Ik kon hem ontlopen,
Weg van zijn ogen.
Maar ja, nu is er geen ontlopen meer aan.
Ik moet recht voor zijn prachtige ogen staan.
[Het speelt zich af in de middeleeuwen van de hemel.]
(Ik ga hem nog herschrijven maar tot nu dan is hij voltooid)
Gister avond ben ik even bij Luc en May geweest ik heb haar belooft om maandag alles tot in de detail te vertellen. Luc vond het een hele eer dat mijn naar het altaar mag brengen.
~~~
'Oke waar zijn de spelden!' 'Hier!' Rond mijn staan allemaal bediendes. Somige bezig met mijn haar andere met mijn jurk, mijn vleugels. In mijn vleuigels hangen allemaal parals en glimene diengentjes. Luc komt binnen. 'WoW je ziet er prachtig uit.' Lacht hij, ik begin te blozen. 'Jackson heeft veel te veel geluk!' Mompelt Luc.
'Wat is er?' 'Ik ken meer den de helft van de mensen niet eens!' Zeg ik paniekerig. 'Ik ken ook maar een kwart, Louise.' 'Ik ga zo voor hun ogen trouwen!' 'Rustig Louise. Jackson zal zeker wete na het oficiele gebeuren je aan iedereen voorstellen.' Verzekerde hij me. 'Kom hij wacht op je.' Ik knik en leg mijn arm op de zijne.
We lopen naar de achteruitgaan die naar de bloemen tuinen lijd. Als we naar buiten lopen begint mijn hart in mijn keel te kloppen. 'Er is niks om je zorgen over te maken.' Fluistert Luc. We lopen de hoek om en dan lopen we op het gang pad. Voor me staat Jackson, hij ziet er prachtig uit. Het lijk wel of zijn vleugels steeds meer trots uitstralen. Bij het altaar aan gekomen geeft Luc mijn hand aan Jackson, die me smoorverliefd aan kijkt zo schattig. Ik glimlach naar hem.
/dan komt het saaie stuk, die sla ik even over./
'De ringen graag.' Eclips komt aan lopen met een kussen waar twee prachtige ringen op liggen. Jackson pakt de een en ik de ander. Hij schuift de ring om mijn ringvinger en ik doe zijn ring om zijn ringvinger. 'Ik heb trouwens nog een verrassing.' Fluistert Jackson.
'Wil jij Louise Liv Wood, Jhon Jackson James Light tot uw wettige echtgenoot?' Vraagt de ceremonie meester. 'Ja, ik wil.' Zeg ik, Jacksons glimlach word nog breder. 'Wil jij Jhon Jackson James Light, Louise Liv Wood tot uw wettige echtgenoot?' Vraagt de ceremonie meester. "Nu komt het." Denk ik bij me zelf. 'Ja zekers, daar voor zijn we hier toch voor?' Zegt Jackson, ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Maar in plaats daar van sta ik daar een beetje te glimlachen.
'Voor u de bruid mag kussen, is er nog een zaak die ik moet afronden. De diadeem graag.' Flora komt aanlopen met een kussen en daar boven op een prachtige diadeem.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Zweer je dat je het land zal helpen en trouw bent aan prins Jackson.' Vraagt de ceremonie meester. 'Dat zweer ik.' Zeg ik plechtig, de ceremonie meester pakt de diadeem en zet hem op mijn hoofd. 'Nu mag je de bruid kussen.'
~~~~~~ Het nieuwe Stuk wat er bij hoort.
Ik breng mijn gezicht naar die van Jackson maar blijft op een paar millimeter van zijn gezicht blijf ik hangen. 'Ik hou van je.' Fluister ik, Jackson glimlacht kust me. Slaat zijn arm om mijn middel. Slaat zacht maar krachtig met zijn prachtige vleugels en tilt ons allebei op.
'Jackson ik heb nooit kunnen dromen dat jij eerder zou gaan trouwen dan ik!' Lacht een meisje met prachtig paars haar blauwe ogen en een bril, ik gok haar rond de 20. 'Ik had het zelf ook nooit gedacht, maar Louise is te lief en zo mooi.' Ik begin te blozen. 'Je bent zo mooi ik word op slag jaloers.' 'Dankje, jij ziet er ook mooi uit. Ik vind je haar leuk.' Stamel ik zacht, ze glimlacht lief naar me.
'Lelie waar is Sergei?' Vraagt Jackson. 'Drinken halen.' Ze knikt naar een jongen die aan komt lopen met twee glazen in zijn handen. Hij lijkt een beetje op lelie. 'Goedemiddag/avond, mijn prins en beeld schone prinses.' Zegt hij. 'Sergei je bent te laat ze is al van mij.' Lacht Jackson, het is hier zo gezellig ik wou dat May hier bij kon zijn. Luke staat in een hoekje, wacht ik heb een idee. 'Ik moet even wat regelen ik zie je zo weer.' Ik druk snel een kus op zijn wang en loop naar Luke. Snel pak ik twee stukken taart.
'Luke wil je wat voor me doen?' Vraag ik. 'Tuurlijk waarom niet.' 'Wil je dit naar May brengen en zeggen dat ze met de veulens in de stal mag spelen.' Ik geef hem een stuk taart. 'En deze is voor jou.' En ik geef hem de andere.
