Day Twenty-Seven

500 2 0
                                    

Nagkita kami ni James sa garden ng school during lunch time

"Ano James? Sino na nanalo?"

"uh.. Gale.. kasi--"

"oh. bakit parang malungkot yang mukha mo? talo ba?"

"Gale. Sorry pero talo.... talo..... "

PATAY!!! talo si James??? pano na yan??? sabi na nga ba e!! >:(

"talo daddy mo"

HOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

tumayo siya at niyakap niya ako

"hahaha talaga?"

"oo. pero medyo malapit lang naman scores namin e"

"haha kaya pala ganun itsura ni daddy kagabi hahahaha"

Dear Diary,

        Panalo si James!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Kinabahan ako. Akala ko talo e. May paganun ganun pa kasi siya e!

"Okay class! Settle down. settle down! I have an announcement to make. --"

"NO CLASSES!!!!!!!!!!!!!!!"

"uh. okay????? please keep quiet Patrick!!"

"hahahahaahah" tawa lahat ng classmates ko

"ok. so, today, you'll be going home early--"

"HOOOOOOOOOOOOOOO!!!! OH YEAH!!!!!!!!!!!!!!!!" sigaw ng iba. ang ingay na. parang nakawala lang sa kulungan tong mga to.

"OKAY!!!!!!!!!!!! HEY!! HEY!!! I'm not yet done!!!! SIT DOWN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

bigla silang tahimik

"class, the reason is, the faculty will be having a meeting later, so you'll be going home 2 in the afternoon"

wow!! maaga uwian!

nung 2 pm na uwian na lahat at parang last day of school na kung maka-celebrate tong mga to.

pag uwi ko nagulat silang lahat bat ang aga ko. akala nila hindi ko kinaya kasi akala nila nabinat nanaman ako

"ok Gale. since maaga pala uwian niyo, why don't we spend this afternoon together outside? mag mall tayo"

"ok ma. good idea"

lumabas kami at nag mall. nag shopping ng konti si mama at papa tapos kumain kami ng meryenda.

habang nag lalakad kami nakita ko yung babaeng nakabangga saakin sa mall noon. kumakain siya sa isang restaurant. gusto ko siyang puntahan

"ma wait lang ah?"

"san ka--"

mabilis akong pumasok sa loob para kausapin siya kasi may mga tanong ako sakanya

"hi po. pwede po ba kayong makausap? saglit lang naman po e"

"sige. umupo ka. ano bang kailangan mo?"

"ikaw po kasi yung nakabunggo ko dito rin po sa mall na ito. tapos may nahulog at naiwan po kayong notebook. sinubukan ko po kayong habulin para ibalik sainyo pero hindi ko na po kayo naaubutan e"

"oh, anong gusto mong ipahiwatig?"

"sorry po kasi akala ko po hindi na tayo magkikita kaya sinulatan ko na po yung notebook."

"uh.. ano bang itsura ng notebook na yun?"

"eto po" kinuha ko sa bag koat ibinigay sakanya. kinuha niya at parang pinag aaralan

"eto. eto pala yung notebook."

"bakit po?"

"meron ka bang napapansin ngayon sa buhay mong kakaiba?"

"uh... hindi ko po alam. parang ang dami lang po nangyayari simula nakuha ko yan. bakit po?"

"ano ba pangalan mo?'

"gale po"

"Gale! Ibang klase tong notebook na ito. kakaiba sa lahat. lahat ng ilalagay mo dito tutulungan kang maiba ang buhay mo."

"huh? parang may spell po ba?"

"parang ganun na nga"

"imposible po." kinuha ko yung notebook sakanya agad

"maibabalik mo lang ang buhay mo sa dati kung sisirain mo ito at parang wala na nangyari ulit"

natulala ako. umalis nang tulala.

pag uwi namin tulala parin ako.

napaisip ako at napatingin sa notebook sa tapat ko.

so, nagkagusto lang pala si James saakin dahil he's under a spell? Kaya pala ang dami daming kakaibang nangyayari saakin na never ko pa naencounter dati?

Hindi ko ata kayang paglaruan si James. Hindi ko kayang makita siya na ganun saakin ng dahil lang sa spell. Kailangan kong gawin ang tama!!

Mukhang kailangan kong sirain tong notebook na to!!

Napapaluha na ako. hindi ko kayang gawin to pero ito ang tama. ito ang makakabuti kay James at saakin.

Siguro nga mawawala na siya once sirain ko na ito, pero at least naramdaman ko kung paano mahalin ng isang "James".

Habang tulala ako, biglang nag ring yung telepono

"hello?"

"Gale. Gusto ko sanang yayain ka sa labas"

"James? uh... Bakit naman?"

"nabobored na kasi ako dito e"

"sige"

pumayag ako dahil naisip ko ito na ang huling date at pagsasama namin ni James

nagkita kami sa isang peryahan sa clubhouse malapit sa bahay nila

madaming rides syempre at maingay

"James, may sasabihin sana ako sayo e"

"Ano? ay! teka. masyado kang seryoso. tara. mag laro tayo"

naglaro kami ng barilbarilan parang makuha yung teddy bear.

nakakuha si James at binigay niya saakin

"thank you"

"itago at ingatan mo yan ah? pinag hirapan ko yan!"

"hehe osige"

malungkot ako kasi alam kong ito na yata ang huling pag sasama namin ni James. At siguro bukas o sa makalawa e parang dati parin. yung stranger nanaman ako sakanya.

pero, mag eenjoy na ako ngayon kasi ito na nga ata ang huli at hindi ko na kayang makita siya na nagkakaganyan ng dahil lang sa isang spell. Tuwing nakikita ko siya gusto kong umiyak dahil alam kong hindi ito lahat totoo. buti naman at nalaman ko ang totoo para matiigl na itong kalokohan na ito. naaawa kasi ako kay James. nakakulong siya sa isang spell ng dahil saakin.

Dear DiaryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon