Görmediğimden değil ,
Yanımda olsan yine özlerdim ...
Ve bil ki ! Bu kadar sevmem senden değil ,
Gitsen benden ,
Ben gidişini bile severim .
Aramızda hep aynı fark ,
Sen gitmeyi bilirsin ...!
Ben sevmeyi ...!
Kimseye soramıyorum seni .
Kirlenme diye hiç öpmedim ya !
Belki başkasını seversin diye ,
Hiç söylemedim sana sevdiğimi .
Bilmiyorsun , boğazımda düğümsün .
Yutkunsam gideceksin ,
Yutkunmasam , ölürüm .
En mutlu anlarımda bir dert içimde ,
Gülsem kahkaham sırıtır , tebessümlerin içinde ,
Anlatsam derdimi anlatamam ki ...
Herkesin güldüğünü bilmek kolay ama ,
Kimsenin ıslanmadı ki gözleri benim kadar .
Akşamın matem rengine büründüğü saatlerde ,
Gökyüzündeki kandiller tek tek yanmaya başladığında ,
İçimde sessiz bir çığlık ,
Özlemeyi özledim , özlemeye değer ne kaldıysa ...
Boşluğunu dolduramaz demiştim giderken ,
Gelme ...!
Sana bol gelecek artık bu aşk .
Düşün ki esmeye hakkı olmayan bir bahar meltemiydi bizimki .
Yüreğimize sadece eli değdi ,
Değdi ve geçti ...
Sen benim kalbimi parçaladığında ,
Yine de ben toplardım yerlerden kalbimin kırıklarını .
Sırf ayaklarına batmasın diye ...!
Bir sönüşe sığmadım , sönmedim .
Bir gidişe sığmadım , gitmedim .
Öyle korkunçtu ki sesi sessizliğin ,
Bir haykırışa sığmadım .
Sustum ...!
Gelmeni bekledim , gönlümün boş koridorlarında
Gelmedin ...!
Sen gitmeyi bilirsin ...!
Ben sevmeyi ...!
Umutlarımın boynu bükük şimdi .
Gelme ...
Alıştım yokluğuna .
Gittin ...
Ben ardından sadece baktım .
Oysa söyleyecek o kadar çok şeyim var ki !
Gidersen iyiye dair ne varsa içimde ,
Yitireceğim hepsini .
Gidersen sönecek içimdeki ateş ,
Ve bir daha hiç kimse yakamayacak .
Gidersen karanlığa mahkum edeceksin günlerimi ,
O karanlıkta yolumu kaybedeceğim .
Dieyecektim sana ,
Konuşamadım .
Yüreğim ıslaktır benim , kuytularda ağlamaktan .
Ve hafif uçuktur rengi ,
Kurusun diye kaç kez , güneşe asılmaktan her kıtada .
Gün penceremde gecenin siyahını eritirken ,
Ben uyumamış gözlerimle sensizliğimi biriktiriyorum .
Kaç sitem ,
Kaç boşvermişlik indiriyorum yüreğime .
Öyle çok konuşacaktım ki ...
Anla o kadar sustum işte ...
Geldiğin gün ancak o zaman anlayacaksın ,
Beklindiğini ,
Ve ancak o zaman anlayacaksın geciktiğini ...!
Uzağında kaldım her şeyin ,
Senin sevginin uzağında .
Direnemedim sensizliğe ,
Kahırla isyanla geçti her günüm .
Alıkoydu her şeyimi sensizlik nöbetleri .
Bakma öyle bir şey olmamış gibi ,
Sen gittin , ben bittim ...!
Sen gitmeyi bilirsin ...!
Ben sevmeyi ...!
# Ceyhun Yılmaz #
- Ve evet bir şiirimiz daha bizimle ... Bu şiirin yeri ben de çok farklı , apayrı bir yerde ... Medyada öyle :) Her moralim bozulduğunda direk olarak bu parçayı açarım ;) Ve asıl mevzu biliyor musunuz ? Çoğu zaman kendimi sanki deli gibi hissediyorum , kendi kendime yazıp burada da sanki kendi kendime konuşuyormuşum gibi ... Ama öyle değil değil mi ? Siz buradasınız varlığınızı hissediyorum ... Ama varlığınızı hissetmek yetmiyor bazen , varlığınızı anlamaya , bilmeye ihtiyacım var :( Aslında bir yıldıza tıklasanız bu sorun biter ;))
- Medya :
Mark Eliyahu : Journey
~ Şiirle Kalın ^^ ~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beş Numara Lamba Kaderi
Puisi" Gece inmiş şehre Sadece şiir merhem olur gönlümün karasına şimdi. Birbirine kırgın duvarlar , insanlar ve gölgeler Şimdi ne yazsam da geçse kalbimin küsü ? " # Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek ... # ~ Şiirle Kalın ~
