"หิว...หิว...หิว...หิวจนตาลายเลยวันนี้มีอะไรกินมั่ง...."กระทงเดินเข้าครัวมาด้วยท่าทางกระปรกกะเปรี้ย
"ไม่มีหรอก...นายไม่อยู่...."สวยตอบเสียงสะบัดก่อนเดินไปทิ้งตัวนั่งลงแรงๆใกล้ๆประทีปที่นั่งเด็ดผักบุ้งอยู่เงียบๆ
"แล้วไงวะ??...มึงพูดเหมือนกับว่านายต้องเป็นคนทำกับข้าวให้พวกเรากินงั้นแหละ..."กระทงถามออกมาอย่างไม่เข้าใจก่อนเดินไปเปิดตู้กับข้าวแต่มันกลับว่างเปล่าสุดท้ายก็ขมวดคิ้ว หันมองสองสาวด้วยสีหน้างงๆ
"ป้าเพาไม่สบายเหรอ....."เด็กหนุ่มถามต่อ
"เออ!...แม่กูไม่สบาย..."สวยตอบเสียงห้วน
"ป้าเพาไม่สบาย!!....เป็นอะไร??......"
"ก็ลำบากไง...แม่กูได้เจอกับความลำบากหนักแน่ๆรอพ่อกลับมาก่อนเหอะ...กูจะฟ้องพ่อให้พ่อไปฟ้องนายว่าแม่หนีไปเข้าบ่อน...."สวยตอบยังโกรธมารดาไม่หาย
"มึงก็อย่าให้มันเป็นเรื่องใหญ่เลยวะอีสวย....เดี่ยวกูจะทำอาหารให้พวกมึงกินเอง..."ประทีปเอ่ยออกมาปลงๆเมื่อเอากาละมังใส่ผักบุ้งไปล้าง
"เฮ้ย!!...อีทีป!!...มึงไปกินเลือดใครมาวะทำไมปากมึงมันแดงขนาดนั้น..."กระทงอุทานเมื่อเห็นหน้าประทีปชัดๆ
"กูทาหลูด(ลิปสติก)...ถอยเลยมึงไอ้ทงมีตาแต่หามองเห็นความงามไม่...ไปนั่งรอโน่นเดี่ยวกูทำอะไรให้กิน...."ประทีปส่ายหัวโบกมือไล่น้องชายอย่างอ่อนใจ
"มึงจะทำอะไรอีทีป...เร็วๆนะกูหิวแล้ว....."กระทงถอยไปนั่งก่อนเร่งพี่ชายในร่างพี่สาว
"เออๆ...แป๊บเดียวแหละ...รวดเร็วอร่อย..."ประทีปรับปาก
"ดีๆ..แล้วมึงจะทำอะไรว่ะ...."กระทงยังไม่วายชะเง้อมองก่อนซักถามอย่างอยากรู้
"ต้มมาม่า....."ประทีปเฉลยก่อนยิ้มอย่างภูมิใจ
"เฮ้อ!...เวร!!...."กระทงครางก่อนทิ้งตัวลงนั่งรอบนเก้าอี้ถึงตอนนี้มีอะไรก็กินๆไปก่อนแล้วกัน
ESTÁS LEYENDO
"Lovely Giants" รักจากใจของนายยักษ์
Romanceในยุคสมัยที่ข้าวยากหมากแพงเงินทองหายากแต่อยากจ่ายเยอะๆ เมื่อชีวิตก้าวเข้าสู่มุมอับเธอก็ต้องดิ้นรนและทำทุกวิถึทางเพื่อเอาตัวรอด ถึงขั้นขุดบ่อล่อเก้งก็ยอม...แต่จะทำอย่างไรเมื่อไอ้ที่ตกบ่อมาไม่ใช่เก้ง ตัวที่หมายแต่กลับเป็นหมีควายตัวเบอเร่อ...แล้วคราวน...
