Herşey 15.12.2013 tarihinde bir türlü sevemediğim kantininde başladı... Onu gördüğüm ana kadar tabi, o bana okulu sevdirdi, kendini sevdirdi, kendimi sevdirdi en önemlisi ı sevdirdi. Ufak bir zamanda o kadar çok şeyi sevdim ki onunla. Şimdi her şeyden nefret eden ben. Evet bana en güzel zamanları yaşatan adam bir insanın en kötü anı budur dediğimiz şeyleri de yaşattı bana...
Sevdiği adamı başkasıyla görmek gibi, başkasıyla gülüşünü ağlayarak izlemek gibi, ağlarken anlamasın diye kahkaha atmak gibi, onunla yürüdüğün yolu o başkasıyla kirletti diye değiştirilen yollar gibi, kahrolmak, uyuyamamak gibi... Ve daha bir çok şey...
Bana okulu sevdiren adam yok şimdi o okulda ben varım, onun sınıfı var, oturduğu sıra, bana çikolata aldığı kantin, yemek yediğimiz yemekhane, tenefüslerde bakıştığımız potanın altı, karşılaştığımız koridor var ama, o yok. Ama acıların var, o kızla gülüşmeleri hala kulağımda, ona baktığı, el salladığı, karşımda buluştukları ağaç var, gözyaşlarım, kahroluşlarım var. Ve ben bu okuldan bin kat daha nefret ettim. Evet bana bu kadar acılar yaşatan bir adam var, ve benim bir türlü son bulmayan AŞK'ım. Evet üstüne insanlar geliyor o en altta kalıyor, ama hiç ezilmiyor, zarar gelmiyor, önde olan mı, altta kalan mı önde olan diyorum. Ama bu adam en içimde ama o en önde. İşte böyle bana bu kadar derin acılar yaşatan adam var nefret ede ede sevdiğim. Bana bu kadar şey yaşattı ama sevmekten vazgeçecek, beni ondan koparacak ama beni bir kere güldürdü mutlu etti ya, ben gidemem ki ondan gidemiyorum. Sevmek için ufacık bir nedenim koca acıları unutturuyor bana ve ben tekrar tekrar seviyorum onu, " kaç yıl geçerse geçsin; bir kere sesini duysam, bir kere yüzünü görsem, ben sana yeniden en başından aşık olacağım." Evet hatırladığım da bile defalarca aşık olduğum. " ne bir yerde aşk dense aklıma ilk sen geleceksin". O kadar içimdesin ki o kadar ben olmuşsun ki sen kendi var mısın bende kaldığın kadar be adam seni sevmemek ayıp olur SEN BENİM İÇİNSİN, SEN BENİM İÇİM'SİN...
