The badgirl vs. the goodguy

Hoofdstuk 2

'Welk vak hebben we dadelijk?' vraag ik aan Jace. 

'Uhm, geschiedenis volgens mij' zegt Jace ongeïnteresseerd. 

Ik krijg gelijk een glimlach op mijn gezicht, dadelijk mag ik weer met Casey samenwerken. Als de bel gaat lopen Jace en ik naar het geschiedenislokaal. Ik ga zitten op een plaats achterin. Jace gaat voor me zitten. De docent begint de les, maar Casey is er nog niet. De glimlach verdwijnt van mijn gezicht. 

Na een kwartier alleen te hebben gewerkt aan het project komt Casey de klas binnenstormen. De docent let er niet op en Casey komt naast me zitten.

'Sorry dat ik zo laat ben, ik moest even wat dingen afhandelen' zegt ze en ze zet haar tas op de grond. 

'Het maakt niet uit' zeg ik en ik werk verder. Casey helpt en we schieten al een eind op, maar we zijn nog lang niet klaar. 

Als de bel gaat staat iedereen op.

'Na school bij jou toch?' vraagt Casey voor de zekerheid. 

'Ja, fiets je met me mee?' 

'Ehm, ja is goed' zegt ze en ze loopt weg. Ik wacht op Jace en loop dan met hem naar de volgende les. Wiskunde, zin in. Het sarcasme spat ervan af. De les verloopt langzaam, veel te langzaam voor mijn gevoel. 

*

Na een lange schooldag loop ik naar het fietsenhok. Ik pak mijn fiets en ga voor de school staan, wachtend op Casey. Tien minuten, vijftien minuten, twintig minuten gaan voorbij. Ik zucht en besluit dan toch maar naar huis te fietsen. Het heeft geen zin meer om te wachten, ze zal toch niet komen. Waarschijnlijk is ze het vergeten. Ik kijk nog een keer achterom, en fiets dan toch echt naar huis. 

Als ik thuis ben, werk ik meteen weer verder aan het project. Na een tijdje word ik gebeld. Het is Casey.

'Hey, met Noah'

'Hey Noah, sorry dat ik niet meer ben gekomen, ik moest even wat belangrijke dingen doen' 

'Het is oké' zeg ik zacht, maar ik weet heel goed dat ik het niet oké vindt. 

Ik wil niet dat we ruzie krijgen, want het gaat eigenlijk nergens over. Maar evengoed...

'Sorry, kunnen we morgen dan afspreken?' vraagt ze.

'Ehm, morgen kan ik wel' 

'Bij wie?' 

'Maakt mij niet uit' 

'Kan het bij jou?' 

'Ja is goed' zeg ik. 

'Doei'

'Doei' 

Ik hang op en zucht diep, dat was awkward. Ik klap mijn laptop dicht en ruim alle spullen van het project op, we maken het morgen wel verder af. 

Ik maak mijn huiswerk tot mijn moeder me roept voor het eten. Ik storm naar beneden en ga op mijn vaste plaats zitten. Mijn moeder kijkt me onderzoekend aan. Ik negeer het en schep mijn eten op. Nog steeds ben ik niet vrolijk. Het feit dat Casey me vergeten is, doet me pijn. 

'Noah, is er iets?' vraagt mijn moeder.

'Nee' zeg ik kortaf. 

Iris zit vrolijk te kwebbelen over van alles en nog wat, maar ik luister niet. Ik denk aan Casey, aan haar stem, aan haar prachtige haren en ogen.

'Noah?' ik schrik op uit mijn gedachtes. 

'Huh, wat?' vraag ik. 

'Iris vroeg je iets' zegt mijn moeder en ze rolt met haar ogen.

Ik richt me op Iris, die me een beetje boos aankijkt. 

'Wat is er Iris?' vraag ik.

'Ik vroeg of je met me wil spelen?' 

'Nee, ik heb hoofdpijn' verzin ik snel. Mijn gedachtes zijn er niet bij, en ik heb even geen zin in Iris. 

Iris slaat boos haar handen over elkaar en kijkt strak voor zich uit. Ik zet mijn bord in de vaatwasser en loop dan naar boven. Ik laat me op bed vallen. Ik denk na over alles. Mijn gedachtes maken overuren. Na een lange tijd worden mijn ogen zwaar en val ik in slaap. 

----

Hey, 

Het tweede hoofdstuk! Sorry dat het zo lang duurde.

Love you guys!

xxx

Nutellakersje