SİYAHIN EN KOYU TONU ( ŞİİR)

ÖYLECE

ÖYLECE

Sakin sularda yüzen gemi

Sanki fırtınaları bekliyor

Dumanı tüten çayım almış demi

Buğusu geçmişe götürüyor beni...

Yakınsam, sitem etsem farkında değil kimse

Varlığım bu dünyada toz zerresi gibi hiçse

Ne için çabalıyorum çırpınıyorum durmadan

Ah şu işkence bir an önce bitse...

Bir sıkıntı oturunca kalbime kasvet çökünce,

Herkes eteğindeki taşları bir bir dökünce

Umursamayıp da vicdan bir çok kalp kırınca

Dilime kilit vurup susuyorum kendimce...

Akrep ve yelkovanın dansı sürüyor,

Akrep de yelkovan da bana sırt dönüyor,

Güya kanatlarım var bir türlü uçamıyor

Uçurumun kıyısında öylece dikiliyorum...