Merhaba ben geldim ve yeni bölüm getirdim. İyi okumalaarrr...
Toprak ve Yağmur tiz bir sesle aynı anda konuştu.
" Ayfeeeeeerr"
Ayfer, elindeki ağır kutuyu zorla Yağmur'un eline tutuşturarak eve girerken, ayakkabılarını da savururcasına çıkarıp, Toprak' a, gurbetten gelip sevgilisine kavuşan aşık gibi sarılması bir olmuştu.
Toprak'a sımsıkı sarılıp, sulu sulu öperken bir yandan da yüzünü inceliyordu Ayfer. Ne çok değişmişti.
Yağmur da güçlükle kapıyı kapatıp elindeki kutuyu masaya koydu ve saşkınca kızlara bakıp konuştu.
" Burada neler olduğunu birisi bana da anlatabilir mi? Hani ev benim ya.
E merak ettim haliyle.
Ayfer, Yağmur' a da sulu bir öpücük kondurduktan sonra,diğer kolunun altına da onu alıp aptal aptal sırıttı.
" Toprak,benim ilkokul arkadaşımdı. Burada ne işi var bilmiyorum ama şuan çok mutlu oldum."
Genç kız, Ayfer' i onaylarcasıca Yağmur'a bakıp, şaşkınca başını salladı. Hep beraber koltuğa geçip heyecanla konuşmaya devam ettiler üç arkadaş.
Toprak sevinçle sordu.
" Eee siz nereden tanışıyor sunuz bakalım?"
" Biz de Ayfer ile aynı üniversiteye gidiyoruz." Deyip cevapladı Yağmur.
" Ya ne güzel oldu karşılaşmamız, ne kadar mutluyum bilemezsiniz" diyerek, sarı dalgalı saçlarını arkaya attı ve kutudan bir kağıt çıkarıp yelpaze gibi yüzüne sallamaya başladı Ayfer.
Yağmur, Ayferin salladığı kağıda dikkatle bakıp, üzerindeki yazıyı okuduktan sonra tiz bir çığlık daha attı ve koltukta hoplayıp geri oturdu.
" Sayın Yağmur Karamanlı"
Yağmur, Ayfer' in elinden düğün davetiyesini çekiştirerek ( nazikçe) aldı ve okumaya başladı. Toprakta sevinçle arkadaşını tebrik etmişti.
Yağmur, düğün arifesinde ki arkadaşına bakıp heyecanla konuştu.
"Daha yeni nişanlanmıştın, bu ne hız.
Sonunda evleniyosun teğmen ile
ha"
Ayfer dalgalı saçlarını tekrar arkaya doğru savurup gururla konuşacaktı ki, genç kız heyecanla sözlerini ard arda sıraladı.
" Ya inanmıyorum, küçüklüğünden beri bunun hayalini kuruyordun, hatırlıyorum, sonunda gerçek oldu demek."
" Ne sandın kızım. Yanlız senin hayalini de hatırlıyorum" diyerek arkadaşına göz kırptı Ayfer. Ve başını mahçupca eğip tekrar konuşmaya başladı.
" Yanlız nişanlım İzmirli. Ve düğünde Zeybek oynayacağız. Aylardır çalışıyoruz sakın itiraz etme bak."
Genç kız gözlerini kısıp sinirlenmiş gibi yaparak arkadaşına baktı.
" Gıcık o benim hayalimdi bir kere" diyerek hayıflanmayıda ihmal etmemişti.
" Eee, napıyım kızım evde mi kalsaydım. Önce evlenseydin madem" deyip, nispet yaparcasına konuşmuştu Ayfer.
Ortamda oluşan sessizlik ve Toprağın kızaran yüzünü yere eğmesi, Ayferin kafasında soru işaretleri oluşturdu birden." Yok artık, evlendin mi yoksa?"
Genç kız, başını kaldırıp arkadaşına birşeyler söylemek istedi. Ne söyleyecekti? Nasıl anlatacaktı? Arkadaşının bu tatlı telaşını görünce kendi kendine hüzünlenmişti yaşayamadıkları için.
