung panyo niya. Pinunasan ko 'yung mukha kong basang basa.

???: Sige, una na ako ha? Sa'yo na lang 'yan.

He smiled at me and swear parang may mga butterflies sa paligid niya! Ang bait niya, ayokong masayang ang oppurtunity na 'to!

Me: Ay ano! Uhm, wait!

Tumayo ako, hinawakan ko siya sa braso at tinignan sa mata. I know ang creepy ng itsura ko pero wala akong pake, I'm so devastated.

???: Why?

Nahihiya na yata siya. Nagkamot siya ng ulo tapos parang unsure pa kung kakausapin niya ako or hindi. Sorry, mister, but I need you right now.

Me: BE MY BEST FRIEND!

I'm so desperate, maybe that's why Darren doesn't like me.