#1

774 52 8
                                    

Pov. Link
Ik loop rond op straat. Mijn moeder is naar haar "nieuwe" vriend. Ik vind het maar niks. Een hele lange tijd is mijn vader weggegaan. Sinsdien was ik altijd alleen met haar en het beveel me wel. Ik ging op wat stenen lopen langs de zee. Ik loop hier vaker als ik even alles wil vergeten is dit een goede plek. Het zeegeur, de wind die langs je lichaam gaat. Ik kijk even rond en mijn ogen blijft op een jongen hangen. Hij heeft een grijze trui aan en daaronder een wit t-shirt en een zwarte broek met zwarte schoenen. Hij ziet er leuk uit. Ja, ik val op jongens. Mijn moeder weet dat en ze was niet boos. Ze is blij dat ik het eerlijk heb verteld. Ik ben "bijna" altijd eerlijk tegen mijn moeder. Tegen haar kan ik alles zeggen. Toch mis je je vader. Je vader en zoon momenten zoals volwassenen dat zeggen. De jongen kijkt nu ook naar mij ik kijk snel weg, maar toch keek ik weer naar hem. Hij glimlachte. Zo'n mooie glimlach heb ik nog nooit gezien. Ik liep veder, maar ik kijk hem nogsteeds aan. Ineens viel ik. Een steek van pijn gaat door mijn enkel. Hij zit vast. Vast tussen twee stenen. Ik probeer hem los te krijgen maar het lukt niet. Die jongen van net knield bij me neer. "Rustig maar ontspan je voet" zegt hij. Ik knik en doe wat hij zegt. Hij pakt voorzichtig mijn voet vast en hij krijgt hem los. Ik beet op mijn lip. Het doet pijn, maar hij verzacht de pijn. "Zal ik even kijken" vroeg hij. Ik knikte. Voorzichtig deed hij mijn schoen uit. Ik beet weer op mijn lip. Hij deed mijn sok uit. Hij hing met zijn handen langs mijn enkel en voet. Hij heeft zulke zachte handen. "Het is niet gebroken, maar wel gekneusd je moet rustig aan doen". Zei hij terwijl hij me sok weer aan deed. "Hoe weet jij dit allemaal?" vroeg ik. "Ik loop stage bij een dokter dus ik leer dit allemaal" antwoorde hij. "Oke" zei ik. "Zal ik je naar huis brengen?" vroeg hij. "H-hoeft niet" zei ik. Waarom stotter ik. Ja, omdat hij super leuk is. "Kom ik breng je ik ben met de auto". "Oke". Hij hielp me opstaan en ondersteunt me. Hij pakt mijn schoen en geef het aan me. "Dankjewel". "Geen dank" zei hij. We liepen naar de auto die niet ver stond. Lopen doet mijn, maar ik moet lopen denk ik. We kwamen bij de auto aan en hij deed de deur open. Ik stapte in. Hij loopt naar de andere kant en stapt ook in. "Dankjewel dat je me naar huis wilt brengen". "Dat doe ik graag" zei hij en glimlachte hij naar mij. Hij start de auto. "Waar woon je?". "Hier rechts en dan links". "Oke".  Heeft hij verteld hoe hij heet? Nee volgens mij niet. Hij ging naar rechts en daarna naar links. "Hier woon ik" en wees naar mijn huis. Hij knikte. Hij parkeert de auto en helpt mij uit de auto. Ik pak mij sleutels en doe de deur open. "Kom je even mee naar binnen of kan dat niet?" vroeg ik. Alsjeblieft zeg ja!. "Uuh ja is goed" antwoorde hij. Yes thank youuuu!!!!. We liepen naar binnen. "Wil je wat drinken?". "Ja is goed" glimlachte hij. Ik liep naar de keuken. De pijn is wat minder, maar het doet nog wel pijn. Ik schenk twee cola in en liep naar de bank waar hij ook zit. Ik zet de twee glazen op tafel en ging zitten. "Hoe heet je eigenlijk" vroeg ik. "Ik heet jeremy". "Ik heet link" zei ik.

Dit was het eerste deel😀 I hope you like it

Mijn boeken: -Liry deel 1 (voltooid)
                          - Liry deel 2
                          - brother I help you
                          - verraad (gestopt)
                          - In love with my brother

In love with my brother {Voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu