Boşluğa nasıl düşersin hayatın sarsılır.
İnsanız işte yara almayız sözde.
Rabbine dua edersin , bekleyişin çaresizliğe saldırır.
İnsanız işte sorun temelden sadece
Kaçak hayatlar sürer , kaçak hayallere meze olursun.
İnsanız işte umut başvurulan son durak nihayetinde
Miras kalır yaşadıkların , acıyla yüklü o anların ,
İnsanız işte ders çıkarmak yok , hayat boyu bir kere .
Mecburdum yalnızlığa O' da bana bu sersefil hayata .
Yıpranmış kefenim den işlerdi yankılarım.
Ansızın duyardım Kurtar Beni ! Çareli çaresiz çığlıklarım .
Lütfenler çoğaldıkça kalplerin kırıklığı yüz üstünde
Ne olur basma basma yarama işte
Islandıkça kirpiklerim mesken tutar rakı sofrası.
Zaten perişan haldeyim yüzüm kalmadı dahası .
Limanların da sığındığı kalmıştır bir yuvası
Issız karanlıkta kalmadı tek bir ölümlü sancısı
Karalar bağlarım şimdi ; yalnızlığıma ağlarım şimdi , ne gelen belli ne giden belli , kuşlarda tutsaktır inandın mı şimdi ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİRİKİMİM YALNIZLIĞA
Thơ caDuvarlar sapkın yalnızlığa düşman adı anıldı , bir kere mimlendi . Dönüşü yok , çıkışı yok , umutsuzluk buldu bizi hemde son safa . Köşelerde dibe vurmuş vaziyet hali ortada , kaçamazsın , kurtulamazsın gitsen kaf dağına . minnettar kalacak sana gön...
