Δίκη

258 21 2
                                    

Όπως μας είχε προτείνει ο γιατρός μείναμε στην Αθήνα για να μην ταξιδέψω ενώ ακολουθώ και μια φαρμακευτική αγωγή. Οι μέρες περνούσαν και αύριο θα γινόταν η δίκη του Αρη. Ένα κομμάτι του εαυτού μου δεν ήταν έτοιμο να τον αντιμετωπίσει γιατί θυμόταν όλα όσα είχαμε ζήσει τότε μαζί. Προσπαθούσα να μείνω ήρεμη αλλά η υπερένταση που είχα ήταν ολοφανερη. Είχα πάει τα μικρά στη μαμά μου που δεν θα ερχόταν στην δική ενώ εγώ περίμενα τον Παύλο με τον δικηγόρο να έρθουν για να κάνουμε μία τελευταία κουβέντα.

"Κλειώ ήρθαμε. "
" Περάστε μέσα και κάτσετε.."

Συζητούσαμε για αρκετή ώρα ώσπου και ο Φίλιππος έφυγε.
"Είσαι έτοιμη για αύριο? "
" Ίσως. Δεν ξέρω. "
" Έλα να ξαπλώσεις. "
" Δεν νυστάζω. "
" Παύλο θέλω μετά την δική να φύγουμε και να γυρίσουμε στην Φλωρεντία."
"Θα γίνει και αυτό. "
" Δεν θέλω να μείνω κιάλο. Όταν ερχόμασταν όλα ήταν μια χαρά και τώρα. "
" Μην σκέφτεσαι τέτοια πράγματα. Την Δευτέρα αν όλα πάνε καλά θα φήγουμε. "
" Θέλω να φύγουμε την επόμενη της δίκης. "
" Θα δούμε. "

Η ώρα είχε πάει 2 και εγώ έκανα ζδουρες στο κρεβάτι ενώ μετά με πήρε ο ύπνος. Το επόμενο πρωί σηκώθηκα και ετοιμαστηκα στα γρήγορα μαζί με τον Παύλο και φύγαμε για το δικαστήριο.
Η δίκη διαρκεισε περίπου δύο ώρες ενώ ο Άρης καταδικαστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης για απόπηρα δολοφονίας εκ προ μελέτης. Μετά το δικαστήριο πήγαμε στο σπίτι των γονιών μου και τους είπαμε ότι είχε γίνει. Αφού πήραμε τα μικρά φύγαμε για το σπίτι. Όταν φτάσαμε τα έβαλα για ύπνο και εγώ έκατσα στον καναπέ.
"Παύλο θέλω να φύγουμε αύριο σε παρακαλώ. "
" Εντάξει καρδούλα μου θα κλείσω τα εισιτήρια για αύριο το απόγευμα να περάσουμε πρώτα να χεραιτήσουμε τους γονείς σου και τη Ζωή και να φύγουμε. "
" Εντάξει πάω να μαζέψω τα πράγματα. "
" Θα στείλω μήνυμα στη Κλόντια να πάει να ανοίξει το σπίτι και να το καθαρίσει λιγάκι γιατί λήπουμε αρκετές βδομάδες εντάξει? "
" Ναι δε έχω πρόβλημα. Κάνε ένα μπάνιο μέχρι να τελειώσω το μάζεμα για να με βοηθήσεις να κατεβάσω τις βαλίτσες στην πόρτα. "
" Εντάξει πάω. "

Μέχρι να μαζέψω τα ρούχα μας ο Παύλος είχε τελειώσει το μπάνιο του και καθόταν στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση. Πήγα και έκατσα δίπλα του περνώντας τον αγκαλιά.

" Σου υπόσχομαι ότι με το που θα γυρίσουμε στο σπίτι μας όλα θα είναι μια χαρά. "
" Παύλο θέλω να προσπαθήσουμε να κάνουμε ένα παιδί μετά από λίγο καιρό. "
" Θα γίνει και αυτό την σωστή στιγμή. "
" Ήθελα τόσο αυτό το πλασματάκι που είχα μέσα μου. "
" Μην τα σκέφτεσαι αυτά πάμε να ξαπλώσουμε γιατί αύριο έχουμε ταξίδι μπροστά μας. "
" Μμμ πάμε. "

Με το που ξαπλώσαμε μας πήρε ο ύπνος. Το επόμενο πρωί ξυπνήσαμε και κατά τις 10.30 συναντηθήκαμε με την Ζωή για να την αποχεραιτήσουμε ενώ μετά πήγαμε στο σπίτι των γονιών μου να φάμε και στη συνέχεια πήγαμε στο αεροδρόμιο περιμένοντας την ώρα για την αναχώρηση της πτήσης μας. Φτάσαμε στην Φλωρεντία με μια ώρα καθυστέρηση και ένιωθα πτώμα με όλη την έννοια της λέξης. Όταν φτάσαμε στο σπίτι έκανα ένα μπάνιο ενώ ο Παύλος κοίμηζε τα μικρά και αμέσως μετά πέσαμε και οι δύο στο κρεβάτι.

"Κλειώ αύριο μην έρθεις στη δουλειά αν νιώθεις κουρασμένη. "
" Όχι καλύτερα να έρθω εξάλλου τα μικρά θα τα κρατήσει η μαμά σου μου έστειλε μήνυμα ότι θα  έρθει αύριο να τα πάρει. "
" Καλά όπως θες. Καληνύχτα."
"Καληνύχτα. "

Γεια σας άργησα να βάλω κεφάλαιο αλλά να το είναι μικρό βέβαια.
Καλή σχολική χρόνια!
Τρίτη λυκείου φέτος!

ΒεντέταDove le storie prendono vita. Scoprilo ora