MASUMİYET ( TAMAMLANDI )

14.Bölüm - Sen Gül ki...

Merhaba

İşte heyecanın tırmandığı yeni bir bölüm daha ...

Beğenmeniz ve yorumlarınızı eksik etmemeniz umuduyla ....

................................................................................................................

DENİZ ' den ;

Uykuma almış bir şekilde uyandım , garip bir şekilde çok rahat uyumuştum . Yatakta oturup akşam olanları biraz düşündüm .Rüzgar 'ın güvenini kazanacaktım ve tam bana güvendiği anda buradan kaçacaktım . O zaman daha uysal , güler yüzlü ve sanki durumu kabullenmiş gibi davranacaktım . Aklımda kaba taslak plan kurduktan sonra hızlıca duşumu alıp üzerime dikkat çekici bir şeyler aradım . Sonunda siyah kot sort ve tek omzunu açıkta bırakan beyaz bir bluz giydim . Saçlarımı yukardan at kuyruğu yaptım ve kahvaltı hazırlamak için odadan çıktım .

Yemek masasının toplanmış , mutfağı da tertemiz bulunca açıkçası çok şaşırdım . Sanırım bu adam oldukça titizdi . Gerçi bu da benim işime gelmişti , böylelikle hemen kahvaltı hazırlamaya başlayabilirdim . Mutfak dolaplarını karıştırarak ne yapabilirim diye düşündüm . Farklı yada özlediği bir şeyi yapmak istiyordum . Bir an aklıma Pelin geldi , ona ne yapayım diye sorduğum da her seferinde pişi diye bağırırdı . Canım kardeşim benim onu çok özlemiştim , kim bilir ne kadar perişandır .Yaşaran gözlerimi silip pişi yapmaya karar verdim .

Önce çayı demledim , kahvaltılıkları çıkarıp masayı hazırladım , pişi ve sucuklu yumurta yaptım ve kahvaltı hazırdı . Tam onu çağırmak için arkamı döndüğümde , arkamda şaşkın şaşkın bana bakan bir Rüzgar ' la karşılaştım . Gözleri kahvaltı masası ve benim aramda mekik dokuyordu .

" inanmıyorum pişi mi yaptın " olumlu anlamda kafamı sallayınca , çocuk gibi koşup beni kucaklayıp döndürmeye başladı

" Allahhhhh , harikasın sen " bir yandan da gülüyordu

" dur başım döndü " diye bağırınca beni bıraktı . Bıraktığı anda ona bakmamla üzerinde sadece pijamasının altı olduğunu gördüm , üzeri çıplaktı . Altındaki de kalçalarında duruyordu düştü düşecek . O kadar yakışıklıydı ki , o kadar kendinden emin , özgüvenli bir biçimde karşımda duruyordu ki değme mankenlere taş çıkaracak kadardı . Karşımdaki görüntü birden içimde daha önce tanımadığım , bana tamamen yabancı duyguların kıpırdanmasına yol açtı . Ne yapacağımı bilemez halde yüzüne baktığımda gözlerine yakalandım . O kadar güzel bakıyordu ki titrememe engel olamadım . Sesimin titremesine engel olmaya çalışarak

" kahvaltı hazır , üzerini giyin gel hadi " dediğimde pis pis sırıtarak dibime kadar geldi . Kulağıma doğru eğildiğinde sanırım ruhumu teslim edecektim .

" Giyinmeden kahvaltı yapsak olmaz mı " biraz daha bu yakınlıkta durursa dizlerimin bağının çözülmesinde korkarak

" pişiler soğur ama " diyerek saçmalama da tarih yazdım . Evet bütün alkışlar Deniz ' e ....kahkaha atarak odasına gitti . Bu adama kahkaha atmak dünyadaki kadınların kalp sağlığı açısından yasaklanmalıydı .

Kahvaltı gayet neşeli geçmişti , çizdiği projelerden bahsetti . İşini ne kadar sevdiği belliydi . İlginç olan benim çalıştığım hastanenin de mimarı Rüzgar dı . Amerika da okuduğu esnada çizimler yapıp şirketine destek oluyormuş . Çizdiği çoğu projede hayata geçirilmiş ...

Kahvaltı sonrasında masa toplama ve bulaşık ona ait olsa da dün akşam benim yerime yaptığı için yardım etmek istedim , ama kabul etmedi . Bende şöminenin önüne oturup dışarıyı seyretmeye başladım . Geldiğimiz yönü hatırlamıyordum . Buradan bir şekilde kaçmalıydım ama nasıl . Belki bir ağacın tepesine tırmanıp , kuş bakışı yolu yada başka bir ev varsa onu görebilirdim . Aslında iyi fikirdi .Tırmanmasına tırmanırdım da , geriye nasıl inecektim . Belki de silahını ele geçirmeliydim , silahı kullanarak arabayı çalıştırmasını sağlayabilirdim . Yan gözle mutfaktaki Rüzgar ' ı süzdüm ve anında bu fikirden vazgeçtim . Bu mümkün değildi . Hadi silahı aldım diyelim ki bunun onu etkileyeceğini hiç zannetmiyordum . Nasıl kaçacağımla ilgili düşüncelerimden Rüzgar ' ın sesi ile sıyrılmıştım .