take time to realize [ Kathniel ]

Second fanfic ko po ito ng kathniel. ang title po ay "take time to realize"

(c) jaweeei

Chapter 1 - revelations

"sige na daniel, sabihin mo na sino crush mo!" sabi ko kay daniel. ang bestfriend ko. actually. hindi lang bestfriend ang tingin ko sknya. 

.

.

.

.

MAHAL KO NA NGA SYA EH. kaso. ako lang at si julia ang may alam. ayokong sabihin kase baka masira ang pagkakaibigan namin eh

"sige na kath, bestfriend naman kita eh" sabi ni daniel. omygawd. kinakabahan ako. sana ako. sana ako.

"talaga? game, sino?" sabi ko.

"si yen, shh ka lang ah" sabi ni daniel. aray. si yen ang crush nya. nalungkot ako bgla.

"sige kath, nandyan na si ma'am, mamaya nalang ulet" sabi ni daniel.

si yen pala ang gusto nya. ang sakit. wala naman akong laban dun. kase ang ganda-ganda nya. samantalang ako. isang hamak na nerd lang naman at bestfriend nga lang pala nya. 

sino nga ba si yen? 

siya ang pinakamaganda sa sophomores.

If you just realize what I just realized,

Then we'd be perfect for each other

and will never find another

daniel kailan mo ba marerealize na mahal kita. ang manhid manhid mo. pwede naman tayo eh.

But I can't spell it out for you,

No it's never gonna be that simple

No I cant spell it out for you

pero hindi ko naman kayang aminin sayo. kase alam ko namang lalayuan mo lang ako

hindi naman ako maganda. natatakot ako. kayang mas mabuting hnde mo alam. basta lagi kitang kasama.

"Ms. bernardo, im asking you" sabi ni Ma'am Ortega. shet. masyado akong nagdaydream. hindi ko nga alam kung ano ung question ko. omygod. lahat na ng classmates ko nakatingin sakin.

.

.

.

.

KRRRRRRRRRRRRRRRRRING!~

nagring yung bell. haaay saved by the bell. uwian na

"sige bukas nalang ulet class" sabi ni ms. ortega.

linapitan ako ni julia.

"bes, anyareh sayo, bat tulala ka?" tanong ni julia. ang nagiisang bestfriend ko. sya ang swerte sa lovelife. 

"eh bes, si yen pala gusto ni daniel" sabi ko.

"nakooooo bes, bad news pala, teka andyan na si daniel" sabi ni julia.

kami nga pala ni julia at daniel ang magbebestfriend. lagi kaming sabay-sabay umuwi.

"liit, bat tulala ka nga pala kanina?" tanong ni daniel. 

oo liit tawag nya sakin. kase hnde ako matangkad eh. sya naaaaa. :(

"che" sabi ko.

"joke lang kath, alam mo namang mahal na mahal kita eh" sabi ni daniel. napatingin sakin si julia

.

.

.

.

mahal nya daw ako!?!?! omaaaaaaaaygawd.

hay nako kath. wala lang yan kay daniel. wag kang masyadong assumera ha?

"tara na nga" sabi ni julia.

nagsimula na kaming maglakad pauwi.

nagtatawanan kami ni daniel. nakalimutan ko na ang lungkot ko kanina. 

may bglang nagbusina na kotse. muntikan na pala ako mabangga. buti nalang hinila ako ni daniel

"hoy tumintingin ka naman sa dinadaanan mo miss" sabi sakin nung driver.  sabay drive palayo. 

"ayan na ligtas kita, wag kang tatanga-tanga, nasaktan ka ba?" tanong ni daniel.

ay kinikilig akoooooooooo hah? jusko po. pwede na bang mamatay sa kilig? :))