Sen sensizliği bilmiyorsun.
Sevmeyi bilmiyorsun, acı nedir bilmiyorsun, üşümeyi bilmiyorsun, sabah uyandığında saatlerce tavana bakmak nedir bilmiyorsun, gece karanlığını bilmiyorsun, yaşayarak ölmek nedir bilmiyorsun, nefessiz kalmayı bilmiyorsun. Beni yalnız bıraktığın gecelerde ne yaşadığımı hiç bilmiyorsun. Bazı şeylere gözlerini kapatmak zorunda kalırsın. Sessizce ağlarsın. Ne gözyaşlarını kontrol edebilirsin ne titreyen ellerini. Bil mi yor sun. Seni ne çok özlediğimi görmüyor, gözlerin ne çok sevdiğimi anlamıyor, gülüşün ve sesinin aklımdan çıkmadığını bile bilmiyorsun. Bilmiyorsun ve biliyorum hiç bilemeyeceksin
Herşey bilmediğin gibi...
Yarın sabah gel öp beni.
Ömrün birşey anlatıyor sana burda, ama sen anlamıyorsun! Anlamıyorsun boğuluyorum. An la mı yor sun. Anlatayım;
Sen hiç apartman kapısı kapandığında ayak seslerinin kapıya doğru gelmesi için dua ettin mi?
Her telefon çaldığında 'umarım bu kez o arıyordur' hissiyle koştun mu?
Her mesaj geldiğinde yüreğin ağzına geldi mi, acaba şimdi ne söyleyecek diye?
Dünya çirkini kedine bakıp bakıp ağladın mı hiç?
Karşılaşma umuduyla aptal aptal dolaştın mı?
Sen bi insanın ellerini özledin mi hiç? Ellerini, ellerinin içine koyup sadece bakmayı istedin mi?
Sen hiç iftiraya uğradın mı? Yapmadığın şeyler için defalarca suçlandın mı?
Sen ölümüne dürüst olmak ne demek biliyor musun? Bunun kıymetini anlayacak kadar büyüdün mü?
Sen hiç sevdiğinin fotoğrafına bakarken, ona sarılma isteği duydun mu?
Sen sırf karşındaki insan sana 'olmayacak' dediği için onu bir daha arayamayacak hale geldin mi?
Biri sana 'çok üzgünüm' dediğinde, aslında zerre üzgün olmadığını hissettin mi?
Sen hiç onun okumayacağını bildiğin halde sayfalarca yazı yazdın mı?
Sonra gelmiş bana 'seni anlayamıyorum' diyorsun. Anlamazsın tabi. Bak, ben seni gayet iyi anlıyorum. Beni anlayamamanı bile anlıyorum. Sen kadınları değil, Gece'ni evet beni anlamıyorsun.
Sen beni anlayamazsın, zaten şimdi anlamanı da beklemiyorum.
Yarın sabah gel öp beni.
Özür dilerim.
Bir kalbim olduğu için özür dilerim bayım.
Özür dilerim, özür dilemediğim için.
Seni hayatımın odak noktası yaptığım için özür dilerim.
Bak nefes alıyorum özür dilerim, hala yaşıyorum.
Ben sana eksiğim, sen bana fazlasın özür dilerim.
Korkularımdan dolayı yaptığım hatalar için özür dilerim.
Ben harika bir insan değilim. Her istediğini yapamayabilirim. İstediğin özelliklere sahip olmayabilirim. Sevmediğin davranışlarda bulunabilirim. Sana sinirlenebilirim. En ufak sözünde kırılabilirim. Senin beni üzdüğün gibi bazen de ben seni üzebilirim. Kavga edince ağlayabilirim, bağırabilirim. Uzun süre seninle küs kalmaya çabalayabilirim ama elinde sonunda sana bir şekilde geri dönebilirim. Bazen susabilirim. Hatalar yapabilirim, pişman olabilirim. Seni alınganlıklarımla başa çıkamaz hale getirebilirim. Ben hep seni mutlu edemeyebilirim... Özür dilerim...
Ama ben hep seni sevebilirim...
Yarın sabah gel öp beni.
Ben seni her an öpmek isterdim.
O.
