Erasmus #Wattys2016

24.Bölüm-İlgi

İyi okumalar...

Medya:Bölümden
Şarkı:Feride Hilal Akın-bilir mi

Güne keskin bir erkek parfümü kokusunu içime çekerek uyanmanın verdiği utançla tuvalete kaçmıştım, biraz hava alıp dikkatimi dağıtmak için otelin bulunduğu çevreyi dolaşacaktım ama pijamalarımı değiştirmem gerekiyordu, sessizce tuvaletin kapısını açıp parmak uçlarımda dolaba ilerledim, sürgü sesinin çıkardığı gıcırtıyı en aza indirmek için bastırarak itiyordum.
Dolaptan gelirken giydiğim taytımı, koyu renkli tişörtümü ve bordo ceketimi alıp tuvalete ilerledim, Derin hala uyuyordu.
Banyoda üzerimi değiştirdikten sonra aynı sessizliğimle telefonumu ve kulaklığımı alıp kapıdan çıktım, kartı almak aklıma geldi ama ben gelene kadar Derin'in uyanacağını düşündüm. Neredeyse çıt çıkmayacak kadar sessiz koridorda Merve ve Toprak'ların odasının önünden geçerek asansöre ilerledim, zemin kata indiğimde görevli bir kadın ve adam beni güleryüzle selamladılar, kafamı "Teşekkürler." derecesine öne eğip otomatik kapıdan dışarıya çıktım, çıkar çıkmaz yüzüme çarpan ıslak toprak kokusu gece yağmur yağdığının göstergesiydi, taş yolda da yer yer ıslaklıklar vardı, telefonumda takılı duran kulaklığımdaki düğmeye bastım ve ilk çıkan şarkı ile tempolu yürümeye başladım,

*Hear me up, boy, listen to my heartbeat i know that you want it
hurry up then show me how your love feels come on right now*
(MEDYADA VAR)

Ağaçlar beni her adımda takip ederken o çiğ koku beni mayıştırmıştı, her bir nefes alışımda oksijen değil de huzur doluyordu bedenim, otelin arkasına doğru uzanan yolu takip ediyordum, vakit nasıl geçti bilmiyorum ama çoktan otelin etrafında bir tur atmıştım, geldiğim yolu tekrar ilerledim, bu sefer adım başı olan kitap şeklindeki banklara çarptı gözüm, gerçekten çok gğzel gözüküyorlardı, hızla önümdeki banka gittiğimde ıslak olduğunu gördüm, yoluma devam ettim, ilerideki bankın bir ağacın altında olduğunu gördüğümde hızla oraya gittim, bu sefer çok ıslak değildi, sadece nemliydi, oturup etrafı izlemeye başladım, birden uzağıma bir damla düştü, yağmur başlıyordu ve benim en sevdiğim hava yağmurlu havadır. Her ne kadar ağaç olsa bile yüzüme bir kaç damla yağmur suyu damlamıştı, silmedim, bu his beni mutlu ediyordu, ıslanmak... Damlalarla birlikte tüm karamsar düşüncelerim, üzüntülerim, acılarım akıp gidiyor gibi, yere damlıyor gibi gelirdi bana, şimdi bu damlalar bile az geliyor acılarıma, sadece hafifletmekle yetiniyorlar üzüntülerimi. Ellerimi, üzerimi kaplayan ağaçtan dışarıya uzatmış, ellerime yağmur suyunun damlamasına izin verirken, düşüncelerimle bir okyanusta kaybolurken adeta yanıma birinin oturmasıyla kendime geldim,

"Meriç!"dedim yüksek sesle hızlı çarpan göğsümü tutarak, "Korkuttun beni aptal." dedim yapmacık sinirimle, yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirdi, "Üşüteceksin burada ne işin var?" dedi içten bakışlarıyla, Derin bir ağabey bir kardeş gibi olmuştu hayatımda , en ufak bir derdimde koşabileceğim bir insandı benim için,

"Biraz nefes almak istedim, ve çok iyi geldi."dedim kulaklığımın kablosunu toplarken,

"Derin'le bir şey mi oldu, yoksa sen bu saate kalkacak bir kız değilsin, hele bir de dışarı çıkacak, hiç değil. "dedi ellerini" Hayır."dercesine yukarı kaldırarak, Meriç'ten şu zamana kadar hiçbir şey saklamamıştım, Toprak ve Merve'den bile saklamıştım Derin'le yaşadıklarımı, gerçi ne yaşamıştım ki?
Şimdi de öyle yapacaktım, neler oldu neler bitti her şeyi anlatacaktım Meriç'e, derin bir nefes alıp konuşmaya başladım, dün gece onun morarmış dudaklarını görünce hissettiğim sızıyı, birlikte sarılarak uyandığımızda hissettiğim kıpırtıyı, onu gizlice izlerken yakalandığımda hissettiğim utancı anlattım ona. Derin büyük bir tebessümle dinliyordu beni, nefesim tükendiğinde, "Cemre, bu sefer sakın inkar etme, Derin'e karşı bir ilgin var, Merve'ye anlatmak zorunda kaldım kusura bakma ama bunu anlamanı istiyorum, senin ona karşı hislerine bir isim koymanı istiyorum, eminim Derin'in de sana karşı, senin ona olduğu kadar ilgisi var."dedi, kaşlarımı kaldırarak ona baktım, gerçekten Derin'in bana karşı bir ilgisi mi vardı?