POV Μπρους
Είναι τέσσερις η ώρα..Σε λίγο έχω μάθημα και δεν μπορώ να κλείσω μάτι..Είναι επειδή φταίει η ενοχλητική παρουσία της Μέρεντιθ;Ή ότι σκέφτομαι την Ντι..Προφανώς η Ντι δεν θα ήταν το πρώτο άτομο που θα κοιτούσα αλλά δεν ξέρω..Δεν ξέρω τι μου έκανε αυτό το κορίτσι.Από την πρώτη στιγμή που την είδα μου άρεσε ο τρόπος που μου μιλούσε και ότι είναι ο εαυτό της.Φοράει ότι της αρέσει και της πάει βέβαια και τώρα με εμπιστεύεται ενώ δεν θα έπρεπε.Έχω σκεφτεί πολλές φορές να κόψω μαζί της αλλά δεν μπορώ.Είμαι ερωτευμένος μαζί της ποτέ δεν έχω ερωτευτεί άλλη.Όταν με αγνοούσε στην αρχή ήθελα τόσο πολύ να την φιλήσω..Δεν ξέρω μου αρέσει που δύσκολα θα διαλέξει κάποιον..Είναι διαφορετική από τις άλλες..Θέλω να είμαι μαζί της αλλά δεν αξίζω για εκείνη..Είμαι τέρας γιαυτό προσπαθώ να την απομακρύνω από τον ερωτικό τομέα όμως είναι δύσκολο.Θέλω να χωρίσω το κορίτσι που τώρα κοιμάται στο στήθος μου για εκείνη.Θέλω μόλις ξυπνάω να την βλέπω στην αγκαλιά μου,να πηγαίνουμε μαζί για πρωινό και μαζί στα μαθήματα.Δεν είναι κάτι δύσκολο αλλά αυτό δεν θα γίνει ποτέ..Δεν πρέπει να με ερωτευτεί.Το καλό όμως τώρα είναι ότι δεν θέλει τον μαλάκα τον Ντέρεκ,ανακουφίστηκα τόσο πολύ μόλις μου το ανακοίνωσε.Δεν μπορώ να την βλέπω μαζί του.Θέλω να του σπάσω την μύτη.Η Ντι θα είναι μόνο δικιά μου,δεν θα αφήσω κανέναν να την αγγίξει.Εγώ είμαι ο μόνος που την έχει αγαπήσει γαμώτο.Όλες αυτές οι σκέψεις με τρέλαναν.Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου σιγά σιγά ώστε να μην ξυπνήσω την Μέρεντιθ και ντύθηκα για το πανεπιστήμιο.Είναι νωρίς αλλά αποφάσισα να πάω μια βόλτα πριν τα μαθήματα.Πήρα την τσάντα και πήρα το αμάξι για να πάω στο πάρκο.Πήρα μπύρες μαζί μου,τέσσερις ώρες τι θα κάνω;Σιγά μην κοιτάζω τα αστεράκια και το φεγγαράκι!Άρχισα να πίνω την πρώτη μπύρα όμως άκουσα βήματα να πλησιάζουν προς το μέρους μου και ξαφνικά κάποια άρχισε να φωνάζει το όνομα μου.Τι στο διάολο ακόμα και τέτοια ώρα με βρίσκουν;Δεν μπορούσα να δω καλά το πρόσωπο της όμως μετά κατάλαβα ότι ήταν η Ελένα.
''Ελένα;Τι στο διάολο κάνεις τέτοια ώρα εδώ''.Η Ελένα μου χαμογέλασε και έκατσε δίπλα μου.
''Αυπνίες,όπως και εσύ..Σωστά'';Ακόμα και τέτοια ώρα η Ελένα παραμένει με το χαμόγελο της..Πως το κάνει αυτό;
''Γιατί'';
''Ξέρεις..Τον σκέφτομαι πάλι''.Ο..Δεν καταλαβαίνω γιατί σκέφτεται ακόμα αυτό τον Μαλάκα..Έχει τον Τόμας,είναι πολύ καλό παιδί και την προσέχει.Της έχει δείξει το πόσο την αγαπάει και ότι είναι αφοσιωμένος σε εκείνη..Πρέπει να την ξυπνήσω γιατί άμα συνεχίσει να τον σκέφτεται δεν θα έχει καλό τέλος η σχέση της.
YOU ARE READING
Impossible
Teen FictionΝτιάνα,ένα κορίτσι τόσο ήσυχο με σκοτεινό παρελθόν,ένα κορίτσι που δεν θα το κοιτούσε κανείς παρότι είναι πλούσια.Η Ντιάνα ξεκινάει το πρώτο της εξάμηνο στο πανεπιστήμιο Χάρβαντ μόνο που όλα όσα είχε σχεδιάσει πάνε χαμένα αφού η συγκάτοικος με την π...