FALLING TO THE WRONG PERSON

One shot story!!! Ui
-by eyapurple

GLACIER MONTICELLO's
Point of view

Good day!

Hello, I'm Glacier Monticello. I have the most boring life, just so you know.

Simpleng tao lang ako na walang ibang ginawa sa buhay kundi ang Pumasok sa School, Umuwi sa Bahay at maging sunudsunuran sa Mga magulang ko kahit twenty years old na at graduating student na this school year.

I'm an business administration student at a University somewhere in Manila. I don't need to mention. Di school ang dahilan kung bakit ako nagkukwento ngayon.

I want to be a doctor but papa wanted me to handle his Businesses , I have no choice but to follow his orders.

I have friends. But I don't mingle around that much. Kapag maingay sila okay lang. Nagbabasa nalang ako ng kung anong mahawakan kong Libro. Nagawa ko silang tagalan mula high school until now na fourth year college na kami. Mahal ko yang mga yan Kahit ang gulo nila. Dati kasi di naman talaga ako palakaibigan. Si Kristen lang ang nanghatak ng kaibigan.

I treat them as my siblings since I'm an only child. They are the ones who made me happy in a simple way and the ones whom I can lean on. Lahat na nangyayari sa buhay ko alam nila. Alam nila kung kailan ako dapat kulitin o kung kailan ako wag kakausapin. Ultimo lovelife ko. Tahimik kasi ako. Laging gustong mapag-isa. Ayoko ng may kasama kaming lalaki. Pati sa tatay ko ang laki ng galit ko. May rason naman ako why I hated him that much.

I hate liars
I hate my father
I hate broken promises
I hate seeing lovers being sweet in public
I hate love letters
I hate flowers
I hate chocolates
I hate couple stuffs
I hate February
I hate valentines day
I hate summer
I hate winter

I have my reasons so don't judge me that easy.

''Glace!!Congrats!! Yieee.. top ka nanaman sa exam kanina.'' Tumabi si Kristen sa akin at sumandal din.

Pareho kaming nakaupo sa iisang bench na nasa labas ng classroom namin. Nasa loob ang mga kaklase namin at nagkakantahan dahil wala pang professor.

''Salamat.'' Sabi ko nalang. Kristen is my best friend. She knew me that well. Kasama ko siyang lumaki dahil magkaibigan ang Papa ko at dad niya. Nag-aral siya sa america ng college pero bumalik siya one year ago. She came back when she heard the news about me.

''Samahan mo ako mamaya Glace ah?'' Pagkasabi niya nun ay agad kong ibinaba ang Novel ni William Shakespeare na binabasa ko. Tinignan ko siya ng parang ''seryoso ka?'' Alam naman niyang diretso bahay ako lagi ah.

''Seryoso ako kaya wag mo ako tignan ng Ganyan. Wala Papa mo at puro katulong lang ang nasa bahay niyo. Di niya malalaman. Akong Bahala.'' At kumindat pa siya. Umirap lang ako at nagbasa na ulit. Wala akong panahon mamasyal.

''Glacier Monticello. Hindi talaga kita susukuan. Ibabalik natin ang dating Glacier. Kaya samahan mo na lang ako.'' She said seriously. I released a deep breath to control my temper.

Ang kulit talaga.

''Where? '' I said without facing her.

''STARBUCKS!!'' Isinigaw niya pa na parang batang excited pumunta ng amusement park. She's too loud and clingy.

I rolled my eyes and closed the book. Inilapag ko ang libro sa hita niya ng malakas.

''Aray ko! Ano ba Glace.'' Reklamo niya pero tinignan ko siya ng masama.