Yetimhane Kızları

Yetimhane Kızları - 1

Sabahın ışıkları gözüme vururken Kemal abiyi odama girerken gördüm bana doğru yaklaşırken annem bana bakıyordu.

"Kızım hadi kalk okula geç kalacaksın"diye hemen rolüne girdi. Annem gidince söze atladım.

"Birdaha bana dokunma"kısık sesle söyledim annem duymasın diye. Kemal abi odadan çıkıp annem girdi.

"Kızım, Eylülüm, Güzel kızım benim sana birşey söyleyeceğim."

"Ne söyleyeceksin anne?"diye sordum merakla.

"Hani sana söylemiştim ya paramız az kimseye pek bakamıyoruz Kemal abinle o yüzden şey Koşuyolu kız yetiştirme yurduna bırakacağım seni"dediğinde çabucak dolan gözlerimden yaşlar akmaya başladı.

"N-ne? yurt mu?"diye tekrar ettim ama o kafasını olumlu anlamda salladı.

"Hem bak dün ben gittim bilgi aldım. Herkese çok iyi bakıyorlarmış gözüm arkada kalmaz"dediğinde daha çok ağlamaya başladım.

"Ben yetim veya öksüz değilim ki bırakma beni anne nolur bak okulada gitmem kıyafette almam nolur beni bırakma yurda"deyip önüne eğildim.

"Kızım yapma böyle ben çok üzülüyorum orda sana çok daha iyi bakacaklarmış nolur yapma kızım hadi eşyalarını topla"deyip çıktı.

"B-Ben yetim değilim!!"diye hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.En sonunda annem sinirle gelip tek tek koydu bavuluma eşyalarımı. Sonra Büşra geldi.

"Abla nereye gidiyorsun?"

"Yetimhaneye gidiyor kızım!"diye bağırdı annem

"Yetimhane ney abla?"diye sordu Büşra

"Sus Büşra sus!"diye yine bağırdı annem.Eşyalarımı topladıktan sonra terliklerimle ve pijamamla yurda çekiştirdi.

"Anne bırak beni.Lütfen benim varlığımı bile hissetmezsiniz"dediğimde sarışın bir çocuk benim yaşlarımda durmadan bana bakıyordu. Yurda gelince beni yere fırlatıp bavulumu yanıma attı. Taksiye binip kaçtı. Güvenlik görevlisi geldi.

"Kızım iyi misin?"diye sordu ben hıçkırıklarımdan birşey söyleyemiyordum.

***

Yurdun odasına ağlayarak ilerlerken bir kadın geldi yanıma

"Kızım sen kimsin?"dedi mavi önlüklü birazcık toplu yaşlı bir kadın.

"B-ben yetimhaneye yeni geldim "

"Vah vah yavrum. Başın sağolsun"

"Benim annem ölmedi sadece beni buraya bıraktı onlara fazlaymışım"

"Olsun kızım biz burda çok iyi bakarız sana adın ne yavrum?"

"Eylül sizin adınız nedir?"

"Benim adım Hediye ama yetimhanedeki kızlar bana Hedoş derler"

"Hedoş mu? Komikmiş biraz"deyip vedalaştık. Kadın beni güldürmeyi başarmıştı. Odaya girdiğimde 3 kız vardı. Gülüşüyorlardı.Bana bakınca durup yanıma geldiler.

"Sen kimsin? Haa dur hatırladım dün Feride hanım söylemişti geleceğini ben Meral aralardan en makyajı seven kişiyim"

"Bende Songül"

"Bende Kader"dediler teker teker

"Bende Eylül"demekle yetindim.

"Eylül okul forman dolapta."dedi Songül. Yatağımıda gösterdi

"Kız yarın okul var erken kalkacaksın Koşuyolu kolejine"dedi adını Meral olarak hatıtladığım makyajsever

"Teşekkür ederim herkese gerçekten ama ben öyle büyük bir koleje gidemem param yok"

"Burslusun bizde bursluyuz parayla gitmedik"dedi Kader.

"Gerçekten hepinize çok teşekkür ederim size şimdiden alıştım."dediğimde Hedoş girdi. Yaniii Hediye teyze.

"Eylül Kemal adında bir adam geldi seni soruyor"dediğinde korktum biraz. yavaş adımlarla aşağıya indim. kapıdan çıkınca sinirli sinirli indim.

"Ne işin var senin burda?!"diye bağırınca sinirle kolumu tuttu aşırı sıkıyordu.

"Sen niye buraya geldin lan! Seni öldürürüm kızım!"diye bağırıyordu. Ben ise kurtulmaya çalışıyordum. Güvenlik görevlisi gelince sarıldı bana.

"Ayy canım kızım benim seni buraya bırakmak zoruda kaldığım için özür dilerim"dedi ondan uzaklaşıp odaya girdiğimde sorular yöneldi.

"O adam kim Eylül?"diye sordular

"Ü-Üvey babam"dediğimde sorguyu bırakmaya karar vermiş olmalılarki soru sormadılar bende hemen yatağa yattım.

***

"Eylül kızım kalksana geç kalacaksın"diye bağrındı Songül. Hızla kalktım giyindim. etekler biraz kısaymış ama neyse. Çantayı hazırlayıp okula yol aldık. Sınıfa gittiğimizde ben Songülle Kaderde Meralle oturuyordu.

"Kader allah sana sabır versin"dedi Songül.

"Niye ki?"dedim

"Meral aşırı konuşuyor Kaderi rahatsız edecek"dedi Songül sonra kapı açıldı ve Dün bana bakan çocuk girdi. Songüle sordum

"Songül kim bu?"

"Ne o aşık mı oldun kız?"dedi alaycı şekilde.

"Saçmalama dün hep bana bakıyordu."

"Adı Serkan"dedi Serkan mı? Neyse umrumda değil. Yine bakıyordu ona işaret yaptım

"Neden bana bakıyorsun?"diye işaret yaptım sonra gözlerini kaçırıp arka sıraya oturdu.

"Serkan bak bak bir yetim kız daha geldi"deyip güldüler Ağlamamak için zor tuttum kendimi. Ben yetim değilim.!

"Dün gördüm annesi bir fırlattı onu yere. Kolundaki yarada ondan galiba ama fırlatığında hemen mısır alıp izlemeliydim haykırışları mükemmeldi"dedi ağlayarak sınıftan çıktım tuvalete girdim.kapıyı kilitledim ayak sesleri gelince ağlayışımı durdurdum. Bir erkek sesiydi.

"Eylül?"bu kimdi ya?

"Sen kimsin?"

"Boşver benim kim olduğumu sen üzme kendini bırak onlarıdediğinde kilidi açıp çıktım. Tuvaletteki kişi beni iyice sinirlendirdi...