Λοιπόν... Εδω και πεντε ολόκληρα λεπτα κάθομαι σαν τον μλκ εξω απο το σπίτι της και σκεφτ-
Μάρκο αγόρι μου... Απο ποτε ευρωτευτηκες??? Ξεκκολα και χτυπά το κουδούνι...
Για μια φορά έχεις δίκιο... Παίρνω το θαρος και χτυπάω...
Χρυ<<Παρακαλώ??>> ακουγετε η φωνη της Χρυσας απο την αλλη μεριά της πόρτας...
<<Χρύσα ο Μάρκος είμαι... Άνοιξε την πόρτα θέλω να μιλήσω στην Άρια...>>
Χρυ<<Μάρκο δεν θέλει να σου μιλήσει... Απλα φυγε...>>
<<ρε Χρύσα γαμωτο άνοιξε την πόρτα θελω να της μιλήσω...>>
Χρυ<<Όχι Μάρκο... Το καλό που σου θέλω φύγε και μην την ξανά ενοχλησεις!!>>
<<Χρυσα το ξέρεις πως δεν προκειτε να φύγω... ΑΡΙΑ Σ ΑΓΑΠΑΩ!!>>
Άρια<<Σταματα παιδάκι μου θα ξυπνήσεις όλη την πολυκατοικία...>>
<<Αν δεν ανοιξεις την πόρτα θα αρχίσω να τραγουδάω...>>
Χρυ<<Δεν τολμάς...>> δεν με ξέρεις καλά Χρύσα...
<<ΗΤΑΝΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΡΑΒΙ ΗΤΑΝΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΡΑΒΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ Α Α ΑΤΑΞΙΔΕΥΤΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ Α Α ΑΤΑΞΙΔΕΥΤΟ ΟΕ ΟΕ ΟΕ Ο->> ξαφνικα μια πόρτα ανοίγει και τέσσερα χέρια με τραβανε μέσα... <<Εεε έπρεπε να τελειωσω το τραγουδι...>>
Άρια<<Πας καλά παιδάκι μου??? Σταματα να τραγουδας γιατί είσαι φαλτσος>>
<<Χρύσα μας αφήνεις μόνους??>> είπα και την κοίταξα με pappy face... Πήγε μέσα στο δωμάτιο της Άριας νομιζω... Ναι δεν έχω ξανά ερθει...
Άρια<<Κάτσε...>> είπε και μου έδειξε τον καναπέ...<<Λοιπόν... Ας τα πάρουμε όλα απο εκείνη την μέρα...>> δεν είπα κάτι απλώς την κοιτούσα...<<Σου είχα πει για τον Josh... Αυτό που ήθελα να σου πω είναι οτι είναι ο πατέρας των παιδιων που κουβαλάει η αδερφη του Κωστα... Βλαμμενε!! Δεν με άφησες να τελειώσω και όλο αυτ->> δεν την άφησα να τελειώσει και ορμιξα στα χείλη της... Την φιλησα όπως δεν την είχε φιλήσει ποτέ...
Χρυ<<Αχχχχ το ξέρα>>
<<Τι ακουσες??>> είπα με ενα μικρο γέλιο...
Χρυ<<Τα πάντα... Αχχ>>
<<Λοιπον μωρό μ... Αφού το ξεκαθαρισαμε έχω και εγώ μια ερώτηση...>>
VOCÊ ESTÁ LENDO
The new boy
RomanceΌλα είναι ωραία και καλά για λίγο καιρό... Όλα συνηθισμένα... Μέχρι που μια μέρα είναι σαν να σκάσει μια βόμβα και να τα καταστρέφει όλα... Όλα όσα ηξερες, αγαπουσες και λάτρευες ξαφνικά καταστρεφοντε... 100% by me Please don't copy the story