"Burası.."
"Gidelim.."
"Hinata...Sen..."
"Biliyorum..Buraya gelmeyi çok istedin.Ama seni getiren birisi olmadı öyle değil mi?""E-Evet..Ben..Buraya gelmeyi çok istedim."
Genç adam,elindeki beyaz gülleri mezara bıraktı.
Burası savaşta şehit olan dostlarının,kardeşlerinin mezarlarıydı.Hinata,elindeki poşetten diğer beyaz gülleri çıkardı ve tüm asker mezarlarına yerleştirdiler.
Naruto'nun yüzünde buruk bir gülümseme vardı.
"Biliyor musun..Onlar gerçekten çok cesur adamlardı.Sonuna dek..Tüm cesaretleriyle kendilerini siper ettiler,Ülke için,Bizim için,doğacak bebekler için..Huzur içinde yatın yegane dostlarım.."dedi Naruto,beyaz gülü başka bir mezara yerleştirirken.
"Hinata...Menma..."
Hinata,genç adamın yanına geldi ve elini tuttu.
"Biliyorsun değil mi?Naruto-kun..Menma da burada,bu topraklarda...""Biliyorum..Ama..Zihnim ve kalbim bunun doğru olmasına izin vermiyor Hinata."
"O zaman..Elimizden geleni yapalım..Eğer sen Menma'yı o şekilde hayal etmeye devam edersen..O üzülecektir."
"Biliyorum..Deneyeceğim Hinata.."
Naruto,büyük kollarını sardı Hinata'ya ve uzun uzun sarıldı ona.
"Teşekkürler..Çok Teşekkür ederim.."derken hıçkırıkları duyuluyor,kederi ve hüznü göz yaşları ile dökülüyordu teker teker...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mozaik Rol
Short StoryKardeşi Menma'nın ölümünü atlatamayıp şizofren hastası olan Naruto, Ve Yıllar sonra sevdiği kız, Psikiyatr olan Hinata ile yaşadıkları olaylar. "Mozaik tablo tamamlanabilecek mi?" Gumi'nin "Mozaik Role" şarkısından esinlenerek yazdığım bir kısa hika...