Τον κοίταξα στα μάτια και απλά φαινόταν τόσο αγχωμένος, θυμωμένος...και ταυτόχρονα στεναχωριμενος.Φανηκε να ήθελε να σπάσει ότι υπήρχε μπροστά του.Εγω από την άλλη τόσο μπερδεμένη..Σηκώθηκα και χωρίς να γυρίσω να τον κοιτάξω κατευθύνθηκα προς την πόρτα την άνοιξα και κοκαλοσα εκεί.Του ψιθύρισα "σε αγαπώ" βγήκα και προχώρησα και έκλεισα την πόρτα πίσω μου.Δεν κατάφερα να προχωρήσω και απλά έκατσα έξω από την πόρτα και ξέσπασα σε κλάματα.Ξαφνικά άκουσα λυγμούς μέσα από το δωμάτιο του και κάτι να σπάει, ένιωσα τόσο χάλια όταν τον άκουσα να κλαίει..πως..μα πως νιώθει έτσι για εμένα; Αφού με γνωρίζει "καλά" μόνο κάτι μέρες.Αλλα ήταν τόσο δυνατό όλο αυτό και εγώ τώρα το πείρα χαμπάρι ότι τα εννοεί όλα αυτά, αλλά τώρα είναι πολύ αργά.Απλα σηκώθηκα και Πήγα κάτω στην ρεσεψιόν και πήρα τηλέφωνο την μητέρα μου.
Ε:Μαμά...Μπορείς να έρθεις να με πάρεις από το ξενοδοχείο?
Μ:τι έγινε?
Ε:εμ τίποτα...Απλά ο Βαγγέλης είναι κουρασμένος και θέλω να τον αφήσω να ξεκουραστεί, εξάλλου έχει και ταξίδι αύριο.
Μ:Εντάξει...έρχομαι.
Μετά από κανένα τέταρτο έφτασε.Μπηκα μέσα στο αμάξι και δεν είπα κουβέντα.
Μ:γιατί δεν μιλάς? Να μου πεις πως πέρασες?
Ε:ε...πέρασα πολύ ωραία, αλλά άσε με τώρα δεν έχω όρεξη.
Μ:χμ Μάλιστα, τι έγινε?
Ε:πρέπει να έγινε κάτι?
Μ:για να έχεις τέτοια μούτρα κάτι έγινε.
Ε:τίποτα
Μ:στεναχωριεσε που δεν θα τον ξανά δεις?
Ε:εε ναι...
Φτάσαμε σπίτι και έφυγα σφεντόνα στο δωμάτιο μου και έβαλα τα κλάματα.
2-3 μέρες μετά ανέβασε ένα cover που έκανε το "-"...ερωτικό και στεναχωρο τραγούδι,στο βίντεο επίσης φαινόταν κάπως και από ότι είδα στα σχόλια και στην ομάδα του τώρα τις τελευταίες μέρες είναι πολύ από μάκρος.
Σίγουρα ευθύνομαι εγώ για αυτό..Πρέπει να του μιλήσω κάποια στιγμή αλλά θα περιμένω λίγο
