19 Eylül sabahıydı,henüz 8. Sınıfa geçmiştim.Arkadaşlarımla özlem giderirken sınıfa bir çocuk girdi.Bu çocuğu daha önce bu okulda hiç görmemiştim.Yeni gelen öğrenci olmalıydı.Boş olan bir arka sırama geçerken,çocuğu izliyordum ve bir anda göz göze geldik.Çocuğun gözlerinin rengini yeni farkediyordum.Daha önce bu kadar güzel gözler görmemiştim.Bir süre sonra çocuğa çok uzun süre baktığımı farkedip,utancımdan başımı arkadaşlarıma çevirdim.Arkadaşlarımın konuştuğu konuyu dinlemeye başladığımda,onların da yeni gelen çocuktan etkilendiklerini farkettim.Aralarında: ''Hilal'in arkasına oturan çocuğu gördünüz mü? Çocuk çok yakışıklı!'' gibi konuşmalar dönüyordu. Bu konuşmalardan pek hoşnut değildim.Konuyu değiştirmek için epey bir çaba sarfettim.Sonunda konuyu değiştirmeyi başardığım zaman, onların konuşmasına dahil olamıyordum.Çünkü aklım hala,bu kadar kızı etkileyebilmiş olan çocuktaydı.Kafamda çocukla ilgili bir sürü düşünce vardı.Bü düşüncelerimi bölen şey zilin sesi olmuştu.Ders boyunca arkamdaki çocuğu düşünmekten kendimi derse vermemiştim.Onu neden bu kadar çok düşündüğüme anlam veremedim.Dersin bitişini simgeleyen zil sesi çaldığında adeta çılgına dönmüştüm.Artık onunla konuşmamam için hiçbir engel yoktu.Ama sonradan bir engel olduğunu farkettim bu da utangaçlığımdı.O sırada heyecandan hiç sağlıklı düşünemiyordum.Tam düşünmeye çalışırken;birinin beni dürttüğünü farkettim.Kafamı çevirdiğimde beni dürten kişinin o çocuk olduğunu gördüm.Bana melekleri andıran sesiyle saatin kaç olduğunu sordu.Ben ona bakıp salakça gülümserken,soruyu tekrarladı.Onun yüzünün güzelliğine dalmıştım.Soruyu bana üçüncü bir kez tekrarladığında hemen saate bakıp cevap verdim ve aniden bu sohbetin devam etmesi için ona bir soru yönelttim.''Adın neydi?'' uzun bir süre yüzüme baktıktan sonra ''Ben Ege,senin adın ne?'' bana ismimi sormasının şokuyla ve verdiği heyecanla ''Hi-hilal'' dedim kahretsin kekelemiştim.O da kekelediğimi farkedip hafif bir tebessüm ettiğinde, bende kocaman bir gülümseme ile ona karşılık vermiştim.''Memnun oldum Hilal'' demişti.Ona ''Bende'' diye karşılık verdim.Uzun bir süre birbirimize baktıktan sonra ''Daha sonra görüşürüz Hilal'' dedi.Bu konuşma biteceği için, içimi bir hüzün kapladı ama daha sonra görüşüceğimizi belirtmesi bir yandan da bana umut vermişti.Bende ona ''Görüşürüz'' diyerek konuşmayı bitirdim ve Ege'nin sınıftan çıkışını izledim.Bir süre sonra kendime gelip ben neden bu çocuğu bu kadar çok düşünüyorum diye bir soru yönelttim. Bu soruya karşılık ''Çünkü ondan hoşlanıyorsun.'' diyen iç sesime küfürler saydırarak;gerçek dünyaya döndüm.Bir an düşünmeye başladım iç sesim haklı olabilir miydi,bunu zaman belirleyecekti ama şimdilik bu soruya bir cevabım yoktu.Düşüncelerimi bölen yanımda bir hareketlenme olunca kafamı sağa doğru çevirdim ve en yakın arkadaşım İzlem'in geldiğini gördüm.İzlemle yakın arkadaş olmamıza rağmen farklı sınıflardaydık.İzlem'e her şeyi anlatırdım ama galiba bu çocuğa karşı olan duygularımı ona anlatmayacaktım.İzlemle normal bir şekilde havadan sudan konuşurken içeri Ege geldi.İzlem bana ''Bu kim?''diye sordu. Bende''Okula yeni gelen çocuk, Ege.'' dedim.O da Ege'yi beğendiğini belirten sözler söylemeye başladı.Ama ben onun ne dediğini umursayamayacak kadar dalgındım.Ege arkama geçip oturunca içimde sanki daha önce tatmadığım bir duygunun oluştuğunu farkettim.İzlem'in konuşmasını bölen zilin sesi olmuştu.İzlemle vedalaşıp sırama otururken tekrar Ege ile göz göze geldim. O duygu içimde bir çığ gibi büyümeye başlamıştı. Başımı önüme çevirip sırama geçtim ve hocanın gelmesini bekledim.Sınıfa,sınıf öğretmenimiz Hande hoca girdiğinde Ege'yi daha iyi tanıyabileceğimi düşündüren bir umut doğdu içime.Haksız da sayılmazdım oturduktan sonra Hande Hoca ''Arkadaşlar bugün aramızda okulumuza yeni gelen bir arkadaşımız var.İsterseniz yeni gelen arkadaşımız bize kendini tanıtsın!'' dedi.Sınıfta göz gezdirdiğimde bütün kızlardan Ege'yi tanımak istediklerine dair sözler geliyordu.Her ne kadar içimde bi kıskançlık duygusu oluşmaya başlasada, sakinleştim Hande Hoca ''Evet yeni arkadaşımız bize kendini tanıtabilir o zaman.'' dediğinde. Kafamı direk arkamdaki Ege'ye çevirdim.Ege'nin gözleri bir an benim gözlerimle buluştu.Sonra Ege ayağa kalkıp gözlerini Hande Hocadan ayırmadan kendini tanıtmaya başladı ''Merhaba,ben Ege...''
Arkadaşlar bu benim ilk hikayem.Bu hikayeyi en yakın arkadaşım olan Elifle birlikte yazıyorum.Hikayenin devamı yeterli ilgi gördükten sonra gelecektir.Multide Hilal ve Ege var. Umarım beğenirsiniz 😊
