Ev "ARKADAŞI"

BAR

     Woodoo
   Umutsuzca barın kapısını açıp içeri girdim. Yüksek bar sandalyelerinden birine oturdum. Doğrusunu söylemek gerekirse bara gitmek adetim değildi. Ancak sinirim bozuk olduğunda bu küçük gey bardaki barmenle konuşmak iyi geliyordu.
  Kafamı bar tezgahının üstüne koydum. Tezgahın arkasında duran Jonathan yavaşça yanıma yaklaştı." Bu sefer ne oldu? Yüzünden düşen bin parça." İçimde tuttuğum nefesi dışarı verdim. "Sanırım yine ay sonuna kira parası yetişmeyecek. Patron yine maaşlarımızı geç yatıracakmış. Artık her seferinde kiracıya bahane uydurmaktan bıktım." Kulaklarımı geriye doğru yatırdım.(eğer anlamayan varsa evet bu bir furry hikayesi yani karakterler kurt, kedi,köpek gibi hayvan. Ama insan özellikleri gösterenlerinden. Zaten kapak fotoğrafından da anlayacaksınızdır. İnş.) Jonathan kaşlarını çattı." Sanırım sana uygun bir işim var. Geçenlerde güzel giyimli beyaz bir sırtlan buraya uğramıştı." Hemen yanındaki çekmeceyi karıştırmaya başladı. Üstü parlak simlerle bezenmiş bir kart çıkardı."Ona yardımcı olması için bir çalışan aradığını söylemişti. Kadını tanımıyorum. Ancak tek birşey biliyorum ki öyle giyinen birinin zengin olabileceği." Kartı bana doğru uzattı. İçimde kötü bir his vardı, ancak bu işe ihtiyacım olduğundan kartı yavaşça aldım." Sağol Jon." Ona bakarak gülümsedim. Yinede içimdeki his beni yiyip bitiriyordu.

                                     •••
     Zoey☆
  Sonunda etrafa bıraktığım kartvizitler işe yaramıştı. Eh nede olsa etrafta iş arıyan bir sürü kişi vardı. Birden evin kapısı çaldı. Evde tek yaşıyordum. Yavaşça kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açtım. Karşımda kırmızı gri bir kurt vardı. Yüzünün her iki yanındada ikişer tane orta boylarda boynuz , burnunun üstünde ise küçük bir tane diken vardı. Mor gözleri ışıl ışıl ışıldıyor, bana doğru bakarak gülümsüyordu." Merhaba ben buraya iş için gelmiştim. Burası değil mi?" Sesi oldukça sakin ve tatlı çıkmıştı. Bir an için afalladıktan sonra gülümseyip kafamı sallamakla yetindim ve içeri gel anlamda bir işaret yaptım. Salondaki tekli koltuklara karşılıklı olarak oturduk. Konuşmayı ilk başlatan ben oldum. Biraz ciddi bir hava takınarak "demek burada benim için çalışmaya geldim kurtçuk." Hafif tırsmışa benziyordu. "Evet, efendim." Bi süre ona doğru gözlerimi kısarak baktım. Kulaklarını hafif geriye yatırdı. Bir süre baktıktan sonra gülümsedim, gülmeye başladım. "Sadece şaka yapıyorum. Merak etme. Ben Zoey." Hafif rahatlamışa benziyordu. "Bende Woodoo. Memnun oldum." Yine o iç ısıtan gülümsemesiyle gülümsedi. "Aslında birini arıyor olmamım en büyük amacı..." Bağdaş kurdum. "Aslında biraz yalnızlık çekmem. Gördüğün gibi bu evde yalnızım. Yani sana çok sıkı yüklenmeyeceğim. Tek yapıcağın iş yemek yapmak olacak. Çünkü bunda pek becerikli sayılmam. Diğer işleride aramızda bölüşüceğiz. Ev arkadaşı gibi yani." Anladığım kadarıyla Woodoo bunu pek beklemiyordu ki yüzüme hafif şaşkın bir biçimde baktı. Ben devam ettim " Jonathandan öğrendiğim kadarıyla ev kirası ödemek için bu işe girmişsin. Ancak ben senden yanıma taşınmanı istiyorum. Nede olsa sistem ev arkadaşı gibi olacak." Hafifçe gülümsedim. Kabul etmesini istiyordum. İlk gördüğümden beri kanım kaynamıştı ona. Sadece onu istiyordum...

Merhaba:D bu benim ilk hikayem. O yüzden yanlışlarım olabilir. Ama anlayacağınızı düşünüyorum:3 Yorumlarınızı ve o küçük yıldızı eksik etmeyin:) her ne kadar amacım popüler listesine girmek olmasada o yıldız ve yorumlar beni mutlu ediyor. :D
(Hikaye 5 yıldız olmadan devam etmeyecektir. Muhtemel okunmaz sonuçta furryleri bilen az. Belki
insanlarla devam ettiririm bilmiyorum... Hepinize iyi günler :3
Yalvarırım hayalet okuyucu olmayın 😫 bi yıldız verin 😢