SONRA KARŞIMA SEN ÇIKTIN.

HERŞEYİN BAŞLADIĞI YER.

        İnsanın ömrü hayatında birkez olsun güzel birşey olmalı ama benim ilk başta güzel olan hayatım babamın ölmesi ve annemin gitmesiyle berbat bir hal aldı.Şimdi tek başıma İzmir'de bir restaurantta çalışarak küçük evimi geçindirmeye çalışıyordum.

         Hayatta herşeyden çok istediğim bir şey var.O da okumak.Belki o zaman iyi bir meslek sahibi olabilirim ve daha iyi bir hayatım olabilir ama para sıkıntısı bunun önüne geçiyordu.Okumak için para lazımdı para içinde okumak.Şu orantıdan nefret ediyordum.Neyse ki 1 yıldan uzun süredir çalıştığım restauranttaki Nesrin Teyze bana bu konuda yardımcı oluyordu.Kızı gibi biliyordu beni.Bir o vardı hayatımda.Okula gitmek istediğimi çok iyi biliyordu.Çok ısrar etti okul masraflarımı görebilmek için ama böyle birşeyi kabul edemezdim.Sonunda 1. Dönem bile olsa yardım etmekte beni ikna etmişti.Ona çok şey borçluydum.

       Annem mi? Anne değil o.Bir anne kızını ortada bırakıp gitmezdi.Babam öldükten sonra başka bir koca bulup onunla gitti ve beni almadı.Nerde olduğuda pek umrumda değil.

      Üniversiteye gitmeme 1 hafta vardı.1 hafta sonra okulla açılıyordu.Mutluydum,heyecanlıydım herşey güzel olacaktı biliyordum.Çok çalışıp kendime bir burs ayarlayacaktım.Sonrada iyi bir meslek sahibi olup birine aşık olacaktım ve çok mutlu olacaktık.Güzel düşüncelerimi yemeğin çıktığını belirten zil sesi böldü."Aslı hadi kızım şunu masa 3'e götürüver" dedi Nesrin Teyze.Gülümseyip tepsiyi elime aldım ve masaya götürdüm.Tepsidekileri masaya koyarken masadaki muhabbet dikkatimi çekti.Bir kız "Hafta sonu denize sonrada gece klubüne gideriz" dedi.Ağzında sakız olan ve bana çok itici gelen kız devam etti."Ay evet sonra sabaha kadar içkiler." deyip bir kahkaha patlattı aynı anda masada ki 2 erkek ve diğer kızlarda gülmeye başladı.Bu kadar komik olan neydi? Ben mi anlamamıştım? Yüzümü buruşturdum.İtici geliyordu böyle kişiler benimde eskiden durumum iyiydi ama asla böyle olmamıştım.Kız resmen kendi sandalyesini bırakmış çocuğun kucağında oturuyordu.

       Arkamı dönmüş gidiyordum ki içlerinden bir kız seslendi."Hey! Garson kız bir baksana" dedi.Garson kız ne ya? Yüzüme sahta bir gülümseme takıp kıza döndüm."Ben bir tane sütlü köpüklü kahve alayım." dedi.Kafamı sallayıp tekrar döndüm ardından "ya da şey..." tekrar kıza döndüm."limonata olsun o" dedi.Birandan da kucağında oturduğu çocuğun söylediklerine kahkaha atıyordu."Limonata değil mi?" Diye sordum.Kız bana bakmadan eliyle " ondan" dedi.Gözlerimi devirdim ve bar kısmına doğru yürüdüm.Gıcık kız.Sinir oluyordum böyle tiplere.Bara kızın istediğini söyleyip beklemeye başladım.Yine o güzel hayallerimi kuruyordum.Emir "Hazır" dedi ve bana göz kırptı.Emir buranın barmeniydi.Çok iyi bir çocuktu.Tek arkadaşımdı.Gülümseyip limonatayı aldım ve masaya yürüdüm.Kızın önüne limonatayı bıraktım."Afiyet olsun" deyip dönüp gitmeye hazırlanıyordum ki kız beni kolumdan tutup durdurdu."Ben sütlü köpüklü kahve istemiştim." dedi.Hayır! Limonata istemişti."Ben en son limonata dediğinizi hatırlıyorum ama" dedim.Gözlerini devirip güldü.Arkadaşlarına bakıp "Kamera şakası falan mı?" Dedi.Arkadaşlarıda sırıtıyordu.Tekrar bana döndü."Karşı çıkmıyorsun heralde.Sütlü köpüklü istedim git getir şunu" dedi ve kolumdan hafif itti.Ahh! Şuan şu koca kafasında tutup masaya vurmak vardı.Ama sırf Nesrin Teyzeye saygımdan sabır diliyordum.Limonatayı hızla aldım ve arkamı döndüğüm anda biriyle çarpıştım.

