κεφαλαιο 26

170 32 1
                                    

Λοιπόν... Εδω και πεντε ολόκληρα λεπτα κάθομαι σαν τον μλκ εξω απο το σπίτι της και σκεφτ-

Μάρκο αγόρι μου... Απο ποτε ευρωτευτηκες??? Ξεκκολα και χτυπά το κουδούνι...

Για μια φορά έχεις δίκιο... Παίρνω το θαρος και χτυπάω...

Χρυ<<Παρακαλώ??>> ακουγετε η φωνη της Χρυσας απο την αλλη μεριά της πόρτας...

<<Χρύσα ο Μάρκος είμαι... Άνοιξε την πόρτα θέλω να μιλήσω στην Άρια...>>

Χρυ<<Μάρκο δεν θέλει να σου μιλήσει... Απλα φυγε...>>

<<ρε Χρύσα γαμωτο άνοιξε την πόρτα θελω να της μιλήσω...>>

Χρυ<<Όχι Μάρκο... Το καλό που σου θέλω φύγε και μην την ξανά ενοχλησεις!!>>

<<Χρυσα το ξέρεις πως δεν προκειτε να φύγω... ΑΡΙΑ Σ ΑΓΑΠΑΩ!!>>

Άρια<<Σταματα παιδάκι μου θα ξυπνήσεις όλη την πολυκατοικία...>>

<<Αν δεν ανοιξεις την πόρτα θα αρχίσω να τραγουδάω...>>

Χρυ<<Δεν τολμάς...>> δεν με ξέρεις καλά Χρύσα...

<<ΗΤΑΝΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΡΑΒΙ ΗΤΑΝΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΡΑΒΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ Α Α ΑΤΑΞΙΔΕΥΤΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ Α Α ΑΤΑΞΙΔΕΥΤΟ ΟΕ ΟΕ ΟΕ Ο->> ξαφνικα μια πόρτα ανοίγει και τέσσερα χέρια με τραβανε μέσα... <<Εεε έπρεπε να τελειωσω το τραγουδι...>>

Άρια<<Πας καλά παιδάκι μου??? Σταματα να τραγουδας γιατί είσαι φαλτσος>>

<<Χρύσα μας αφήνεις μόνους??>> είπα και την κοίταξα με pappy face... Πήγε μέσα στο δωμάτιο της Άριας νομιζω... Ναι δεν έχω ξανά ερθει...

Άρια<<Κάτσε...>> είπε και μου έδειξε τον καναπέ...<<Λοιπόν... Ας τα πάρουμε όλα απο εκείνη την μέρα...>> δεν είπα κάτι απλώς την κοιτούσα...<<Σου είχα πει για τον Josh... Αυτό που ήθελα να σου πω είναι οτι είναι ο πατέρας των παιδιων που κουβαλάει η αδερφη του Κωστα... Βλαμμενε!! Δεν με άφησες να τελειώσω και όλο αυτ->> δεν την άφησα να τελειώσει και ορμιξα στα χείλη της... Την φιλησα όπως δεν την είχε φιλήσει ποτέ...

Χρυ<<Αχχχχ το ξέρα>>

<<Τι ακουσες??>> είπα με ενα μικρο γέλιο...

Χρυ<<Τα πάντα... Αχχ>>

<<Λοιπον μωρό μ... Αφού το ξεκαθαρισαμε έχω και εγώ μια ερώτηση...>>

The new boyOnde histórias criam vida. Descubra agora