Bij demonen denk je meestal aan enge monsters die je proberen te vermoorden. Nou dat is voor een gedeelte ook wel waar. Maar je hebt nooit het hele verhaal gehoord. Er zijn namelijk altijd twee kanten van een verhaal. In dit verhaal komt de goede ka...
*foto= Skye* __________________ Ik werd wakker door de wekker. Het was maandag ochtend, de eerste dag na de vakantie. De eerst dag op mijn nieuwe school. Dat is al de vijfde school in mijn leven. We moeten steeds weer verhuizen als Zij ons vinden. Maar vandaag kunnen Zij ons niets doen. Het is een nieuw begin op een nieuwe plek. En hier zijn we hopelijk voor een half jaar veilig, misschien langer misschien korter. Dat kunnen we niet weten. Maar vandaag gaat alles goed. Ik Skye Silva zal vandaag een normale dag op school hebben. Ik stapte uit bed en kleedde me om. Ik trok een wit hempje aan en een donkerblauwe broek. Ik kamde mijn haren en liep naar beneden. "Goedemorgen lieverd" begroette mijn moeder me. Ik smeerde een boterham en ging aan tafel zitten. Mijn moeder kwam tegenover mij zitten met een kop koffie, ik drink geen koffie ik vind het maar bitter smaken. "Zin in school?" Vroeg mijn vader me. "Wat denk je?"gromde ik. "Ochtendhumeurtje?". Ik keek mijn vader spottend aan en gromde wat onverstaanbaars terug. Vaders waar zijn ze toch goed voor. Ik hou echt wel van hem maar 's ochtends moet hij zijn mond houden. "Ach laat haar toch" zei mijn moeder kalm. "We hebben nog wat voor je" zei mijn vader geheimzinnig " kijk maar naar buiten". Ik liep naar het raam toe en keek naar buiten. En daar stond op de oprit een prachtige zwarte scooter.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik stond verbaast naar buiten te kijken. Totdat ik opschrok doordat mijn vader zei: "Skye je vangt vliegen". Ik klapte meteen mijn mond dicht. Het deed een beetje zeer aan mijn tanden maar dat maakt niet uit, WANT IK HEB EEN F*CKING SCOOTER!!!!!! Mentaal dansje!!! "Lieverd stop met je mentale dansje, anders kom je nog te laat op school" zei mijn moeder. Ik schrok op en keek mijn moeder vreemd aan, hoe wist zij nou dat ik een mentaal dansje maakte. Ik haalde in gedachten mijn schouders op en rende naar buiten. "Skye vergeet je tas niet!" riep mijn vader. Ik rende snel weer naar binnen en pakte mijn tas en rende weer naar buiten. "Skye vergeet je jas niet!" Riep mijn vader. Ik rende voor de tweede keer wéér terug naar binnen en pakte mijn jas van de kapstok en rende wéér naar buiten. "Skye trek schoenen aan!" Riep mijn vader deze keer boos. Ik rende voor de zoveelste keer weer naar binnen en trok snel mijn sloffen uit en verwisselde ze met mijn schoenen en vroeg aan mijn vader: " heb ik nu alles of vergeet ik nog iets?". "Nee, je hebt alles" stelde mijn vader me gerust. Dus ik rende snel weer naar buiten. Ik zag mijn vrienden al staan wachten. "Bij wie ga je deze keer achterop?" vroeg Luca mijn beste vriend, ik ken Luca al sinds mijn kindertijd. Elke keer dat mijn ouders en ik verhuizen verhuisde hij ook mee. Ik begrijp alleen niet helemaal waarom, maar ik ben blij dat hij bij me blijft. "Ik hoef bij niemand achterop want ik heb ook een scooter!" Riep ik blij. "Yes!!" Riep Ivy mijn beste vriendin. "Kunnen we eindelijk wat sneller zonder dat extra gewicht achterop!" Maakte Liv haar zin af. Ivy en Liv zijn een tweeling en mijn beste vriendinnen. Ivy en Liv ken ik ook al langer, en ook zei verhuizen altijd mee. Maar mij hoor je niet klagen. Ik keek ze quasi beledigd aan. Ik liep snel naar mijn eigen scooter en reed snel weg. "Hey!! Wacht op ons!!" Riepen Ivy, Liv en Luca mij na. "Wie het eerst op school is!" Riep ik terug. "Hé dat is niet eerlijk!" Riep Ivy terwijl ze snel op haar scooter sprong en me achterna kwam. Luca en Liv deden haar na en sprongen ook op hun scooters. Zo ontstond er een wedstrijdje naar school. ........................... "Yes!!! Eerste!!! Riep ik blij. Ik maakte een vreugdedansje en iedereen keek me vreemd aan, maar ik trok me er niets van aan. Ivy kwam aanlopen met haar scooter en parkeerde hem terwijl ze heel boos keek. Liv liep naast haar en probeerde haar te kalmeren terwijl Luca naar mijn toe liep en zei: "Misschien was het niet zo slim om een wedstrijdje te doen waar Ivy bij is. Je weet dat ze niet tegen haar verlies kan". Ik keek Luca aan en haalde mijn schouders op. Toen ging de bel en we liepen naar binnen. __________________
AN Bedankt voor het lezen van het eerste hoofdstuk van dit boek. Hopelijk was het een beetje goed en heb je veel gelachen wij in ieder geval wel! Xxx E en N