      Ağzımda küçük bir nida kaçtı ve çarpıştığım kişinin üstüne elimdeki limonata döküldü.Mahcup bir ifadeyle çocuğa baktım.Şaşkınlıkla beyaz gömleğindeki sarı ize bakıyordu.Masadan bir peçete alıp "b-ben çok özür dilerim yanlışlıkla oldu..." diye özür dilerken birandan gömleğini siliyordum.Çocuk elimden tutup beni durdurdu.Çocuğun yüzüne baktım.İlk defa göz göze geldiğim birinden etkilendiğimi söyleyebilirdim.Yakışıklıydı.Fazlasıyla.Tatlıydı.Fazlasıyla.

       Çocuk elimdeki peçeteyi alıp "Önemi yok ben hallederim" dedi ve önümden geçip o kızın masasına oturdu.Masadaki sarışın kız " Hem unutkan,hem sakar ne diye tutuyorlar burda seni bir işi doğru yap" dedi ve üstüne limonata döktüğüm çocuğa dönüp " Poyraz iyi misin canım?" Dedi.İlk defa utanmıştım."Tekrar kusura bakmayın" dedim.Çocuk yani öğrendiğime göre Poyraz bir kere baktı ve yine gömleğini silmeye devam etti.Bar kısmına doğru yürüdük ve Emir'e somurtkan bir ifadeyle "Sütlü köpüklü kahve" dedim.Emir eliyle çenemden tuttu."Noldu küçük" dedi.Çenemi Emir'in elinde kurtardım."Önemi yok ya sen sütlü köpüklü kahveyi yapıver" dedim."Öyle olsun bakalım" dedi.Kafamı Poyraz'ların masasına çevirdim.Sarışın kızla baya yakındı.Aslında sarışın kız Poyraz'a yakındı

     Poyraz'ın gözleri adeta 'beni kurtarın' diye bağırıyordu.
  
       Şu görüntü komik geldi ve güldüm.Güldüğüm anda Poyraz bana döndü.Eyvah! Yakalanmıştım.Hemen arkamı döndüm ve utancımı yaşamaya başladım.Hayır ne diye onlara bakarak gülüyorsam.Şimdi yanlış anlayacaktı.Ben gidemezdim o masaya.Emir "Al küçük domates sütlü köpüklü kahve" deyip önüme kahveyi bıraktı.Garipseyerek Emir'e baktım."Domates ne be?" Dedim.Gülerek bana baktı."Kıpkırmızısında" dedi.Hemen ellerimi yüzüme getirdim."Yanıyorum Emir." Dedim şaşkınlıkla.Emir bu halime büyük bir kahkaha patlattı.Kaşlarımı çattım ve omzuna vurup "Gülme Emir Gülme" dedim ve bende güldüm."Hadi Hadi getir şunu sonra noldu bana anlat" dedi.Kafamı sallayıp masaya doğru yürüdüm.Yürürken ayaklarıma bakıyordum ama ne olur olmaz diye dikkatte ediyordum.Birde sıcak kahveyi birinin üstüne dökmek istemezdim.Masaya geldiğimde Sarışın kızın önüne kahveyi dikkatlice bıraktım."Başka bir isteğiniz varmıydı?" Diye sordum.Poyraz'a bakıyordum.Niye bakıyordum? Kimse birşey demedi bende bara doğru yürüdüm yine.Bardaki taburelerden birine oturdum.Emir'de bar tarafında bir sandalyeye oturup "Anlat bakalım" dedi.Derin bir nefes aldım."Hani şu benim kahve getirdiğim masada beyaz gömlekli ve üstünde sarı bir leke olan bir çocuk varya bize dönük olan" dedim.Emir biraz kafasını eğdi."Şuan sana doğru bakan çocuk mu?" Dedi.Gözlerim biranda açıldı ve arkamı döndüm.Poyraz'la göz göze geldiğim an hayatımın en ilginç anıydı.Kalbim hiç atmadığı gibi atıyordu.

ARKADAŞLAR SİZCE HİKAYE NASIL DEVAM ETMELİMİYİM? 😄