Βρώμικα Παιχνίδια

κεφάλαιο 4

Το κρεβάτι μου είναι τόσο ωραιο και απαλό. Το κεφάλι μου βυθίζεται μέσα στο μαξιλάρι και χουζουρευομαι πάνω στο στρώμα μου. Χαρμουριεμαι και τεντώνομαι με κλειστά στα μάτια αλλά ξεχνάω πως η Κρίστιν είναι δίπλα μου και καταλαθος την πετάω από το κρεβάτι ενώ ακούγεται ένα ΓΚΤΑΠΠ!

-"Ελεος ρε Εμμα πρωί πρωί!!" μου φωνάζει αλλά εγώ ακόμα ειμαι σε φάση υπνου με πραγματικότητα. "Μμμμμμ" απαντάω και απλωνομαι σε όλο το κρεβάτι. Αλλά η καταραμένη η Κρίστιν πέφτει πάνω μου και βγάζω ένα βογγητο πόνου. "Πας καλά μωρέ;; έτσι λες Καλημέρα;;" της λέω νευριασμενη που με ξύπνησε. "Όταν η φιλη μου με ρίχνει στο πάτωμα πριν καλα καλά ξυπνησω και έτσι λέω Καλημέρα." μου απαντάει με ένα ψεύτικο χαμόγελο.

"Βαριέμαι να σηκωθωωω" παραπονιέμαι αλλά η Κρίστιν με έχει πριξει 2 ώρες να πάμε να φτιάξουμε πρωινό. Η αλήθεια είναι ότι το στομάχι μου παραπονιέται πάρα πολύ οπότε αναγκάζομαι να αποχωριστώ το αγαπητό μου κρεβάτι. Αφού τελειώνω με όλες τις προετοιμασίες στο μπανιο και έχω βαλει ένα αθλητικο σορτσάκι και μια ριχτη μακριά μπλούζα κατεβαίνω κάτω.

-"Θα φτιάξεις τοστακιααα;" "Κρίστιν εσύ τι έφτιαξες τόση ώρα ξύπνια;;" "καφε. Και για τις δυο." "οκ τοτε σύμφωνοι." τελειώνω την μεγάλη μας κουβέντα και βάζω την τοστιέρα στην πρίζα. Έχω φτιάξει δύο πεντανόστιμα τοστ, είμαι καταπληκτική μαγείρισσα το ξερω. "Τι θα κάνουμε σήμερα;;" με ρωτάει η Κρίστιν καθώς τελειώνει το τοστ και τον καφέ της. "Αρχικά το σπίτι." της απαντάω δείχνοντας το χάος που έχουμε προκαλέσει. Ρούχα πεταμένα παντού, πιάτα άπλυτα και διάφορα ακαταστατα πράγματα.

Ναι ειμαι κορίτσι και θα έπρεπε συνέχεια εδώ μέσα να μυρίζει χλωρίνη αλλά βαριέμαι να τακτοποιω κάθε μερα.

"Οκ το πολύ σε μια ώρα να το έχουμε τελειώσει, μετά τι θα κάνουμε;;" "εμ δεν ξέρω πάμε για κανα καφέ;;" "μπα δεν έχω όρεξη για καφέ...θες να πάμε για ψωωωνια;;" με κοιτάει δεν κουτάβι και είναι δύσκολο να της αρνηθώ. "Καλά καλά αλλά το απογευμα."

"ντριιιιιιν" περιμένουμε κανέναν;" με ρωτάει και εγώ την κοιτάω και της ανασηκωνω τους ώμους μου. "Πιστεύω είναι ο ιαν" μου λέει ήρεμη και εγώ πετάγομαι από την θέση μου. "ΤΙ;; ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΌΓΟ ΝΑ ΈΡΘΕΙ;;" φωνάζω πανικόβλητη και αρχίζω να τρέμω. "Ήρεμα κορίτσι μου για να απολογηθεί για χθες λογικά." "Όχι οχι όχι οχι να φύγει διώξτον!!" της λέω και ανεβαίνω τα σκαλιά και κλεινομαι στο δωμάτιο. Αυτό μας έλειπε τώρα να τον δω πρωί πρωί. Μια χαρά πέρναγε χθες τώρα με θυμήθηκε; δεν του έφτανε το τσουλακι του εμένα τι με θέλει; αλλά Φυσικά ξέχασα είμαστε ΚΟΛΛΗΤΟΊ εμείς! Μόνο εγώ νιώθω διαφορετικά για αυτόν γιατί να του νευριασω επειδή με βλέπει σαν κολλητή του και περνάει καλά με άλλες; λοιπόν βρήκα τι θα κάνω. Θα του πω ότι χθες σπάσαμε πλάκα με την Κρίστιν και ότι όλα είναι καλα. Ναι αυτό θα κάνω και αν θέλει το πιστεύει, αλλιώς πρόβλημα του.