Multimedya'da Melis
Ailemi küçükken kaybetmiştim ve teyzem beni yanına almıştı.Anne ve Babamı hatırladıkça üzülmeme neden olsa da onların yokluğunu hissettirmeyen bir teyzem olduğu için en şanslı çocuktum bence.Düşüncelerim araba'nın yol almasıyla toz duman oldu.Havaalanına kadar kitap okudum.Ve 1 saat içinde de havaalanına ulaşmıştık.Mağlum trafik vardı,yoksa daha az sürede gelebilirdik.Tabi bu düşüncelerimden de sıyrılıp,hemen araba'dan indim.Teyzem ile biz önden giderken,Erdem abi yani teyzemin şoförü arkadan geliyordu.Teyzem'le birlikte hemen pasaport işlerini halledip,uçağa bindik ve yerimize oturduk.Neyse ki yerim cam'dan taraftaydı.15 dk sonra uçak kalktı ve ben kendimi gökyüzü'nün harika manzarasına bıraktım.Teyzem ise çoktan uyumuştu.
***
Eve vardığımızda hemen araba'dan indim.Aslında doğrusunu söylemek gerekirse teyzemin evine ilk defa geliyordum.Zaten biz Eskişehir'de olduğumuz da teyzem'de İstanbul'da olduğundan dolayı zar zor görüşebiliyorduk.Teyzemin "Hadi gelsene" demesiyle düşüncelerimden sıyrılıp,teyzemi takip ettim.Ama bir yandan da villayı inceliyordum.Aynı bizimkine benziyordu.Ama bizimkinden çok az küçük'tü.Çünkü teyzem tek başına yaşıyordu.Tabi o ev artık bizim değildi.Teyzem beni yanına aldığı için satmıştık.Aslında bir yandan da iyiydi çünkü o evde yaşadıkça anılarım canlanacaktı.Ve daha çok üzülecektim.Neyse diyip,gerçek hayata döndüm.Teyzemin evi 2 katlı,Bahçeli,havuzlu bi villaydı işte.Teyzem kapıyı açıp,"Necla Sultan" diye sesleniyordu.Acaba kimdi? "Efendim Aysel hanım" diyerek içerden 40-45 yaşlarında ki,beyaz saçlı,şirin mi şirin bir kadın çıktı. Teyzem"Bu benim yeğenim Melis.Artık benle yaşayacak"dedi ve bana döndü "Melis bu da Necla Sultan benim yardımcım"dedi.Necla abla ile tanıştıktan sonra teyzem Benim çıkmam lazım yalnız bırakmak istemem ama iş işte"dedi.Bende"Önemli değil"dedim ve vedalaştıktan sonra teyzem çıktı.Ben ise hemen Necla Sultan ile odama çıktım.Odamın duvarları açık tonlarda boyanmıştı.Zaten teyzem istediğin gibi dekor edebilirsin demişti ama böyle de çok hoştu.Duvarlar da ailemin,benim ve teyzem'le birlikte çekindiğimiz fotoğraflarımız vardı.Çalışma masam vardı.Üzerinde laptopum,ipod'im falan vardı.Puf koltuğum,minderler,kitaplık,kendime ait bi köşe aslında bütün oda bana aitti ama böylesi daha hoştu.Ama herşey harikaydı.Yine düşüncelerimden sıyrılıp hemen valizi açıp,kıyafetlerimi dolaba yerleştirdim.Hepsi bittikten sonra aşağı indim.Yemek çoktan hazırdı ve Necla abla sofrayı yerleştiriyordu.Hemen yanına gidip yardım ettim.Aslında hiçte huyum değildi yardım etmek yemekte falan ama...Bütün işler bittikten sonra yemeğe başladım çünkü teyzem yoktu.Cunku işi uzamıştı.Yemeğimi hemen bitirip,odama çıktım.Çünkü çok yorgundum.Hemen yatağıma yatıp,gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım ve başarılı da olmuşum.
