Öncelikle merhaba ben Deniz. Hikâyeyi yazma amacım gerçek arkadaşlıkların da olduğunu bilmenizi istemem.Biz ilk başlarda iki kişiydi liseye ilk başladığımız sıralar.Yani 9. sınıfın ilk günleri neyse bu iki kişi kim diye sorarsan meltem ve bendim.Meltem biraz aksi, huysuz, dediğim dedik bi tipti. Biz meltemle ilkokuldan beri tanışıyorduk. Bi süre iyi gitti arkadaşlık ama hay aksi aramıza bir kişi daha geldi. Yeni birisini daha tanımıştık. İlk olarak Meltem tanışmıştı daha sonra ben tanışmıştım. Her neyse nefret etmiştim Ezgi den neden olduğunu bilmeden. Acaip bi kıskançlık ve nefret ikisi de bi aradaydı. Fakat zaman geçtikçe insan anlıyor ki aslında yanınızda olan eski arkadaşlarınız değil de yeni tanışmış dâhi olsanız yanınızda olan insanlar. Sınıfta Meltemle iddiaya girmiştim bi tane çok kalın sesli bi çocuk vardı. Adı ise Miraçdı ben başardım çıktım o çocukla ama sadece 2 gün sürdü. ( bu benim için çok iyiydi.) Gün geçtikce ben Ezgiyle daha iyi anlaşmaya başladım daha da samimî olmaya başladım. Bunu Meltem çaktırmasa da kıskanıyordu. Ama Ezgiyle olan benim bağım gittikçe daha da güçleniyordu tâbi. Meltem in amacının ne olduğunu aslında bilmiyordum. Aniden Miracla samimî olmaya başladı. Nedensiz bi şekilde . Bu durum beni çok rahatsız etmesine rağmen buna devam eden Meltem huyundan vazgeçmedi. Bi gün çok sinirlenip Meltemi yanıma çağırıp sordum. Ne mi sordum ? Dediğim soru şuydu; Meltem ben mi yoksa Miraç mı? Onun bana söylediği şey ise bana bunu soruyorsan tâbi ki Miraç. Ben şok. Her neyse o an sesimi çıkarmasam da daha sonra da hiç konuşmamıza da büyük sebepdi. Miractan o saatten sonra tiksinmistim. Yok gerçekten tiksinmistim. Bi neden yüzünden Meltem 9. sınıfın sonlarına doğru İstanbul' a gitmek zorunda kaldı oraya taşındı. Bu süre zarfında benim Melteme karşı olan duygularım değişmisti. Çünkü her geçen gün bu konuyu düşünüp duruyordum. Ama biseyi unutmustum Ezgi. Ezgi çok tatlı, sempatik, uzun boylu, kumral, birazda huysuz bi insandı. Ezgi tam dusucegim zaman beni tutan insandı. Meltem İstanbul'a gittinde yanımda olan insan beni beni yarıda bırakan insanın yerini kat kat dolduran "insandı". Yani iyi ki güvenmişim ona. Ezgi her anımda yanımdaydı üzüntümde, sevincimde, heyecanımda kısacası herşeyimde. 👌
