Η Αμνησία..

634 25 11
                                    

Η ωρα είναι 3:00 το πρωί ο χώρος καθόλου ικιος που βρισκομε;; και γτ ειμαι ΓΥΜΝΗ;;;; ΦΟΒΆΜΑΙ. Γυρο μου πολλές κοπέλες με αλυσίδες στα χέρια και τα πόδια μια απο αυτές ειμαι και εγώ το δωματιο σκοτεινό και κάπως κρύο μα ολες κοιμούνται;; που βρίσκομαι επιτέλους;; τωρα αρχίζω και θυμάμαι κατι.. Μα πως κατέληξα εδωω;; τα μάτια μου μετα απο αυτήν μου την ερώτηση άρχισαν να δακρύζουν ωραια οκ ας ηρεμήσω... Και ας θυμηθώ τι έγινε..

Νριιιιννν ντρριιιννν

Ξαφνικα το ξυπνητήρι χτύπησε η ωρα ειναι 8:15 εγω, σηκώνομαι απότομα απο το κρεβάτι

Οχχ θεε μου εχω αργήσει και το πούλμαν θα φύγει
Άμεσος ντύνομε με κατι πρόχειρο κατεβαίνω κάτω και τελικα φτιάχνω στα γρήγορα ενα τοστ περνώ βαλίτσα κινητό και φευγω

Στην εξω πορτα ανακαλύπτω ενα σημείωμα με ενα ζελοτειπ. : ποπη πήγα σε μια δουλεια ματσ μουτσ μαμα.

Μα καλά και αυτη πρωι πρωι βρήκε να παει σε μια "δουλειά"; λες και δν ξέρω το κρυφό της φλερτ .. Η μαμα ειχε χωρίσει με τον πατέρα μου οταν ήμουν πολυ μικρή και για αυτο δν τον θυμάμαι και πολυ..
Τελος πάντων

Αμέσως μετά τρέχω πανικοβλιτει με την βαλίτσα στο χέρι μπας και προλάβω το λεωφορείο για την εκδρομή του σχολείου.

Λιγο πριν φτάσω γλιστραω σε μια λακκούβα απο λίγη λασπη χανω την ισορροπία μου και τελικά πέφτω στο πεζοδρόμιο πάνω σε καποιον;; και καταλαθοςς βρίσκομαι απο πάνω του

Οχχ θεε μου τι ρεζιλίκι ειναι αυτοοο στην 1η μου εκδρομή;; :O
Η

ταν ενα κάστανο αγορι με μελι ματια και έντονες γωνίες στο πρόσωπο

- συγνώμη (πραγματικά εχω κοκκινισει απίστευτα πολυ)

-χαχα γεια σου και εσενα
Εσυ θα εισαι καινούρια...;

-Εμ ναι (και σηκώνομαι απο πανω του)
Αμέσως μετά σηκώνω το κεφάλι μου και βλέπω πως το πούλμαν ειναι έτοιμο να φύγει ετσι ξεφονιζω ενα : '' οχχ το πούλμαν'' αμέσως το καστανο αγορι με κοιτάει και τρέχουμε πολυ
γρήγορα και οι δυο

Τελικά μπήκαμε μεσα.. Τον είδα να πηγαίνει με την παρεα του.. Και εγω;;; τωρα που δεν ξέρω Ακομα κανεναν.. Τι θα κανω; που να κάτσω; αμεσως μια καθηγήτρια με κοιτάει με απορία και μου λεει :

-η καινούργια υποθέτω; λεει και γυρνάνε ολοι και με κοιτάνε

Γτ με αποκαλούν όλοι ετσι;; με νευριάζει πολυ..

-ποπη με λενε της λεω εντελώς αυθόρμητα (ντραπικα τοσο πολυ) - λοιπόν Πόπη (με κοιτάει με ενα τοσο αντιπαθητικο βλεμα) μπορεί να κάτσεις εδω λέει. Δίπλα μου ηταν μια άλλη κοπελα

-εντάξει ευχαριστώ ( της αποκρινομε)

-Γειά
-Γειά σου
-η καινούργια;
Αντε παλιιιι αυτο το καινούργια
-εμ ναι
-πώς σε λένε
-ποπη εσένα;
-εφη χάρηκα πολυ..
Και κάπως έτσι με την εφη γίναμε πολυ πολυ καλές φιλεεςς <3

Γεια σαςςςς ελπίζω να σας άρεσε. Το 1ο κεφάλαιοοο <3333 αυριο θα έχω έτοιμο το επόμενο

Θα Σε Ξαναδώ; Where stories live. Discover now