Buraya dokunarak yazmaya başla, dedi içimdeki ses ... Dünya kocaman bir sessizliğe büründü önce . Yıldızları gördü iri kahverengi gözlerim. O an rahatlamıştı içim hadi diyordu kalbim beynime giden damarıma. İçinde ki sese kulak ver , ver ki rahatlasın için. Yazmak iyi gelir mi ağlamak ve anlatmak gibi . Kim bilir belkide yazmak içimdeki sesi susturan tek gerçektir...
