Kızıl Vampir -Gece Keşfi 1

Aria

  Herkese tekrar merhaba.Dört veya beş gündür yeni bölüm yazmıyordum.Bu yüzden vampir'de 146'dan 283'e düşmüşüz.Bu beni biraz üzdü.Bu bölümde bazı yazım yanlışları yapmış olabilirim çünkü arayı kapatmak için hızlı yazmam gerekti.Bölümler içinde kopukluklar veya yazım yanlışları varsa bunları zaten kitabı bitirdikten sonra düzelteceğim.Onun dışında oy veya yorum bırakırsanız çok sevinirim.Bu arada sizin favori ikiliniz kim?Yorum bırakırsanız çok sevinirim:)

  Beni çıkışa doğru sürüklerken ne yapmam veya ne tepki vermem gerektiğini bilmiyordum.Derin nefesler alıp verirken ondan ne kadar nefret ettiğimi düşündüm.Beni kandırmıştı.Babamın ölümüne sebep olmuştu.Acaba şu an babam annemin yanına mı gitmiştir?Öteki taraf nasıl bir yer bilmiyorum.Açıkçası biz vampirler için orada yer var mı onu bile bilmiyorum.Tuhaf olan şeyse bu hayatı isteyerek seçmediğimiz.

Acil çıkış merdivenlerinden inen herkes panik içindeydi.Çoğu ağlıyor çoğuda çığlık atıp bir an önce bu yerden çıkmaya çalışıyordu.

Soğuk bir ses tonuyla,"Hoşuna gidiyor mu?"diye sordum.

Bir an için durup öylece bana baktıktan sonra yürümeye devam etti.

Çıkış kapısını görünce rahatladım.Merdivenlerde kimse kalmamıştı.Tam çıkışa yürürken Victor kapıyı kapattı ve sırtını yaslayarak yolumu kesti.

Sesimin doğallığını korumaya çalışarak,"Ne yaptığını sanıyorsun?"diye sordum.

"Bizim aracımız henüz gelmedi."

Onun yüzüne bile bakamıyordum."Bu planı kuran kimdi?"diye sordum.

"Sizin başkanınız olduğu gibi bizimde var."

"Yani bütün plan ona aitti."

Başını salladı."Elimden sadece seni kurtarmak gelirdi."

"Kardeşimde beni çekmek için uydurduğun yalandı değil mi?"

Bu sorunun cevabı zaten belliydi.

Düşünürken alt dudağımı ısırdım.Victor'ın suyundan gidip o ne derse onu yaparsam başkanlarını görme şansım olurdu.Onunla konuşup benim gibi iyi vampirlerin de olduğunu söylerdim.

"Aslına bakarsan haklısın sen bir şey yapamazdın.Kendi halkına karşı gelemezdin."

Gözleri üzerimde dolaştı."Böyle düşünmene sevindim."

Derin bir nefes aldım."Peki,beni nereye götüreceksin?"

"İnsanların olduğu kasabaya."

"Bunu sorun etmezler mi?"

"Senden onlara bahsettim.Bana yardım ettiğini söyledim.Bir süreliğine kalmana izin verdiler."

Victor'da doğru olmayan bir şey vardı.Onda bir şeyler normal değildi.Bir şeyler...güvenli değildi.Bunu bildiğim halde ona inanmaya ihtiyacım varmış gibi hissediyordum.Bu bile bile ateşe atlamak gibiydi.Yansam'da umurumda olmayacakmış gibi.

Dışarıdan gelen korna sesini duyduğumuz anda harekete geçtik.Kapıyı açıp dışarı çıktığımızda güneş sayesinde gözümü kısmak zorunda kalmıştım.Kelepçeli ellerimi gözümün üstüne siper aldım.

Siyah jeep'e doğru ilerledik.Victor arka kapısını açıp binmemi işaret etti.Bir süre öylece bekledikten sonra binmeye karar verdim.Ön koltukta oturan uzun boylu bir adam vardı.Araca bindiğimiz anda harekete geçtik.

Victor'la göz göze gelmemeye çalışarak dışarıyı seyrettim.Bir planım olmalıydı.İşler karmakarışık olursa veya istediğim gibi gitmemesine karşın bir B planı çok iyi olurdu.Ama bunlar zamanla olan şeylerdi.

İlerledikçe binalar azalıyor onun yerini ağaçlar alıyordu.Göz kapaklarımın ağırlaştığını fark ettim.

