Prologue

15 3 5
                                    


Naalala ko nung bata pa ako,

Malaya akong nakakapaglaro,
Nakikipagkaibigan,
Walang pangangbang inaala-la,
Walang mapangutyang mga mata,
Makakagalaw ng walang sinasabing masama saiyo.

Sana pwede ko pang ibalik ang dati kong buhay, Yung nakakatingin ako ng straight sa mata, yung hindi ko nababasa ang isip nila.

Ayaw ko na nararanasan ang ganito

Ang hirap

Kasalan ko bang pinagkaloob ako ng ganitong kakayahan.

Kakayahang makita ang nakaraan at ang mga mangyayari palang sa kasalukuyan.

Para sa iba ang suwerte ko dahil puwede ko pang mabago ang mangyayari kung ito ay masama puwede ko itong gawing mabuti. Ngunit sa tuwing gagalawin ko ang takbo ng buhay maraming

Magbabago
Masasaktan
Luluha
Masasawi
At puwede ding maraming mamatay

Kung tutuusin hawak ko buhay ng isang tao o buhay ng lahat, ang mga mangyayari, nasa disisyon ko kung mangengeelam ako o hahayaan ko nalang.

Dahil sa mata ko

Alam ko o nalalaman ko ang mga nakaraan ng mga taong titignan ng mata ko.

Kasamihan sakanila

TAKOT
O
Fear






Yan ang makikita dahil

Takot masakta,
Takot Lumuha,
Takot madamay


Takot
Isang salita ngunit napakaraming kahulugan. Takot ang hindi kayang maibsan ng sino man dahil sa takot nakakagawa tayo ng kasalanan na hindi naman natin gustong gawin. Takot na lumaban .

Ikaw pano mo lulutasin ang sarili mong takot.


Ang sarili mong Takot

Ang nakakatakot mong nakaraan.


*-----*
Author Note:
Hi people sana magustuhan niyo story ko hahahaha. its my first time to make a story HAHAHA 😂😂 Enjoy reading 😍
----QueenSha

Fear Of YesterdayWhere stories live. Discover now