Marinette
"Plagg pençeler gitsin" lafını duyduğumda kara kedi'nin bana gerçek kimliğini göstereceğini anladım. Hemen ellerimi gözlerimi götürdüm.
"Marinette"
"Efendim kara kedi"
"Gözlerini niye kapattın?"
"Ç..çünkü şuan gerćek kimliğindesin"
"Ee nolmuş?"
"Nasıl ne olmuş! Göstermemen lazım yani sen hazırsan bile ben değilim!"
"Ama artık öğrenmen gerekiyor."
"Ben.. bilemiyorum!"
"Hadi ama marinette aç gözlerini"
Kara kedi ellerini ellerime koydu. Kalbim 1500 atıyordu şuan ama kimligini öğrenemezdim.
"Ügünüm kara kedi"
"Marinette bekle!"
Odadan hızlıca çıktım. Ama bu saçmalık kara kedi bunu nasıl yapar. Bunun bir sır olduğunu biliyor olmalı.
Belki beni seviyordur. Ama bana aşık deģil ki uğur böceğine aşık. Olamaz belki kimliğimi ögrendi."Olamaz!"
Tikki çantamdan bana birşeyler söylüyordu.
"Marinette herkes sana bakıyor"
"Aa şey çok özür dilerim"
Hemen ordan koşarak kaçtım. Yine sesli düşünmüştüm off. Nerde kalmıştık. Heh.
O benim kimliğimi ögrenemez ki nerden öğrensin pehh. Ama gerçek kimliğini söylemek istiyorsa birşey var demektir. Ve o bunun peşini bırakmıycak biliyorum. Şimdi onu ziyarete de gidemem. Her gidişimde kimliğini söylemeye çalışır. Of kara kedi herşeyi mahfettin. Bana aşıksan bile ben başkasına aşığım. Yani biz olamayız...Adrien
Marinette görünce şok olucaktı. Ama inat kız işte. Görmek istemedi. Görmek istememesi normal. Çünkü hala adrien'ı seviyor kara kediyi değil.
Ama en kısa zamanda kimliğimi öğrenmesse bu ikimiz içinde iyi olmaz.En iyisi onu bu akşam görmeye gitmek. Yaralarım umrumda bile değil evde ben kayboldum diye sinirden deliye dönmüş babamda umrumda değil. Ben zaten hayatla ilişkimi kestim. Başka bi dünyada yaşıyorum. En önemlisi marinette. Onu seviyorum ve kaybedemem.
Marinette
Aklım çok karıştı. Herkesi herşeyi düşünmek zorundayım. Kara kedi'yi, günlerdir ulaşamadığım adrien'ı, uğur böceği olmayı, okulumu...
Hepsi çok zor.
Adrien demişken acaba şuan nerde? Hastaneye gelemiycek kadar önemli ne işi vardı? O sırada telefonum çaldı."Evet alya"
"Kızım nerdesin! Hadi çıkışta seni bekliyoruz"
"Tamam tamam geliyorum"
En alt kata indim. Çıkışta beni bekliyorlardı. Alyaların yanına gittim.
Ve eve doğru yürümeye başladık. Adrien'ı aramalıyım. Onu çok özledim.... aradım ama yine açmadı.
Bu işte bir iş var."Anne benim alya'yla bir işim var"
"Tamam kızım geç kalma daha yeni iyileştin (bizde böyle anne olsa dünyayı fethederik :D)"
"Tammam anne"
Marinette'nin annesi gittikten sonra
"Adrien'ın evine gitmemiz lazım"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Little AGRESTE (Askıda)
Fanfiction-bu dünyadan gitsem bile... -şşt.. böyle konuşma asla öyle bişey olmaycak -ama olursa... -bende seninle gelirim...