ilk adımlarımızı atarken elimizi tutan biri vardır mutlaka. büyürsün yavaş yavaş çocuksun hiçbirşeyden haberin olmadan yaşarsın hayatı.
bezlerden yaptığın bebeklerle,kartondan yaptığın arabalar, evlerle,hatta engüzelide çamurdan yaptığın toplarla oynamak.evet evet biz öyle oynaya oynaya cocuklugumuz geçirdik nasumdun hiçbirşey bilmeden büyürdün. peki siz hiç öyle oyunlar oynadinizmı ben cevap vereyim birilerinin evet birileriniz hayır dediğini tahmin edebiliyorum. peki hiç bir yanınız boş kaldımı?
mutlaka hepimizin bir yanı boştur değilmi. ve ben sabahları okula giderken saçlarımı taşıyan beslenme kutuma salçalı ekmek koyan biri vardı. ama sadece birinci sınıfa kadar yaşadım geçirdim onunla vaktimi . bu arada ben selin kendini tanıştırmayı unutum sizinle.
hadi hep beraber 2. bölümde sohbetimize devam edelim...