***

Victor'ın beni dürtmesiyle uyandım.Hala arabanın içindeydik ama durmuştuk.Camdan dışarı baktığımda;iki katlı kasaba evleri çiftlik evleri ve insanları gördüm.Her şey çok doğaldı.Arabadan indiğimde herkesin gözü bana çevrilmişti.Bazı kadınlar kendi aralarında konuşup çocuklarını benim olduğum bölgeden uzaklaştırmaya çalışıyorlardı.Olduğum yere sinmek istedim.O sırada Victor'ın yanımda dikildiğini fark ettim.Bana güven verici bir bakış attı.

Ellerimi göstererek,"Bu aptal kelepçeler gerekli mi?"diye sordum.

Victor özür dileyen bir bakış atıp kelepçeleri çözdü.Elimle bileğimi ovaladım.Victor tamamen bana döndü.

Koyu kahverengi gözleri yumuşak ve sempatikti."Seni birileriyle tanıştıracağım."

Başımla onaylayıp peşinden gittim.İnsanların arasından yürümeye başladık.Çocuklar oyun oynamayı bırakmış bana bakıyorlardı.Aralarından siyah saçlı kızı fark ettim.Beş yaşında gibi görünüyordu.Yanından geçtiğimde bana gülümsedi.Gerçekten bu beni çok mutlu etmişti.Bende karşılık olarak ona gülümsedim.

Güzel görünümlü bir kasaba evinin önünde durduk.Victor kapıyı yumruklarken bende arkamı dönüp hala bizi süzen kasaba halkına bakıyordum.Bazıların bakışları acıklı bazılarınsa çok sertti.Ama mutlu olan veya bana gülümseyen siyah saçlı küçük kızdan başka kimse yoktu.

Sonunda biri kapıyı açmıştı.Kapıyı açan kişi iri yarı bir adamdı.Sarı asker tıraşı saçları vardı.Mavi gözleri büyük bir sempatiyle parlıyordu.

"Bizde sizi bekliyorduk içeri girin."

Adamı şüpheyle süzdükten sonra içeri girdim.

İçeride iki kadın birde erkek vardı.Hepsi koltukta oturmuş kart oyunu oynuyorlardı.Bir tane kadın ağzını açmış itiraz edecekken göz göze geldiğimiz anda susup beni süzdü.Sonra odadaki herkes bana döndü.Bütün bakışlar üzerimde olduğu için başım dönmeye başladı.Sırf o yüzden de değildi uzun zamandır kan içmemiştim.Elimi başıma götürüp diğer elimle de bir yere tutunmaya çalıştım.

"Bunu yarında yapabiliriz.Alex üst kattaki odanın kapısını açar mısın?"

Victor beni kucağına aldı ve merdivenlerden yukarı çıktık.Alex odanın kapısını açtı.İçeri girince Victor beni yatağa bıraktı.

"Bekle beni,hemen döneceğim."

Zaten bu halimle bir yere gidecek değildim.Bir dakika geçtikten sonra odanın kapısı açıldı ve içeri Victor girdi elinde bıçak vardı.Yatağın kenarına oturdu.Bıçakla avcuna derin bir kesik bıraktı.Akan kanı gördüğüm anda nefesim kesilir gibi oldu.

"Senin kanını mı içmemi istiyorsun?"diye sordum.

Victor'ın dudakları varla yok arası bir gülümsemeyle bükülmüştü."Başka gönüllü bulamadım."dedi.

Kesiğe bakmamak için başımı çevirdim."Bunu yapamam."

Başını eğdi ve beni güven verici bir şekilde öptü."Yapabilirsin."

Öylece ona baktıktan sonra başımla onayladım.Tek eliyle başımı kaldırıp elini uzattı.Ona uzun uzun baktıktan sonra elini tutup avcunda biriken kanı içmeye başladım.Göz ucuyla Victor'a baktığımda gözlerini kapamıştı ve dudakları'da aralıktı.Dudaklarının arasından biri inilti koptu.

Geri çekildim.Bir yandan Victor'a bakarken bir yandan da elimle dudaklarımın kenarını sildim."İyi misin?"diye sordum.

Gözlerini açıp bana baktı."Ben...Evet,iyiyim."dedi ve yanıma uzandı."Sanırım biraz uyumam gerek."

Bir bez parçası bulup ona uzattım.Bende lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım ve aynadan kendime baktım.Bünyemde Victorın kanı dolaşıyordu.Victor'ın kendinden geçmiş yüz ifadesi aklıma gelince ister istemez sırıttım.Lavabodan çıkıp Victor'ın yanına uzandım.Çoktan uyumuştu.Benimde bir müddet sonra göz kapaklarım ağırlaştı ve uyuya kaldım.