H7-'Hou verdomme jullie monden dicht'

1.2K 61 0
                                    

Astrid

Als we aankomen bij ons hotel wil ik meteen weer weg gaan. 'Waar ga jij heen' zegt Cassie. 'Aubrey' 'Oh ja' zegt ze. Ze pakt haar tas en we lopen het hotel weer uit. 5 minuten lopen naar het huis van Aubrey. 'Ik ben zenuwachtig' zegt Cassie als we er bijna zijn. 'Ja ik ook'. Als we de hoek omgaan zien we Aubrey al zitten. Met een koffie in haar handen. Ze heeft ook haar telefoon vast. Ik glimlach. Ze is nog steeds prachtig. Ik sleur Cassie mee. Aubrey staat op en als ze ons ziet stopt ze meteen met lopen. Ze kijkt mij en Cassie eerst verbaasd aan. Daarna zie ik een glimlach verschijnen. 'Hey' zeg ik. Aubrey gilt en mensen kijken raar op. Aubrey rent naar ons toe en vliegt ons om de nek. Der koffie is inmiddels al gevallen ligt op de grond. Met zijn drieën zijn we aan het gillen.

'Dus jij belde' gilt Aubrey. 'Jaaaa' gil ik. We gillen we.

'Hou verdomme jullie monden dicht' schreeuwt een man. We lachen. 'Waar hebben jullie gezeten' 'Amsterdam' antwoord ik. Ze knikt. 'Lissanne werkt voor me en ik heb het bedrijf over genomen' 'Wow doe je goed'. Aubrey lacht. 'En je lover tegen gekomen' zegt Cassie. 'Ja toevallig wel' zegt Aubrey lachend. Der glimlach verdwijnt. 'Was het geen leuke ontmoeting ?' zeg ik. 'oh dat wel alleen...'.

Stilte.

'Nee laat maar' zegt ze. 'Oh' zegt Cassie. 'Zullen we ergens wat gaan eten ?' stel ik voor. Cassie en Aubrey knikken.

***

'Je raadt nooit wie ik tegen kwam' zegt Aubrey. Ze neemt een hap van haar broodje. 'Wie' 'Emma en....Caleb en een kindje. Ze zijn getrouwt en hebben een super schattige dochtertje'. Cassie en ik kijken elkaar aan. 'We hadden verwacht nadat ze waren geslaagd dat ze uit elkaar gingen maar...' zegt Cassie. Ze neemt ook een hap. 'Wauw' zegt ze met volle mond.

Na een tijdje is ons eten op. 'Weet jij waar Logan woont'. Aubrey knikt. 'Maar ik denk dat niet slim is om langs te komen' 'Hoezo niet ?' zegt Cassie. 'Omdat ik kwam was die al best gestrest' zegt ze lachend. 'Heeft die pikhoofd maar pech, het is mijn neef dus' zeg ik lachend. Alle drie lachen we.

***
We nemen van Aubrey afscheid. We gaan vanavond bij der langs. Cassie is de stad in. Ik pak mijn mobiel en bel Logan. Zijn telefoon gaat over. Snel hoor ik zijn stem. 'Hallo met Logan 'Hello is this de afhaalchinees' zeg ik aparte toon. Logan lacht. 'Mygod Astrid. Hoe gaat met je'. Ik lach. 'Goed met jou' zeg ik. 'Kunnen we zo even bijpraten' 'Ja over een uurtje bij mij thuis , even wat opruimen. Ik stuur je de adres wel door' 'Is goed tot over een uur'. Ik hang op. 'Ik ga daar nu heen' zeg ik tegen me zelf.

Als ik daar aankom klop ik op de deur. Wonderbaarlijk worden de sloten eraf gehaald en open gemaakt.

Mijn adem slaakt dicht. 'Maar...maar...hoe...?' krijg ik er alleen uit

*****************************

Ik ga denk wat kortere hoofstukken plaatsen maar wel meer.💁🏼 dus meer delen

Hope
You
Like
It

Xx

THEIR STORY BOOK 3Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu