Noel' in büyüsüne inanır mısınız? Hermione Granger, inanmıyordu.
Çünkü...
Savaş bitmişti, kazanmışlardı ama onu üzen bir şey vardı;
Hafızasını sildiği ailesi kayıptı, hala.
Bir sene önceki Noel' de ailesini bulmayı dilemişti halbuki. Eğer Noel büyü...
Kolları birbirine bağladı ve camdan, dışarıda yağan kara baktı. Hızla peçeteliğin içindeki peçeteyi çekti ve kıpkırmızı olmuş burnunu sildi.
Ağlamıştı.
Hem de saatlerce.
Ve daha da ağlayacaktı.
Elindeki kısa mektubu tekrardan okudu.
" Bayan Granger, çok üzgünüz ancak ailenizden bir iz bulunamamıştır. Çalışmalarımız devam etmektedir, umudunuzu yitirmeyiniz. Avusturalya Bakanlığı ile temaslarımız sürmektedir. "
Yanağına bir başka gözyaşı düştü.
Savaş bittiğinden ve hayatı düzelmeye başladığından beri hafızasını sildiği ailesini arıyordu. Çok çabalamıştı, kurumlara başvurmuştu. Hatta Harry' nin baskısıyla Sihir Bakanlığı, dünyanın dört bir yanındaki bakanlıklarla iletişime geçmişti ama nafile...
Avusturalya' dan epey umutluydu ancak mutluluğu diplomasi engeline takılmıştı. Birkaç ay sonunda sorunlar çözülmüştü. En sonunda tam ailesini bulduğunu düşündüğü sırada, Sihir Bakanlığı' ndan bu mektup gelmişti.
Bulamıyordu ailesini işte.
Gryffindor ortak salonundaki koltuğa biraz daha gömüldü.
Ron, merakla Ortak Salona girdiğinde sessizce ağlayan Hermione' yi gördü. Kızın omuzları hafifçe sarsılıyordu, yüzünü eliyle kapatmıştı. Endişeli sesine hakim olamadan kıza yaklaştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Hermione? " Elini sevgilisinin omzuna koydu.
" Ne oldu? " Kız burnunu çekti ve mektubu ters çevirdi.
" Ben gelmeyeceğim Ron. "
" Ne? "
" Noelde Hogwarts' ta kalacağım. " Kesin bir sertlikle konuşan Hermione' ye tereddüt ederek baktı.
" Ama... " Molly Anne, Noelde evinde kalmaları için güç bela dört kişilik yer hazırlamıştı. Ginny ve Hermione bir odada, Harry ve Ron bir odada müthiş bir Noel geçireceklerdi.
" Harry ve Ginny gitsinler. " Sonra kızarmış kahverengi gözlerini sevgilisine çevirdi.
" Tabi sen de istiyorsan gidebilirsin. "
" Hermione senin endişeleniyorum." Gerçekten de kız epeyce zayıflamış, gözleri kızarmış, dudakları çatlamıştı.
Genç adam, elinden geldiğince sevecen bir şekilde, tatlı bir sesle konuştu.
" Hem bak, Noel geliyor... Noel büyüsü... " Ron daha sözünü bitiremeden Hermione sinirle ayağa kalktı.
Kahverengi gözleri büyümüş, kocaman açılmıştı.
Tiz sesi, Hogwarts' ın duvarlarında yankılandı.
" NEFRET EDİYORUM, NOELDEN DE, BÜYÜSÜNDEN DE NEFRET EDİYORUM VE HİÇBİRİNE İNANMIYORUM! "
Mektup, sahibinin dizlerinden yere düştü ve masanın altına girdi.
Genç kız fırtına gibi Ortak Salon' dan çıkar çıkmaz Ron, masanın altına eğildi ve mektubu çıkardı.
Mavi gözleri hızla mektubun üzerinde gidip geldi.
Turuncu kaşları çatıldı.
Bir şeyler yapmalıydı.
Hermione' yi böyle görmeye dayanamıyordu.
Uzun ve ince parmakları ile turuncu saçlarını karıştırdı düşünürken.
Önlerinde Noel vardı ve hiç kimse Noel de üzgün olmayı hak etmezdi.
Özellikle de Hermione...
Ona unutamayacağı, müthiş bir Noel yaşatacaktı.
Noel'in büyüsünü, ona yaşatacaktı.
Ve en önemlisi de...
Hermione artık üzülmeyecekti, buna asla izin vermezdi.
