Lontano • Harry Potter

Prolog • 'Yeniden Doğuş'

11 Kasım 2016
Sihir Bakanlığı

Kalabalık insanı boğacak kadar yoğundu, her bir noktadan beliren insanlar işlerine veya bir an önce gitmeleri gereken yerlere yetişmek için olabildiğince çabuk davranıyordu. İzdiham sayılabilecek yoğunluğun arasından, diğer kişilere nazaran çok daha dikkat çekmeyi başaran bir tanesi, üzerinde beyaz ceketi ve yine aynı renk kumaş pantalonu ile ilerlerken cebinden çıkardığı gümüş Sickle'yi yanından geçtiği Sihirli Kardeşler fıskiyesine fırlattı.

Para suya düştüğü an kalabalığın çıkardığı gürültünün yanında hiç sayılabilecek, boğuk bir ses ile dibe, altı, göz alıcı mermeler ile süslenmiş olan zemine inmeye başlamıştı. Kadın göz ucuyla bakmaya zahmet etmeden attığı paranın batışını izledi ve zeminde biriken diğer paraların yanına ulaştığına emin olduğunda ilerlemeye devam etti. Capella her cuma Sihir Bakanlığı'nda bulunan ve bir hayli geniş olan, tüm paranın St Mungo'ya bağışlanacağını iddia eden bir tabelaya sahip fıskiyeye para atardı. Bu genç kadının kendi küçük ritüeli haline gelmişti ve bunu yaparken artık paranın gerçekten nereye gittiğini düşünmemeye başlamıştı. Çünkü bilirsiniz, günümüzde bu gibi işlere güven pek olmazdı. Capella'nın aklına hayır adı altında topladıkları parayı cebe atan şişman adamlar geldiğinde güzel yüzü buruştu. Onlardan bir kaçı ile tanışmıştı ve bundan memnun olduğu söylenemezdi.

Ellerini pantalonunun cebine sokarken kendisine verilen bir kaç selamı başıyla yanıtladı ve fıskiyenin aktığı daire şeklinde ki havuzun ortasında duran gerçek boyutlu heykellerden, en üsttekine şöylece baktıktan sonra meydandan iyice uzaklaştı ve başka bir yola girdi. Sihir Bakanlığı'nda olan hemen hemen herkesi tanıyor olması bir yana çoğu yüzün kendisinden bir şeyler bekliyor olması istemsizce canını sıkıyordu. İyisiyle kötüsüyle iş yerinde bulunan çoğu birim ile alakadar olmanın getirdiği cilvelerdi bunlar. Veya Seherbaz olmanın. Genç cadı döndüğü koridorlar arasında biraz daha sakin olan bir köşeye sindikten sonra gözleri kalabalığı taramaya başladı. Sırtını yasladığı altın rengine boyanmış heykelden aldığı destek ile neredeyse ayaklarına hiç ağırlık vermeden öylece duruyordu. Önünden geçen tanıdık yüzlere baktı.

Fönlü kısa saçları ile hızlıca ilerleyen Doraetha Williams'ın bu acelesi muhtemelen geç kaldığı, kat dörtte bulunan Muggle Bilimleri Dairesi'nde ki işi değildi. Dora Capella'nın bildiği üzere muggle doğumlu bir cadıydı ve son zamanlarda evden kafasını yalnızca iş için çıkarıyordu. Bunu bilmek için dönen dedikodulara kulak kabartmaya gerek yoktu, kırklı yaşlarının sonuna gelmiş olan asık suratlı cadının gözlerinin içine bakılarak kolayca anlaşılabilirdi. Capella Doraetha'nın kömür kadar siyah gözlerine baktığında korkuyu gördüğüne yemin edebilirdi. Genç kadın onu suçlamayacağını düşündü; Onun gibi olan yüzlerce büyücü vardı ve hemen hemen hepsi korkuyordu. Son zamanlarda olanlardan sonra korkmayan birisi aptal olurdu zaten.

"Ella," nefes nefese kalmış olan ses cadıya arkasından ulaştığında kadın hızlıca kendisine yaklaşan adama döndü "geç kaldım, üzgünüm. Sorgudaydık." Capella gri gözlü, henüz oldukça genç, kendisi gibi Seherbaz olan adama alayla sırıtıp ellerini beline koydu. "Önemli değil, bende yeni gelmiştim."

İkili daha normal bir hızla ilerlemeye devam ederken, Castor isimli olan büyücünün soluk alışları normale döndüğünde Capella sanki çok boğucu bir olayın ortasında kalmışçasına ofladı. "Bir şey çıkmadı değil mi?" Dedi sabırsızlıkla. Cadı soruları için yeterince beklemiş görünüyordu, parmaklarını birbirine kenetlerken yanında ilerlemekte olan büyücünün yüzüne baktı. Castor dün geceden beri ayaktaydı, göz altları bunu kanıtlarcasına morarıp şişmişti zaten, geç saatlerde küçük bile olsa bir grup taraftarı dağıtmış olmanın yanı sıra genci yoran asıl iş eylemcileri konuşturmaktı. "Bu sefer on kişiydiler," dedi genzini temizledikten sonra "geçen haftakine oranla daha sıkıydılar ama hayır, bir şey çıkmadı-" bir anda sustuktan sonra kısaca etrafına bakındı ve Capella'nın kulağına doğru eğildi; "Yalnızca gülüyorlar, kahkaha atıyorlar ve aynı şeyi söyleyip duruyorlar; Yeniden doğuş." Castor'un yorgunluk ve sinirle koyulaşmış olan gri gözleri yumulurken genç kadın huzursuzca kırpırdandı. Son beş ay içinde, bir anda deliklerinden ortaya çıkan Karanlık Lord taraftarları etrafta kargaşa yaratıyordu. Hedefleri Voldemort ve taraftarlarının zamanında belirlediği gibi muggle doğumlular ve muggle ailelerdi. Tıpkı Doraetha gibi bir çok kişi sırf bu yüzden evlerinden çıkmak istemezken seherbazlar ise sabahtan akşama kadar eylemcileri toplamaya ve onları örgütleyenin kim olduğunu öğrenmeye çalışıyorlardı. Ama hiç birisinden kayda değer bir bilgi çıkmamıştı. Tek söyledikleri yeniden doğuş denen safsataydı.