Future | Part 3 | Dutch

T H R E E

Kaylee Tomlinson.

Ik plof zuchtend op de bank neer. Gelijk komen Leroy en Luana op me af gerend. Ik slaak een zucht maar zet snel een glimlach op. "Hey schatjes!" Zeg ik en ik geef ze beide een kus en een knuffel. "Hey lieverd. Hoe was vandaag?" Vraagt Luke die mijn voorhoofd kust. "Chaos." Mompel ik en Luke trekt me in een knuffel. "De jongens zijn al naar huis." Zegt Luke en ik knik. Iedereen woont apart. Alleen ik, Luke, Louis, Amber en de kinderen wonen bij elkaar. Louis en ik wouden samen wonen en daar kwamen Luke en Amber dus ook automatisch bij. "Heb je eigenlijk wel vakantie gehad in de tijd dat wij weg waren?" Vraagt Luke en ik zucht. "Met twee kinderen heb je nooit vakantie." Mompel ik. "Schat even serieus nu en doe niet zo kut! Ik doe aardig en je geeft op alles en iedereen een klote antwoord!" Zegt Luke boos. Ik slaak een diepe zucht en sla mijn armen over elkaar heen. "Als dat zo is hoe kan het dan dat Amber wel vakantie heeft gehad en ook twee kinderen heeft?" Fronst Louis die erbij komt zitten. Ook dat nog. "Omdat ik op jou kinderen heb gepast. Heel veel. Terwijl Amber tijd voor haarzelf nam en weet ik veel." Zeg ik boos en Louis bijt zijn lip en Luke denkt na. "Waarom deed jij dat niet?" Vraagt Luke en ik zucht weer diep. "Omdat ik geen weekend weg wou met vriendinnen zodat mijn kinderen dachten dat ze ook nog eens hun moeder zouden verliezen!" Zeg ik en ik vuur een woedende blik uit op Louis die fronst. "Wat maakt het uit dat ze een weekend weg is?" Vraagt hij geïrriteerd. "Veel! Het was niet een weekend. Het waren er heel veel. En elke keer weer waren die kinderen van de rel en had ik geen slaap." Roep ik boos uit. De bel gaat en ik stamp naar de deur. De kinderen komen al aangerend om hun opa en oma te begroeten. Daisy en Phoebe zijn ook mee. Als ze Louis zien rennen ze er gelijk op af. Ik omhels mijn ouders en laat ze naar binnen. De kinderen komen automatisch de kamer ingeremd en omhelzen hun opa en oma terwijl ik naar boven loop.

Ik had zojuist een berichtje gekregen van mijn beste vriend van vroeger. Het verraste me omdat we elkaar al jaren niet gezien of gesproken hadden. Nu ik terug aan de tijden denk mis ik hem enorm. Hij was verhuisd voor zijn studie, naar Canada. Samen met zijn vriend. Ik weet niet of hij nogsteeds met dezelfde vriend is... Het was een ontzettend lang bericht. Moraal van het bericht:

Hij mist me,
Hij gaat trouwen,
Zijn vader gaat dood.

En dat is precies waarom hij weer terug in het land is. "Gaat het?" Vraagt Louis en ik kijk op van mijn mobiel. Mijn wangen zijn week. Ik kan niet wachten om Lucas weer te zien, maar ik had zo een hechte band met hem en zijn familie. Zijn vader was ook mijn vader, Netzoals zijn moeder ook mijn moeder was en zijn broer en zus ook mijn broer en zus waren. En zo was mijn familie ook de zijne. Of wat mijn familie van toen ook wel niet van me af. "Lucas..." Fluister ik zacht. "Die vriend die naar Canada is verhuist van jaren geleden?" Vraagt Louis met een frons. Dat hij dat nog weet. Ik heb het hem ooit eens verteld, maar hij heeft het onthouden. "Hij is in het land want zijn vader gaatf dood..." Zeg ik zacht. "Wat!? Lucas zijn vader? Ga weg dat meen je niet!" Roept Luke verbaasd uit. "Echt... Hij stuurde me een berichtje..." Zeg ik zacht. Luke omhelst me en ik laat mijn tranen zien. "Zijn vader wilt me zien zegt Lucas..." Zeg ik snikkend. "Wanneer?" "Ik wil het liefst vanavond nog Lucas zien." Zeg ik en Luke knikt.

Lucas en mijn ogen kruizen elkaar. Hij begint te rennen en ik dus ook. We vallen elkaar in de armen en direct beginnen mijn tranen te stromen. "Ik heb je gemist..." Fluisterd Lucas en ik knik langzaam. "Ik jou ook." Mompel ik. "We hebben zo veel te praten. Jij famous bitch!" Zegt Lucas lachend en ik grinnik. "Zeg jij, je gaat trouwen!" Zeg ik lachend en we lopen naar binnen in een cafeetje. We bestellen wat te drinken. Alles voelt weer als van ouds. Zo fijn. "Dus ben je nogsteeds samen met Dave?" Vraag ik en hij knikt enthousiast. "Kijk!" Roept hij uit en hij houd zijn hand voor. "Je verlovingsring?" Vaag ik en Lucas knikt trots. Ik kijk er blij naar. Ik ben zo blij voor ze. Ze zijn zo perfect samen. Ik heb altijd al een relatie willen hebben als de zijne. Helaas heb ik die niet.

"Hij wilt je vanavond nog spreken..." Zegt Lucas en ik slik. "Vanavond nog?" Vraag ik en Lucas knikt. "Alleen..." Voegt hij toe en ik knik. "Als hij dat wilt, ik app Luke even..." Zeg ik en ik pak mijn mobiel. Ik stuur Luke een snel berichtje en we staan op. We delen de rekening aangezien ik weet dat ik het niet kan winnen van Lucas. We stappen in mijn auto aangezien Lucas met de metro was gekomen.

Zijn vader ligt op sterven en wilt mij apart spreken...

---

Let me know what YA thinkkk!

Never forget 9/11💜❤💞